-
1.《奉使契丹二十八首其二十八筠州圣祖殿诗》 宋·苏辙
九峰之杉,逍遥之柟。
易直且修,弗斫而堪。
新堂有严,四星在南。
朝堥之仪,万民所祗。 -
2.《送张深道二首》 宋·张栻
人言底柱险,袖手不敢迩。
孰知人心危,毫厘千万里。
有来事物繁,酬酢无披靡。
虽云应不难,要且辨真伪。 -
3.《严子濑东送马处直归苏》 唐·刘长卿
望君舟已远,落日潮未退。
目送沧海帆,人行白云外。
江中远回首,波上生微霭。
秋色姑苏台,寒流子陵濑。
相送苦易散,动别知难会。
从此日相思,空令减衣带。 -
4.《直钩吟》 唐·卢仝
初岁学钓鱼,自谓鱼易得。
三十持钓竿,一鱼钓不得。
人钩曲,我钩直,哀哉我钩又无食。
文王已没不复生,直钩之道何时行。 -
5.《七爱诗·白太傅(居易)》 唐·皮日休
吾爱白乐天,逸才生自然。
谁谓辞翰器,乃是经纶贤。
欻从浮艳诗,作得典诰篇。
立身百行足,为文六艺全。 -
6.《鹊桥仙(和李易安金鱼池莲)》 宋·朱敦儒
白鸥欲下,金鱼不去,圆叶低开蕙帐。
轻风冷露夜深时,独自个、凌波直上。
幽阑共晚,明珰难寄,尘世教谁将傍。
会寻织女趁灵槎,泛旧路、银河万丈。 -
7.《上梅直讲书》 宋·苏轼
轼每读《诗》至《鸱枭》,读《书》至《君奭》,常窃悲周公之不遇。
及观《史》,见孔子厄于陈、蔡之间,而弦歌之声不绝,颜渊、仲由之徒相与问答。
夫子曰: “‘匪兕匪虎,率彼旷野’,吾道非邪,吾何为于此?”颜渊曰:“夫子之道至大,故天下莫能容。
虽然,不容何病?不容然后见君子。 -
8.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
9.《寄刘易隐》 宋·章仙岩
着身尘世易遭魔,是是非非可奈何。
心地一生如日月,人情千变自风波。
但从正直天须见,到底关防事转多。
所以古来真隐者,貂蝉不肯换渔蓑。 -
10.《李深道得苏养直所写深字韵诗》 宋·戴复古
表出尘埃外,浓董兰蕙香。
风流晋人物,高古汉文章。
老眼不多见,前程岂易量。
三杯话胸臆,一笑对云骧。