-
21.《渊靓亭》 宋·黄伯固
江山无古今,阐发自我辈。
心期得地胜,有目皆一快。
负郭西缭川,众流翕以汇。
水光开三面,结屋此其最。 -
22.《颂古四十八首》 宋·释慧开
不落不昧,两采一赛。
不昧不落,千错万错。 -
23.《颂古三十一首》 宋·释如本
百丈野狐,两耳卓朔。
脱兮不昧,堕兮不落。
不昧不落,何是何错。
若於当处不留情,万里晴空步寥廓。 -
24.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
25.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
26.《挽歌》 明·郑希良
浮生一虚梦,举世皆未觉。
靡靡空中絮,东西互飘泊。
譬如归山云,徐疾纷相错。
日暮澹无踪,乌没天寥廓。
乃知昧者悲,至人脱羁缚。
深松间茂柏,地下正相乐。
捐弃勿复道,天地会销铄。 -
27.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
28.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
29.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
30.《送刘幼云》 近代·陈三立
皇云遘屯邅,丕变竞兴学。
四方被声教,绣衣出差错。
坐图昧根据,廷谋脱羁缚。
东邻弦歌盛,望洋指先觉。 -
31.《春集僧舍一首》 宋·苏籀
绣川藻野炫嫣姝,练缟穠殷亭育炉。
二月峭寒轻抑勒,崇朝和气毕昭苏。
绀青六幕无纤翳,绿缛多畴几町区。
居士自携三昧醖,缁流丛错设伊蒲。