-
21.《寓兴七首》 宋·魏野
秦鉴虽至明,不能自照烛。
楚剑徒云利,翻将自杀戮。
有国苟失贤,若跣瞽双目。
况履艰险途,举步成颠覆。
秦楚昧于斯,宝器徒收畜。 -
22.《打虎儿行》 清·毛奇龄
打虎儿,乃在汴梁之禹州,禹州城外朱家楼。
小儿十一随父耕,深林有虎斑毛成。
飗飗黑风吹草根,乘风攫人谁敢撄?
小儿不识虎,疑是狐与狸。 -
23.《土偶祸》 明·沈周
锽锽鸣锣,彭彭伐鼓。
复有旂盖,亦有戟斧。
精力骏奔,无有老竖。
整整肃肃,什什伍伍。 -
24.《韦羌山式公绿筠庵诗》 宋·郭三益
道人栖碧山,云居在空曲。
十年海潮音,利物缘已熟。
更寻妙高顶,超然具幽筑。
古林插空青,寒筠抱岩绿。 -
25.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
26.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
27.《赋丹阳县治沧浪台》 宋·邵彪
秦凿断巘崿,晋圃亡町畦。
事古迹茫昧,天高水渺瀰。
缅怀褚季野,清坐行四时。
仓黄挤兴公,无乃醉魂迷。 -
28.《古意》 宋·释文珦
逝水尚东流,白日易西没。
悠悠天地间,二物何飘忽。
促迫於生人,绿鬓成华发。
昧者不自如,终朝常汩汩。
利欲沈厥身,其本已先蹷。
孰若缮真性,以自固灵骨。 -
29.《过古夹寨城》 宋·孙冲
宋氏英声振,并门意气扬。
两雄争裂土,百战竞图王。
揣敌惟虞晋,躭颐已噬唐。
大河分背面,上党扼咽吭。 -
30.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
31.《古意十四首》 宋·章云心
逝川常东流,白日易西没。
悠悠天地间,二物何飘忽。
促迫于生人,绿鬓成华发。
昧者不自知,终朝常汩汩。
利欲沈厥身,其本已先蹷。
孰若缮真性,以自固灵骨。 -
32.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
33.《放歌赠宋君仲温》 明·沈铉
宋君旷荡士,儒服非狂生。
笔扫千军陈,胸藏数万兵。
銛豪破纸竟何益,按图折御分纵横。
鱼丽鸟翼谈者易,野雉家鸡人目盲。 -
34.《赠唐宗鲁》 明·赵滂
惊飙振原野,草树日已疏。
客子怀故林,哀鸿云外呼。
九土人相食,烟尘暗长途。
骨肉一分散,东瓯定勾吴。 -
35.《次韵刘景文登介亭》 宋·苏轼
泽国梅雨余,衰年困蒸溽。
高堂磨新塼,颇觉利腰足。
松根百尺井,两绠飞净渌。
流觞聚儿童,一笑为捧腹。 -
36.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
37.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
38.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
39.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
40.《河中府古兴寄刘壮舆》 宋·晁说之
肘腋患难御,垣墙倾莫制。
兹者论战国,破秦必在魏。
初疑此语谩,身到识真是。
河山既设险,信食以自治。