-
21.《用易岩韵寿易岩》 宋·王柏
天地之气秋惟清,清之极者为圣人。
惟皇降衷本均平,贤愚美恶气质成。
有伟易岩万人英,圣涯涵泳心即经。
人心道心惟一精,怡然融液万理明。 -
22.《题易道传心图》 宋·王柏
图书表里用功深,此道相传直到今。
书里有图图有句,图中即是圣人心。 -
23.《登尘表》 宋·李曾伯
领略东风一倚阑,凭高便觉小尘寰。
目穷千古关河外,身在半空烟霭间。
二水护城青映带,四山连野翠回环。
英雄易老愁无极,境是人非鹤自还。 -
24.《行路易送陈晟谋仕》 宋·陈著
行路易,行路易,方寸中閒是天地。
诗书能生万里翼,一出门外风云起。 -
25.《简张槃斋以国朝四君子文易南华经》 宋·刘宰
我宋百年间,人物两汉上。
堂堂司马公,奥学迈舒同。
庐陵祖韩孟,首以六经唱。
升堂子曾子,功亦孟氏抗。 -
26.《何君表留大舟于浔阳不敢乘即至湘阴寄绝句谢》 宋·孔武仲
洞庭秋水接天流,万斛楼航不易收。
才力似君方称副,此身只合载渔舟。 -
27.《谒禹庙》 唐·宋之问
夏王乘四载,兹地发金符。
峻命终不易,报功畴敢渝。
先驱总昌会,后至伏灵诛。
玉帛空天下,衣冠照海隅。 -
28.《赠崔融二十韵》 唐·杜审言
十年俱薄宦,万里各他方。
云天断书札,风土异炎凉。
太息幽兰紫,劳歌奇树黄。
日疑怀叔度,夜似忆真长。 -
29.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
30.《咏蝉/在狱咏蝉》 唐·骆宾王
西陆蝉声唱,南冠客思深。
(客思深 一作:客思侵)
不堪玄鬓影,来对白头吟。
(不堪 一作:那堪)
露重飞难进,风多响易沉。
无人信高洁,谁为表予心? -
31.《省试白云起封中》 唐·陈希烈
千年泰山顶,云起汉王封。
不作奇峰状,宁分触石容。
为霖虽易得,表圣自难逢。
冉冉排空上,依依叠影重。
素光非曳练,灵贶是从龙。
岂学无心出,东西任所从。 -
32.《奉送郭中丞兼太仆卿充陇右节度使三十韵(郭英乂)》 唐·杜甫
诏发西山将,秋屯陇右兵。
凄凉馀部曲,燀赫旧家声。
雕鹗乘时去,骅骝顾主鸣。
艰难须上策,容易即前程。 -
33.《送王尊师归湖州》 唐·司空曙
烟芜满洞青山绕,幢节飘空紫凤飞。
金阙乍看迎日丽,玉箫遥听隔花微。
多开石髓供调膳,时御霓裳奉易衣。
莫学辽东华表上,千年始欲一回归。 -
34.《赋得白云起封中(一作陈希烈诗)》 唐·李正辞
千年泰山顶,云起汉皇封。
不作奇峰状,宁分触石容。
为霖虽易得,表圣自难逢。
冉冉排空上,依依叠影重。
素光非曳练,灵贶是从龙。
岂学无心出,东西任所从。 -
35.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
36.《游韦七洞庭别业》 唐·孟郊
洞庭如潇湘,叠翠荡浮碧。
松桂无赤日,风物饶清激。
逍遥展幽韵,参差逗良觌。
道胜不知疲,冥搜自无斁。 -
37.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
38.《送任载、齐古二秀才自洞庭游宣城》 唐·孟郊
洞庭非人境,道路行虚空。
二客月中下,一帆天外风。
鱼龙波五色,金碧树千丛。
闪怪如可惧,在诚无不通。 -
39.《寿安西渡奉别郑相公》 唐·孟郊
洛河向西道,石波横磷磷。
清风送君子,车远无还尘。
春别亦萧索,况兹冰霜晨。
零落景易入,郁抑抱难申。 -
40.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。