-
181.《春雪四首》 宋·赵蕃
早历三时久,荒成比岁连。
只疑吾邑尔,复道数州然。
懔懔沟虞坠,嗷嗷釜苦悬。
县官深恻怛,长吏阙流宣。 -
182.《次韵在伯夏夜独坐见怀之作》 宋·赵蕃
暑气侵人抵病中,阙然求旧管城公。
相逢共说山中月,有赠忽来天未风。
君向离骚熟兰芷,我于尔雅昧鱼虫。
纵令酒盏能频把,孰若诗筒得屡通。 -
183.《次韵张太博得余所遗二程先生集辩二程戏邵子》 宋·魏了翁
文字未科斗,图书未龟龙。
粲然天地间,此理触处逢。
是谓象这祖,而为数之宗。
吴犧古神圣,先得人所同。 -
184.《上王通守傅易数》 宋·刘学箕
大哉皇羲古神圣,八封始画天地辟。
乾效于天坤法地,六子运用眇难测。
天理人文一宣朗,万化昭然从此出。
发明洊更三圣手,动静机缄皎如日。 -
185.《余少日不能持养志气所暴多矣迩来方喜问学之》 宋·刘学箕
吾非北宫黝,挫名挞诸市。
吾非孟施舍,量虑三军畏。
一堕剌客流,一入力战士。
知一不知二,遂与圣贤异。 -
186.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
南山翠鬅鬙,四荔拱故宅。
采衣侍三寿,教爱如夙昔。
晓然一梦阑,无复万里隔。
了知恩爱缚,障我修行力。 -
187.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
188.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
189.《苏文忠潘墨诗帖赞》 宋·岳珂
怀绝世之清音,叹媸妍之难谌。
慨丸墨之未改,挹古人而寄心。
褐黯黯以如漆,笏琅琅而抵金。
贮冰壶其自如,渺一尘这弗侵。 -
190.《岁冬至唐村坟山扫松》 宋·卫宗武
忆昔入此山,首夏接春季。
谷鸟正嚘嘤,芬芳尤妩媚。
青青交道杉,森郁互参倚。
谁乎一叱咤,斩艾如草薙。 -
191.《夜行口占》 宋·胡仲弓
夜程多晦昧,举步要分明。
肯以中途废,须寻直道行。
心灯长不烬,眼镜自然清。
白昼昏迷者,荆榛满路生。 -
192.《饶娥庙祀神歌》 宋·马廷鸾
我生之初尚无为,我生之后唐世衰。
有父溺死兮谁者怜之,呼天与地兮涕涟洏。
至险不测涛与风,至幽不仁鱼与龙,至孝不昧感即通。 -
193.《下江》 宋·董嗣杲
下江值云簇,水色透沙清。
挂席风势烈,两岸无人行。
野市门多关,久绝鸡犬声。
时势驱之然,茫昧嗟予生。 -
194.《点绛唇 追和赵文敏公旧作十首客有持文敏公》 元·邵亨贞
作长短句题于后。
公以承平王孙而婴世变,离黍之悲,有不能忘情者,故深得骚人意度。
予生十有四年而公毙,每见先辈谈公典型问学,如天上人,未尝不神驰梦想。
昔东坡先生自谓不识范文正公为平生遗恨,其意盖可想见。 -
195.《点绛唇 追和赵文敏公旧作十首客有持文敏公》 元·邵亨贞
作长短句题于后。
公以承平王孙而婴世变,离黍之悲,有不能忘情者,故深得骚人意度。
予生十有四年而公毙,每见先辈谈公典型问学,如天上人,未尝不神驰梦想。
昔东坡先生自谓不识范文正公为平生遗恨,其意盖可想见。 -
196.《蓦山溪·玉堂三老》 元·王哲
玉堂三老。
唯识王三操。
复许辨三台,更能润、三田倚靠。
自然三耀,攒聚气精神运三车,依三教,永没沈三道。 -
197.《红窗*》 元·王哲
这王三,风得赛。
便咄了气财,色游三昧。
因何却不断香醪,我神仙也爱。
独自行来真自在。
要到处掩然,悉除百*。
多心经,记得分明, -
198.《瑶台月 违终南山 其中疑有脱误·》 元·王哲
摧云放肆投闲路,清风明月长载。
回光返照,莹彻澄波青黛。
仿佛里、远望嘉山,静至收归宁海。
前生约,今生在。 -
199.《望蓬莱 了蝉》 元·马钰
秋蝉噪,声细又声长。
饮罢闻风声不困,声声都了显行藏。
使我起凄惶。
堪嗟叹,模样是蜣娘。
尚自超然蝉退去,为人宁忍昧三光。
急急养铅 -
200.《捣练子 劝众师兄访道》 元·马钰
马风子,未通玄。
性昏识昧不然。
倚仗予,枉了贤。
听予劝,莫推延。
速当离我便参禅。
就有道,而正焉。