-
201.《晓仙谣》 唐·温庭筠
玉妃唤月归海宫,月色澹白涵春空。
银河欲转星靥靥,碧浪叠山埋早红。
宫花有露如新泪,小苑丛丛入寒翠。 -
202.《湖阴词》 唐·温庭筠
祖龙黄须珊瑚鞭,铁骢金面青连钱。
虎髯拔剑欲成梦,日压贼营如血鲜。
海旗风急惊眠起,甲重光摇照湖水。 -
203.《春江花月夜词》 唐·温庭筠
玉树歌阑海云黑,花庭忽作青芜国。
秦淮有水水无情,还向金陵漾春色。
杨家二世安九重,不御华芝嫌六龙。
百幅锦帆风力满,连天展尽金芙蓉。 -
204.《唐庄恪太子挽歌词二首》 唐·温庭筠
叠鼓辞宫殿,悲笳降杳冥。
影离云外日,光灭火前星。
邺客瞻秦苑,商公下汉庭。
依依陵树色,空绕古原青。 -
205.《过五丈原/经五丈原》 唐·温庭筠
铁马云雕久绝尘,柳营高压汉营春。
天清杀气屯关右,夜半妖星照渭滨。
下国卧龙空寤主,中原逐鹿不由人。
象床锦帐无言语,从此谯周是老臣。 -
206.《过孔北海墓二十韵》 唐·温庭筠
抚事如神遇,临风独涕零。
墓平春草绿,碑折古苔青。
珪玉埋英气,山河孕炳灵。
发言惊辨囿,撝翰动文星。 -
207.《过孔北海墓二十韵》 唐·温庭筠
抚事如神遇,临风独涕零。
墓平春草绿,碑折古苔青。
珪玉埋英气,山河孕炳灵。
发言惊辨囿,撝翰动文星。 -
208.《鸿胪寺有开元中锡宴堂楼台池沼雅为胜绝荒凉…成四十韵》 唐·温庭筠
明皇昔御极,神圣垂耿光。
沈机发雷电,逸躅陵尧汤。
西覃积石山,北至穷发乡。
四凶有獬豸,一臂无螳螂。 -
209.《莲花》 唐·温庭筠
绿塘摇滟接星津,轧轧兰桡入白蘋。
应为洛神波上袜,至今莲蕊有香尘。 -
210.《五月一日蒙替本官不得随例入阙,感怀献送相公》 唐·李频
五月倾朝谒紫宸,一朝无分在清尘。
含香已去星郎位,衣锦惟思婺女邻。
折狱也曾为俗吏,劝农元本是耕人。
知将何事酬公道,只养生灵似养身。 -
211.《紫极宫上元斋次呈诸道流》 唐·李郢
碧简朝天章奏频,清宫仿佛降灵真。
五龙金角向星斗,三洞玉音愁鬼神。
风拂乱灯山磬□,露沾仙杏石坛春。
明朝醮罢羽客散,尘土满城空世人。 -
212.《紫极宫上元斋次呈诸道流》 唐·李郢
碧简朝天章奏频,清宫仿佛降灵真。
五龙金角向星斗,三洞玉音愁鬼神。
风拂乱灯山磬□,露沾仙杏石坛春。
明朝醮罢羽客散,尘土满城空世人。 -
213.《随边使过五原》 唐·储嗣宗
偶逐星车犯虏尘,故乡常恐到无因。
五原西去阳关废,日漫平沙不见人。 -
214.《和周繇校书先辈省中寓直》 唐·林宽
古木重门掩,幽深只欠溪。
此中真吏隐,何必更岩栖。
名姓镌幢记,经书逐库题。
字随飞蠹缺,阶与落星齐。 -
215.《奉和袭美太湖诗二十首·圣姑庙》 唐·陆龟蒙
渺渺洞庭水,盈盈芳屿神。
因知古佳丽,不独湘夫人。
流苏荡遥吹,斜领生轻尘。
蜀彩驳霞碎,吴绡盘雾匀。 -
216.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
217.《上元日道室焚修寄袭美》 唐·陆龟蒙
三清今日聚灵官,玉刺齐抽谒广寒。
执盖冒花香寂历,侍晨交佩响阑珊。
将排凤节分阶易,欲校龙书下笔难。
唯有世尘中小兆,夜来心拜七星坛。 -
218.《题贾氏林泉》 唐·聂夷中
市朝束名利,林泉系清通。
岂知黄尘内,迥有白云踪。
轻流逗密蓧,直干入宽空。
高吟五君咏,疑对九华峰。 -
219.《经隐岩旧居(一作怀旧游)》 唐·张乔
夜久村落静,徘徊杨柳津。
青山犹有路,明月已无人。
梦寐空前事,星霜倦此身。
尝期结茅处,来往蹑遗尘。 -
220.《经隐岩旧居(一作怀旧游)》 唐·张乔
夜久村落静,徘徊杨柳津。
青山犹有路,明月已无人。
梦寐空前事,星霜倦此身。
尝期结茅处,来往蹑遗尘。