-
621.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
622.《斗百花·煦色韶光明媚》 宋·柳永
煦色韶光明媚,轻霭低笼芳树。
池塘浅蘸烟芜,帘幕闲垂飞絮。
春困厌厌,抛掷斗草工夫,冷落踏青心绪。
终日扃朱户。 -
623.《祭天神(歇指调)》 宋·柳永
忆绣衾相向轻轻语。
屏山掩、红蜡长明,金兽盛熏兰炷。
何期到此,酒态花情顿孤负。
柔肠断、还是黄昏,那更满庭风雨。 -
624.《凤凰阁》 宋·柳永
匆匆相见,懊恼恩情太薄。
霎时云雨人抛却。
教我行思坐想,肌肤如削。
恨只恨、相违旧约。
相思成病,那更潇潇雨落。
断肠人在阑干角。
山远水远人远,音信难托。
这滋味、黄昏又恶。 -
625.《泛青苕(正月十四日与公择吴兴泛舟)》 宋·张先
绿净无痕,过晓霁清苕,镜里游人。
红柱巧,彩船稳,当筵主、秘馆词臣。
吴娃劝饮韩娥唱,竞艳容、左右皆春。
学为行雨,傍画桨,从教水溅罗裙。 -
626.《踏莎行·碧海无波》 宋·晏殊
碧海无波,瑶台有路。
思量便合双飞去。
当时轻别意中人,山长水远知何处。
绮席凝尘,香闺掩雾。
红笺小字凭谁附。
高楼目尽欲黄昏,梧桐叶上萧萧雨。 -
627.《渔家傲》 宋·晏殊
杨柳风前香百步。
盘心碎点真珠露。
疑是水仙开洞府。
妆景趣。
红幢绿盖朝天路。
小鸭飞来稠闹处。
三三两两能言语。
饮散短亭人欲去。
留不住。
黄昏更下萧萧雨。 -
628.《生查子·含羞整翠鬟》 宋·欧阳修
含羞整翠鬟,得意频相顾。
雁柱十三弦,一一春莺语。
娇云容易飞,梦断知何处。
深院锁黄昏,阵阵芭蕉雨。 -
629.《少年游·栏干十二独凭春》 宋·欧阳修
栏干十二独凭春,晴碧远连云。
千里万里,二月三月,行色苦愁人。
谢家池上,江淹浦畔,吟魄与离魂。
那堪疏雨滴黄昏。
更特地、忆王孙。 -
630.《少年游》 宋·杜安世
小楼归燕又黄昏。
寂寞锁高门。
轻风细雨,惜花天气,相次过春分。
画堂无绪,初燃绛蜡,罗帐掩余薰。
多情不解怨王孙,任薄幸、一从君。 -
631.《渔家傲》 宋·杜安世
微雨初收月映云。
巢栖燕子欲黄昏。
花片不飞风力困。
春色尽。
蜡梅枝上樱□嫩。
谁撼金环锁洞深。
薰余乍厌锦衾温。
消灭玉肌谁与问。
朱明近。
日长无事添闲闷。 -
632.《瑞鹧鸪》 宋·杜安世
夜来风雨损余芳。
数片衰红落槛傍。
媚景背人容易去,半轩飞絮日空长。
从来不信相思切,及至如今倍感伤。
独立黄昏绣帘外,可堪新月露圆光。 -
633.《好女儿》 宋·晏几道
绿遍西池。
梅子青时。
尽无端、尽日东风恶,更霏微细雨,恼人离恨,满路春泥。
应是行云归路,有闲泪、洒相思。
想旗亭、望断黄昏月,又依前误了,红笺香信,翠袖欢期。 -
634.《江神子(大雪有怀朱康叔使君,亦知使君之念我也,作江神子寄之)》 宋·苏轼
黄昏犹是雨纤纤。
晓开帘。
欲平檐。
江阔天低,无处认青帘。 -
635.《千秋岁(再和前意)》 宋·李之仪
万红暄昼。
占尽人间秀。
怎生图画如何绣。
宜推萧史伴,消得东阳瘦。 -
636.《南乡子·端午》 宋·李之仪
小雨湿黄昏。
重午佳辰独掩门。
巢燕引雏浑去尽,销魂。
空向梁间觅宿痕。
客舍宛如村。
好事无人载一樽。
唯有莺声知此恨,殷勤。
恰似当时枕上闻。 -
637.《浣溪沙》 宋·李之仪
雨暗轩窗昼易昏。
强欹纤手浴金盆。
却因凉思谢飞蚊。
酒量羡君如鹄举,寒乡怜我似鸱蹲。
由来同是一乾坤。 -
638.《定风波》 宋·晁端礼
花倚东风柳弄春。
分明浅笑与轻颦。
更忆当时声细细,偎人。
秦筝轻衬砑罗裙。
别后此欢谁更共。
春梦。
只凭胡蝶伴飞魂。
独倚高楼还日暮。
情绪。
浮烟漠漠雨昏昏。 -
639.《清平乐》 宋·晁端礼
朦胧月午。
点滴梨花雨。
青翼欺人多谩语。
消息知他真否。
兽炉鸳被重熏。
故将灯火挑昏。
最恨细风摇幕,误人几度迎门。 -
640.《蝶恋花》 宋·赵令
五夜”其词曰:“待月西厢下,迎风户半开。
拂墙花影动,疑是玉人来。
”奉劳歌伴,再和前声。
商调十二首之四