-
181.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
182.《诸子喻山水》 先秦·先秦诸子
子曰:“譬如为山,未成一篑,止,吾止也;譬如平地,虽覆一篑,进,吾往也。
《论语·子罕》上不天则下不遍覆,心不地则物不必载。
太山不立好恶,故能成其高;江海不择小助,故能成其富。
故大人寄形于天地而万物备,历心于山海而国家富。 -
183.《谏迎佛骨表》 唐·韩愈
臣某言:伏以佛者,夷狄之一法耳,自后汉时流入中国,上古未尝有也。
昔者黄帝在位百年,年百一十岁;少昊在位八十年,年百岁;颛顼在位七十九年,年九十八岁;帝喾在位七十年,年百五岁;帝尧在位九十八年,年百一十八岁;帝舜及禹,年皆百岁。
此时天下太平,百姓安乐寿考,然而中国未有佛也。
其后殷汤亦年百岁,汤孙太戊在位七十五年,武丁在位五十九年,书史不言其年寿所极,推其年数,盖亦俱不减百岁。 -
184.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
185.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
186.《在狱咏蝉并序》 唐·骆宾王
余禁所禁垣西,是法厅事也,有古槐数珠焉。
虽生意可知,同殷仲文之古树,而听讼斯在,即周召伯之甘棠。
每至夕照低阴,秋蝉疏引,发声幽息,有切尝闻。
岂人心异于曩时,将虫响悲于前听。 -
187.《鹧鸪天·一醉醒来春又残》 宋·晏几道
一醉醒来春又残,野棠梨雨泪阑干。
玉笙声里鸾空怨,罗幕香中燕未还。
终易散,且长闲,莫教离恨损朱颜。
谁堪共展鸳鸯锦,同过西楼此夜寒。 -
188.《西湖杂感 二十首选六》 清·钱谦益
其一 板荡凄凉忍再闻?烟峦如赭水如焚。
白沙堤下唐时草,鄂国坟边宋代云。
树上黄鹂今作友,枝头杜宇昔为君。
昆明劫后钟声在,依恋湖山报夕曛。 -
189.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
190.《代意二首》 宋·杨亿
短梦残妆惨别魂,白头词苦怨文园。
谁容五马传心曲,祇许双鸾见泪痕。
易变肯随南地橘,忘忧虚对北堂萱。
回文信断衣香歇,犹忆章台走画辕。 -
191.《和赵德隆秋夕雨》 元·傅若金
落景翳重城,阴凝起初夕。
萧条飞雨至,散漫轻飚激。
洒幌静弥多,喧檐暴复息。
清商乱急管,遥怨生离席。 -
192.《书秋》 唐·王初
千时南云度塞鸿,秋云无迹淡平空。
人间玉岭清霄月,天上银河白昼风。
潘赋登山魂易断,楚歌遗佩怨何穷。
往来未得如张翰,欲脍霜鲸碧海东。 -
193.《江行俳体十二首》 明·钟惺
五载前曾说此游,问程结伴几春秋。
艰难水陆千余里,大小关梁六易舟。
畏路刺船频裸体,乘流开柁缓梳头。
顺风一日行三日,莫待依滩怨石尤。
¤ -
194.《古意》 宋·王铚
歌声怨极珠难续,琴韵愁深水易分。
公子何须赋巫峡,梦中真复有朝云。 -
195.《闻庐山舆夫叹息声》 现代·于右任
上山不易下山难,劳苦舆夫莫怨天。
为问人间最廉者,一升汗值几文钱。 -
196.《□□庚午春之七日前成都通川陵阳程遇孙舣东》 宋·程遇孙
春风吹客舟,沙际初倚柁。
怀人爱其屋,木杪危若堕。
欣于太守游,江色清照坐。
当年绍述议,洛党亦奔播。 -
197.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
198.《秋江渔乐图为邑人宗正纯撰》 宋·姜德明
枫树萧萧霜叶红,芦花瑟瑟鸣西风。
渔翁举网秋江上,轻舟一叶波溶溶。
群鱼游泳影相续,密网收来心易足。
赤鳞素质影跳空,玉尺金梭光炫目。 -
199.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
200.《次韵四首寄德基兼呈侍郎公》 宋·李处权
蒙尘天子尚戎衣,南国旌旗正伐鼙。
国士伤时多刺怨,王官失路有悲啼。
似闻叔向方图晋,亦报夷吾未去齐。
易地皆然心寸折,钓竿吾欲老磻溪。