-
241.《复偶见三绝》 唐·韩偓
雾为襟袖玉为冠,半似羞人半忍寒。
别易会难长自叹,转身应把泪珠弹。
桃花脸薄难藏泪,柳叶眉长易觉愁。
密迹未成当面笑,几回抬眼又低头。
半身映竹轻闻语,一手揭帘微转头。
此意别人应未觉,不胜情绪两风流。 -
242.《夕阳》 唐·韩偓
花前洒泪临寒食,醉里回头问夕阳。
不管相思人老尽,朝朝容易下西墙。 -
243.《御沟十六韵》 唐·吴融
一水终南下,何年派作沟。
穿城初北注,过苑却东流。
绕岸清波溢,连宫瑞气浮。
去应涵凤沼,来必渗龙湫。 -
244.《三峰府内矮柏十韵》 唐·吴融
擢秀依黄阁,移根自碧岑。
周围虽合抱,直上岂盈寻。
远砌行窥顶,当庭坐庇阴。
短堪惊众木,高已让他林。 -
245.《祝风三十二韵》 唐·吴融
我有二顷田,长洲东百里。
环涂为之区,积葑相连纚.
松江流其旁,春夏多苦水。
堤防苟不时,泛滥即无已。 -
246.《赠广利大师歌》 唐·吴融
化人之心固甚难,自化之心更不易。
化人可以程限之,自化元须有其志。
在心为志者何人,今日得之于广利。 -
247.《题画柏》 唐·吴融
不得月中桂,转思陵上柏。
闲取画图看,烦纡果冰释。
桂生在青冥,万古烟雾隔。
下荫玄兔窟,上映嫦娥魄。 -
248.《晚春寄同年张曙先辈》 唐·杜荀鹤
莫将时态破天真,只合高歌醉过春。
易落好花三个月,难留浮世百年身。
无金润屋浑闲事,有酒扶头是了人。
恩地未酬闲未得,一回醒话一沾巾。 -
249.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
250.《东阳赠别》 唐·韦庄
绣袍公子出旌旗,送我摇鞭入翠微。
大抵行人难诉酒,就中辞客易沾衣。
去时此地题桥去,归日何年佩印归。
无限别情言不得,回看溪柳恨依依。 -
251.《随计》 唐·王贞白
徒步随计吏,辛勤鬓易凋。
归期无定日,乡思羡回潮。
冒雨投前驿,侵星过断桥。
何堪穆陵路,霜叶更潇潇。 -
252.《游灵隐天竺二寺》 唐·徐夤
丹井冷泉虚易到,两山真界实难名。
石和云雾莲华气,月过楼台桂子清。
腾踏回桥巡像设,罗穿曲洞出龙城。
更怜童子呼猿去,飒飒萧萧下树行。 -
253.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
254.《白髭》 唐·刘象
到处逢人求至药,几回染了又成丝。
素丝易染髭难染,墨翟当时合泣髭。 -
255.《南海旅次》 唐·曹松
忆归休上越王台,归思临高不易裁。
为客正当无雁处,故园谁道有书来。
城头早角吹霜尽,郭里残潮荡月回。
心似百花开未得,年年争发被春催。 -
256.《天台瀑布》 唐·曹松
万仞得名云瀑布,远看如织挂天台。
休疑宝尺难量度,直恐金刀易剪裁。
喷向林梢成夏雪,倾来石上作春雷。
欲知便是银河水,堕落人间合却回。 -
257.《陪游凤凰台献诗》 唐·宋齐丘
嵯峨压洪泉,岝峉撑碧落。
宜哉秦始皇,不驱亦不凿。
上有布政台,八顾背城郭。
山蹙龙虎健,水黑螭蜃作。 -
258.《题画石山》 唐·徐铉
彼美巉岩石,谁施黼藻功。
回岩明照地,绝壁烂临空。
锦段鲜须濯,罗屏展易穷。
不因秋藓绿,非假晚霞红。 -
259.《泰州道中却寄东京故人》 唐·徐铉
风紧雨凄凄,川回岸渐低。
吴州林外近,隋苑雾中迷。
聚散纷如此,悲欢岂易齐。
料君残酒醒,还听子规啼。 -
260.《泰州道中却寄东京故人》 唐·徐铉
风紧雨凄凄,川回岸渐低。
吴州林外近,隋苑雾中迷。
聚散纷如此,悲欢岂易齐。
料君残酒醒,还听子规啼。