-
21.《春残》 宋·陈著
出门随意踏苍苔,过眼时光一笑陪。
二十四风清绣地,两三点雨试轻雷。
缬空舞絮随春去,钿水娇荷闯夏开。
对景伤心儿女事,刚肠无奈只衔杯。 -
22.《蝶恋花(春残)》 宋·赵长卿
绿尽烧痕芳草遍。
不暖不寒,切莫辜良宴。
罨画屏风开羽扇。
薄罗衫子仙衣练。
晚雨小池添水面。
戏跃赪鳞,又向波心见。
持酒伊听声宛转。
樽前唱彻昭阳怨。 -
23.《慈恩寺残春》 唐·耿湋
双林花已尽,叶色占残芳。
若问同游客,高年最断肠。 -
24.《残春曲(禁中口号)》 唐·白居易
禁苑残莺三四声,景迟风慢暮春情。
日西无事墙阴下,闲蹋宫花独自行。 -
25.《残春咏怀,赠杨慕巢侍郎》 唐·白居易
位逾三品日,年过六旬时。
不道官班下,其如筋力衰。
犹怜好风景,转重旧亲知。
少壮难重得,欢娱且强为。 -
26.《残春晚起,伴客笑谈》 唐·白居易
掩户下帘朝睡足,一声黄鸟报残春。
披衣岸帻日高起,两角青衣扶老身。
策杖强行过里巷,引杯闲酌伴亲宾。
莫言病后妨谈笑,犹恐多于不病人。 -
27.《西掖寓直春晓闻残漏》 唐·姚合
直庐仙掖近,春气曙犹寒。
隐隐银河在,丁丁玉漏残。
微风飘更切,万籁杂应难。
凤阁明初启,鸡人唱渐阑。
静宜来禁里,清是下云端。
我识朝天路,从容自整冠。 -
28.《西掖寓直春晓闻残漏》 唐·姚合
直庐仙掖近,春气曙犹寒。
隐隐银河在,丁丁玉漏残。
微风飘更切,万籁杂应难。
凤阁明初启,鸡人唱渐阑。
静宜来禁里,清是下云端。
我识朝天路,从容自整冠。 -
29.《残春独来南亭因寄张祜》 唐·杜牧
暖云如粉草如茵,独步长堤不见人。
一岭桃花红锦黦,半溪山水碧罗新。
高枝百舌犹欺鸟,带叶梨花独送春。
仲蔚欲知何处在,苦吟林下拂诗尘。 -
30.《对残春》 唐·刘沧
杨花漠漠暗长堤,春尽人愁鸟又啼。
鬓发近来生处白,家园几向梦中迷。
霏微远树荒郊外,牢落空城夕照西。
唯有年光堪自惜,不胜烟草日萋萋。 -
31.《残春旅舍》 唐·韩偓
旅舍残春宿雨晴,恍然心地忆咸京。
树头蜂抱花须落,池面鱼吹柳絮行。
禅伏诗魔归净域,酒冲愁阵出奇兵。
两梁免被尘埃污,拂拭朝簪待眼明。 -
32.《残春》 唐·齐己
三月看无也,芳时此可嗟。
园林欲向夕,风雨更吹花。
影乱冲人蝶,声繁绕堑蛙。
那堪傍杨柳,飞絮满邻家。 -
33.《残春连雨中偶作怀故人》 唐·齐己
南邻阻杖藜,屐齿绕床泥。
漠漠门长掩,迟迟日又西。
不知何兴味,更有好诗题。
还忆东林否,行苔傍虎溪。 -
34.《残春遣兴》 唐·高骈
画舸轻桡柳色新,摩诃池上醉青春。
不辞不为青春醉,只恐莺花也怪人。 -
35.《鹧鸪天·一醉醒来春又残》 宋·晏几道
一醉醒来春又残。
野棠梨雨泪阑干。
玉笙声里鸾空怨,罗幕香中燕未还。
终易散,且长闲。
莫教离恨损朱颜。
谁堪共展鸳鸯锦,同过西楼此夜寒。 -
36.《凤时春(见残梅)》 宋·王质
标格风流前辈。
才瞥见春风,萧然无对。
只有月娥心不退。
依旧断桥,横在流水。
我亦共、月娥同意。
肯将情移在,粗红俗翠。
除丁香蔷薇酴醿外。
便做花王,不是此辈。 -
37.《小重山(残春)》 宋·赵长卿
清晚窗前杜宇啼。
游仙惊梦醉,断魂迷。
起来窗下看盆池。
伤春去,消瘦不胜衣。
柳陌记年时。
行云音信杳、与心违。
空教攒恨入双眉。
人已远,红叶莫题诗。 -
38.《小重山(残春)》 宋·赵长卿
绿树阴阴春已休。
群花飘尽也,不胜愁。
游丝飞絮两悠悠。
迷芳草,日暖雨初收。
深院小迟留。
好香烧一炷,细烟浮。
更听羯鼓打梁州。
恼人处,宿酒尚扶头。 -
39.《青玉案(残春)》 宋·赵长卿
梅黄又见纤纤雨。
客里情怀两眉聚。
何处烟村啼杜宇。
劝人归去,早思家转,听得声声苦。
利名萦绊何时住。
恼乱愁肠成万缕。
满眼兴亡知几许。
不如寻个,老松石畔,作个柴门户。 -
40.《菩萨蛮(残春)》 宋·赵长卿
杨花飞尽莺声涩。
杜鹃唤得春归急。
病酒起来迟。
娇慵懒画眉。
宝奁金鸭冷。
重唤烧香饼。
著意炼龙涎。
纤纤手_烟。