-
241.《秋日江居写怀(七首)》 明·高启
秋塘门掩竹穿沙,为客邻酤未易赊。
闲里壮年惭白日,愁中佳节负黄花。
渔村霭霭缘江暗,农径萧萧入圃斜。
薄俗相轻吾敢怨,鲁人犹自笑东家。 -
242.《对雪示嘉佑》 宋·王禹偁
去年看雪在商州,使君命我山寺头。
峰峦草树六百里,饥鼯冻鸟声啾啾。
山城穷陋无妓乐,何以销得骚人愁。
抱瓶自泻不待劝,乘兴一引连十瓯。 -
243.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
244.《精卫衔石填海》 宋·刘克庄
精卫衔冤切,轻生志可怜。
只愁石易尽,不道海难填。
幻化存遗魄,飞鸣累一拳。
终朝被芥子,何日变桑田。
鹃怨啼成血,鸱沉怒拍天。
君看尝胆者,终有沼吴年。 -
245.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
246.《听赵琴士鸣弦》 宋·白玉蟾
我寻屏迹到猿啼,云满山前花满溪。
高峰壁立七十二,风生两腋天可梯。
炼师两鬓东风黑,绀天不流月光白。
檐牙咬雨昨已晴,松幄张空夜瑟瑟。 -
247.《和张安道读杜集》 宋·苏辙
我公才不世,晚岁道尤高。
与物都无著,看书未觉劳。
微言精《老》、《易》,奇韵喜《庄》、《骚》。
杜叟诗篇在,唐人气力豪。 -
248.《咏菊》 宋·魏野
荣虽同雨露,晚不怨乾坤。
五色中偏贵,千花后独尊。
馨非惭黍稷,采合胜蘋蘩。
蛱蝶寒犹至,鹪鹩静亦存。 -
249.《泪二首》 宋·杨亿
寒风易水已成悲,亡国何人见黍离。
枉是荆王疑美璞,更令杨子怨多歧。
胡笳暮应三挝鼓,楚舞春临百子池。
未抵索居愁翠被。
圆荷清晓露淋漓。 -
250.《次韵张晋彦书事》 宋·韩元吉
举贡诸兄事孔方,平生学易问归藏。
渐欣过客知吾懒,未怪小儿如我长。
鹤怨猿惊成底事,乌踆兔蹶自奔忙。
便须耳热追行乐,更拟心斋得坐忘。 -
251.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
252.《偶步》 宋·刘子翚
郁郁思淫滞,振衣聊萍游。
云晴霄宇丽,绿暗川原幽。
伫步时引顾,心期叹无俦。
路逢荷犁翁,笑我独何求。 -
253.《弃竹夫人》 宋·刘子翚
爱憎情易迁,感物思郁纡。
念昔未弃捐,尝侍君子居。
烦襟一披豁,雅抱何清虚。
蹉跎怨时暮,凉德竟见疏。 -
254.《莺啼序》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦、冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床声细。 -
255.《次江子我闻角韵》 宋·张元干
夫差故国萦寒水,铁马南来忽振缨。
城上昏鸦争接翅,舟中逐客谨逃名。
胡笳怨处风微起,濁酒醒时梦易惊。
飘泊似闻山寺近,真成夜半听钟声。 -
256.《送李雁湖大参赴遂宁》 宋·吴泳
拍拍雁湖水,深深归雁亭。
雁归三四年,相伴湖水清。
燕私岂不乐, -
257.《送游教授》 宋·邓肃
世事龊龊饥寒语,恩怨嘈然相尔汝。
蝇营狗苟端可怜,不见秋风黄鹄举。
君看三山夜降神,钟成人杰超不群。
堂堂劲气薄霄汉,藐视四海岂无人。 -
258.《哭元帅宗公泽》 宋·吴芾
呜呼哀哉元帅公,百世一人不易逢。
堂堂天下想风采,心如铁石气如虹。
正色立朝不顾死,半生常在谪籍中。
真金百链愈不变,流水万折归必东。 -
259.《次韵东坡武昌西山诗》 宋·楼钥
党论一兴谁可回,贤路荆棘争先栽。
窜流多能擅笔墨,囚拘或可为盐梅。
雪堂先生万人敌,议论磊落心崔嵬。
向来罗织脱一死,至今诗话存乌台。 -
260.《适斋示池水大篇效元白体相答》 宋·楼钥
适斋一片心,它人难与比。
少时发此念,乐施到莫齿。
婚姻成者众,葬埋不知几。
义气追古人,仁风动桑梓。