-
161.《五音曲 角引》 南北朝·沈约
萌生触发。
岁在春。
咸池始奏。
德尚仁。
惉懘以息。
和且均。 -
162.《遐观栖辞》 宋·晁补之
窘墙堵之伏潜兮,登斯栖以遐观。
匪吾居之为隘兮,乾坤曶其盂盘。
仰攀甍而拊楯兮,宇旷旷而益宽。
彼何大而能舒兮,吾何眇而莫闲。 -
163.《次韵子瞻见寄》 宋·苏辙
衮衮河渭浊,皎皎江汉清。
源流既自异,美恶终未明。
嗟我顽钝质,乃与公并生。
出处每自托,讴吟辄尝赓。 -
164.《次韵子瞻系御史狱赋狱中榆槐竹柏·竹》 宋·苏辙
故园今何有,犹有百竿竹。
春雷起新萌,不放牛羊触。
虽无牛栏拥,不见红尘辱。
清风时一过,交戛响鸣玉。
渊明避纷乱,归嗅东篱菊。
嗟我独何为,弃此北窗绿。 -
165.《立冬闻雷》 宋·苏辙
阳淫不收敛,半岁苦常燠。
禾黍饲蝗螟,粳稻委平陆。
民饥强扶耒,秋晚麦当宿。
闵然候一雨,霜落水泉缩。 -
166.《司马君实端明独乐园》 宋·苏辙
子嗟丘中亲艺麻,邵平东陵亲种瓜。
公今归去事农圃,亦种洛阳千本花。
修篁绕屋韵寒玉,平泉入畦纡卧蛇。
锦屏奇种劚崖窦,嵩高灵药移萌芽。 -
167.《庭中种花》 宋·苏辙
空庭一无有,初种六株花。
青桐绿杨柳,相映成田家。
春雨散膏油,朝暾发萌牙。
造物知我心,初来尽枯槎。 -
168.《送吴秀才》 宋·曾巩
一年过腊已十日,余日到春能有几。
春来远近不可问,冷碧先归在流水。
梅花向今独已繁,玉艳都占春风间。
草萌出土亦过寸,众芳次第挂清寒。 -
169.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
170.《东津归催吴秀才寄酒》 宋·曾巩
荒城懒出门常掩,春气欲归寒不敛。
东邻咫尺犹不到,况乃傍溪潭石险。
风光得暖才几日,不觉溪山碧于染。
欣然与客到溪岸,衣帻不避尘泥点。 -
171.《喜雪应制次韵》 宋·李吕
嘉平瑞雪映芬华,寒冻河源万里沙。
贝阙珠宫眩云海,琼林玉树散空花。
先春知为家祥应,泽物深随德意遐。
不隔宠光回寸草,何妨梅柳自萌芽。 -
172.《观梅和陈天予韵》 宋·王之道
春风草木初萌动,夜雨池塘正拍浮。
玉骨檀心清更好,对花何惜醉扶头。 -
173.《次韵寄荀晋仲简陈夫子》 宋·王之道
二老亭亭双属玉,交映霜余半溪绿。
才高一世妙言语,落笔珠玑烂盈掬。
时来钓叟为三公,傅岩莘野谁雌雄。
纷纷俗态任冷暖,风云早晚腾蛟龙。 -
174.《和石末公种棘用胡元望韵》 明·刘基
力役困年侵,种棘代遮逻。
豫防苟无失,有地孰敢唾。
风条曲抽乙,雨叶细垂个。
是时春载阳,土脉如膏和。 -
175.《和集贤相公摄事出郊》 宋·夏竦
台衮承严祀,传呼出禁城。
扢坛将错事,总驷暂观耕。
盈止逾周颂,康哉叶舜赓。
满篝登大穟,首种达初萌。 -
176.《奉祀礼毕还京》 宋·夏竦
先天密命启祯期,侯日灵文降紫闱。
恭馆靖冥尊妙化,帝居斋祓拥纯禧。
勒鸿昭姓增梁甫,报本祈年款魏脽。
真御下临彰日临,嘉生诞降示天随。 -
177.《和李大邻几圣俞及见过小饮》 宋·韩维
朝朝骑马出,请道所从何。
所从亲且旧,恩义固匪它。
京都从权豪,门户高轲峨。
苟无势利求,安事徒奔波。 -
178.《陪宁极回马上作》 宋·韩维
我有龙阳约,垂驾辄复停。
念与高士期,不宜后其行。
春风三月尾,涧谷花草明。
寻花踏幽草,南出山脚青。 -
179.《程帅和陶二诗见忆次韵》 宋·陈造
我瞻西郊,云停不雨。
鸡栖乱山,十舍千阻。
一书缄春,慰厉存抚。
望之或违,搔首企伫。 -
180.《薙草》 宋·李廌
宿草竞春力,阶除日青青。
何心愿滋茂,薙去辄复生。
一气养万类。
兰药尽勾萌。
何当纫余佩,采采撷芳英。