-
121.《宿阳台观》 唐·马戴
玉洞仙何在,炉香客自焚。
醮坛围古木,石磬响寒云。
曙月孤霞映,悬流峭壁分。
心知人世隔,坐与鹤为群。 -
122.《题九华山》 唐·谭铢
忆闻九华山,尚在童稚年。
浮沉任名路,窥仰会无缘。
罢职池阳时,复遭迎送牵。
因兹契诚愿,瞩望枕席前。 -
123.《法华微上人盛话金山境胜,旧游在目,吟成此篇》 唐·李群玉
江上青莲宫,人间蓬莱岛。
烟霞与波浪,隐映楼台好。
潮门梵音静,海日天光早。
愿与灵鹫人,吟经此终老。 -
124.《送韩湘》 唐·贾岛
挂席从古路,长风起广津。
楚城花未发,上苑蝶来新。
半没湖波月,初生岛草春。
孤霞临石镜,极浦映村神。
细响吟干苇,馀馨动远蘋.欲凭将一札,寄与沃洲人。 -
125.《烧歌》 唐·温庭筠
起来望南山,山火烧山田。
微红夕如灭,短焰复相连。
差差向岩石,冉冉凌青壁。
低随回风尽,远照檐茅赤。 -
126.《陈宫词》 唐·温庭筠
鸡鸣人草草,香辇出宫花。
妓语细腰转,马嘶金面斜。
早莺随彩仗,惊雉避凝笳。
淅沥湘风外,红轮映曙霞。 -
127.《郊居秋日有怀一二知己》 唐·温庭筠
稻田凫雁满晴沙,钓渚归来一径斜。
门带果林招邑吏,井分蔬圃属邻家。
皋原寂历垂禾穗,桑竹参差映豆花。
自笑谩怀经济策,不将心事许烟霞。 -
128.《送进士下第归南海》 唐·曹邺
数片红霞映夕阳,揽君衣袂更移觞。
行人莫叹碧云晚,上国每年春草芳。
雪过蓝关寒气薄,雁回湘浦怨声长。
应无惆怅沧波远,十二玉楼非我乡。 -
129.《破陈》 唐·汪遵
猎猎朱旗映彩霞,纷纷白刃入陈家。
看看打破东平苑,犹舞庭前玉树花。 -
130.《题甘露寺》 唐·许棠
丹槛拂丹霄,人寰下瞰遥。
何年增造化,万古出尘嚣。
地势盘三楚,江声换几朝。
满栏皆异药,到顶尽飞桥。 -
131.《洛中寒食二首》 唐·皮日休
千门万户掩斜晖,绣幰金衔晚未归。
击鞠王孙如锦地,斗鸡公子似花衣。
嵩云静对行台起,洛鸟闲穿上苑飞。 -
132.《奉和袭美太湖诗二十首·三宿神景宫》 唐·陆龟蒙
灵踪未遍寻,不觉溪色暝。
回头问栖所,稍下杉萝径。
岩居更幽绝,涧户相隐映。
过此即神宫,虚堂惬云性。 -
133.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
134.《和段成式》 唐·周繇
回簪转黛喜猜防,粉署裁诗助酒狂。
若遇仙丹偕羽化,但随萧史亦何伤。
玉树琼筵映彩霞,澄虚楼阁似仙家。
只缘存想归兰室,不向春风看夜花。 -
135.《咏史诗·涿鹿》 唐·胡曾
涿鹿茫茫白草秋,轩辕曾此破蚩尤。
丹霞遥映祠前水,疑是成川血尚流。 -
136.《和剡县陈明府登县楼》 唐·方干
郭里人家如掌上,檐前树木映窗棂。
烟霞若接天台地,分野应侵婺女星。
驿路古今通北阙,仙溪日夜入东溟。
彩衣才子多吟啸,公退时时见画屏。 -
137.《送张逸人》 唐·罗邺
自说归山人事赊,素琴丹灶是生涯。
床头残药鼠偷尽,溪上破门风摆斜。
石井晴垂青葛叶,竹篱荒映白茅花。
遥知此去应稀出,独卧晴窗梦晓霞。 -
138.《福州开元寺塔》 唐·周朴
开元寺里七重塔,遥对方山影拟齐。
杂俗人看离世界,孤高僧上觉天低。
唯堪片片紫霞映,不与濛濛白雾迷。
心若无私罗汉在,参差免向日虹西。 -
139.《追咏棠梨花十韵》 唐·吴融
蜀地从来胜,棠梨第一花。
更应无软弱,别自有妍华。
不贵绡为雾,难降绮作霞。
移须归紫府,驻合饵丹砂。 -
140.《绵竹山四十韵》 唐·吴融
绵竹东西隅,千峰势相属。
崚嶒压东巴,连延罗古蜀。
方者露圭角,尖者钻箭簇。
引者蛾眉弯,敛者鸢肩缩。