-
121.《乐府》 唐·顾况
暖谷春光至,宸游近甸荣。
云随天仗转,风入御帘轻。
翠盖浮佳气,朱楼倚太清。
朝臣冠剑退,宫女管弦迎。 -
122.《云际中峰居喜见苗发(一作祖咏诗)》 唐·李端
自得中峰住,深林亦闭关。
经秋无客到,入夜有僧还。
暗涧泉声小,荒村树影闲。
高窗不可望,星月满空山。 -
123.《贼平后送人北归》 唐·司空曙
世乱同南去,时清独北还。
他乡生白发,旧国见青山。
晓月过残垒,繁星宿故关。
寒禽与衰草,处处伴愁颜。 -
124.《宿江西窦主簿厅(与此公亡兄联官)》 唐·崔峒
广庭方缓步,星汉话中移。
月满关山道,乌啼霜树枝。
时艰难会合,年长重亲知。
前事成金石,凄然泪欲垂。 -
125.《送徐员外还京(一作使还上都)》 唐·武元衡
九折朱轮动,三巴白露生。
蕙兰秋意晚,关塞别魂惊。
宝瑟连宵怨,金罍尽醉倾。
旄头星未落,分手辘轳鸣。 -
126.《甲午岁相国李公有北园寄赠之作…寓哀冥寞以广遗韵云》 唐·武元衡
机事劳西掖,幽怀寄北园。
鹤巢深更静,蝉噪断犹喧。
仙酝百花馥,艳歌双袖翻。
碧云诗变雅,皇泽叶流根。 -
127.《途次近蜀驿蒙恩赐宝刀及飞龙厩马…寄中书李郑二公》 唐·武元衡
草草事行役,迟迟违故关。
碧帏遥隐雾,红旆渐依山。
感激酬恩泪,星霜去国颜。
捧刀金锡字,归马玉连环。
威凤翔双阙,征夫纵百蛮。
应怜宣室召,温树不同攀。 -
128.《孟东野失子》 唐·韩愈
失子将何尤,吾将上尤天。
女实主下人,与夺一何偏。
彼于女何有,乃令蕃且延。
此独何罪辜,生死旬日间。 -
129.《题炭谷湫祠堂》 唐·韩愈
万生都阳明,幽暗鬼所寰。
嗟龙独何智,出入人鬼间。
不知谁为助,若执造化关。
厌处平地水,巢居插天山。 -
130.《题炭谷湫祠堂》 唐·韩愈
万生都阳明,幽暗鬼所寰。
嗟龙独何智,出入人鬼间。
不知谁为助,若执造化关。
厌处平地水,巢居插天山。 -
131.《同李二十八员外从裴相公野宿西界》 唐·韩愈
四面星辰著地明,散烧烟火宿天兵。
不关破贼须归奏,自趁新年贺太平。 -
132.《畬田行》 唐·刘禹锡
何处好畬田,团团缦山腹。
钻龟得雨卦,上山烧卧木。
惊麏走且顾,群雉声咿喔。
红焰远成霞,轻煤飞入郭。 -
133.《百舌吟》 唐·刘禹锡
晓星寥落春云低,初闻百舌间关啼。
花树满空迷处所,摇动繁英坠红雨。
笙簧百啭音韵多,黄鹂吞声燕无语。 -
134.《平蔡州三首》 唐·刘禹锡
蔡州城中众心死,妖星夜落照壕水。
汉家飞将下天来,马箠一挥门洞开。
贼徒崩腾望旗拜,有若群蛰惊春雷。 -
135.《奉送裴司徒令公自东都留守再命太原》 唐·刘禹锡
星使出关东,兵符赐上公。
山河归旧国,管籥换离宫。
行色旌旗动,军声鼓角雄。
爱棠馀故吏,骑竹见新童。
汉垒三秋静,胡沙万里空。
其如天下望,旦夕咏清风。 -
136.《上河阳李大夫》 唐·孟郊
上将秉神略,至兵无猛威。
三军当严冬,一抚胜重衣。
霜剑夺众景,夜星失长辉。
苍鹰独立时,恶鸟不敢飞。 -
137.《酬郑毗踯躅咏》 唐·孟郊
不似人手致,岂关地势偏。
孤光袅馀翠,独影舞多妍。
迸火烧闲地,红星堕青天。
忽惊物表物,嘉客为留连。 -
138.《酬郑毗踯躅咏》 唐·孟郊
不似人手致,岂关地势偏。
孤光袅馀翠,独影舞多妍。
迸火烧闲地,红星堕青天。
忽惊物表物,嘉客为留连。 -
139.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
140.《送秦光禄北征》 唐·李贺
北虏胶堪折,秋沙乱晓鼙。
髯胡频犯塞,骄气似横霓。
灞水楼船渡,营门细柳开。
将军驰白马,豪彦骋雄材。