-
101.《皇帝上礼抚事述怀》 唐·李峤
配极辉光远,承天顾托隆。
负图济多难,脱履归成功。
圣道昭永锡,邕言让在躬。
还推万方重,咸仰四门聪。 -
102.《和李侍郎古意(一作古意和李侍郎峤)》 唐·乔知之
妾家巫山隔汉川,君度南庭向胡苑。
高楼迢递想金天,河汉昭回更怆然。
夜如何其夜未央,闲花照月愁洞房。 -
103.《皇帝降诞日集贤殿赐宴》 唐·张说
仲秋金帝起,五日土行昭。
瑞表壬寅露,光传甲子宵。
阴风吹大泽,梦日照昌朝。
不独华封老,千年喜祝尧。 -
104.《仪坤庙乐章二首》 唐·薛稷
阳灵配德,阴魄昭升。
尧坛凤下,汉室龙兴。
伣天作对,前旒是凝。 -
105.《奉和人日宴大明宫恩赐彩缕人胜应制》 唐·马怀素
日宇千门平旦开,天容万象列昭回。
三阳候节金为胜,百福迎祥玉作杯。
就暖风光偏著柳,辞寒雪影半藏梅。
何幸得参词赋职,自怜终乏马卿才。 -
106.《明冰篇》 唐·富嘉谟
北陆苍茫河海凝,南山阑干昼夜冰,素彩峨峨明月升。
深山穷谷不自见,安知采斫备嘉荐,阴房涸沍掩寒扇。
阳春二月朝始暾,春光潭沱度千门,明冰时出御至尊。
彤庭赫赫九仪备,腰玉煌煌千官事,明冰毕赋周在位。 -
107.《答魑魅代书寄家人》 唐·沈佺期
魑魅来相问,君何失帝乡。
龙钟辞北阙,蹭蹬守南荒。
览镜怜双鬓,沾衣惜万行。
抱愁那去国,将老更垂裳。 -
108.《明月》 唐·李如璧
三五月华流炯光,可怜怀归郢路长。
逾江越汉津无梁,遥遥永夜思茫茫。
昭君失宠辞上宫,蛾眉婵娟卧毡穹。 -
109.《享太庙乐章·保大舞》 唐·郭子仪
於穆文考,圣神昭彰。
箫勺群慝,含光远方。
万物茂遂,九夷宾王。
愔愔云韶,德音不忘。 -
110.《送綦毋秘书弃官还江东》 唐·王维
明时久不达,弃置与君同。
天命无怨色,人生有素风。
念君拂衣去,四海将安穷。
秋天万里净,日暮澄江空。 -
111.《春日直门下省早朝(时为右补阙)》 唐·王维
骑省直明光,鸡鸣谒建章。
遥闻侍中珮,闇识令君香。
玉漏随铜史,天书拜夕郎。
旌旗映阊阖,歌吹满昭阳。
官舍梅初紫,宫门柳欲黄。
愿将迟日意,同与圣恩长。 -
112.《晚次东亭献郑州宋使君文》 唐·储光羲
自初宾上国,乃到邹人乡。
曾点与曾子,俱升阙里堂。
武皇恢大略,逸翮思寥廓。
三居清宪台,两拜文昌阁。 -
113.《贻王侍御出台掾丹阳》 唐·储光羲
高高琅琊台,台下生菌簵。
照车十二乘,光彩不足谕。
既当少微星,复隐高山雾。
金丘华阳下,仙伯养晦处。 -
114.《夏口送长宁杨明府归荆南,因寄幕府诸公》 唐·刘长卿
关西杨太尉,千载德犹闻。
白日俱终老,清风独至君。
身承远祖遗,才出众人群。
举世贪荆玉,全家恋楚云。 -
115.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
116.《行路难三首》 唐·李白
金樽清酒斗十千,玉盘珍羞直万钱。
停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。
欲渡黄河冰塞川,将登太行雪满山。
闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。 -
117.《宫中行乐词八首》 唐·李白
小小生金屋,盈盈在紫微。
山花插宝髻,石竹绣罗衣。
每出深宫里,常随步辇归。
只愁歌舞散,化作彩云飞。 -
118.《永王东巡歌十一首》 唐·李白
永王正月东出师,天子遥分龙虎旗。
楼船一举风波静,江汉翻为燕鹜池。
三川北虏乱如麻,四海南奔似永嘉。
但用东山谢安石,为君谈笑净胡沙。 -
119.《赠从孙义兴宰铭》 唐·李白
天子思茂宰,天枝得英才。
朗然清秋月,独出映吴台。
落笔生绮绣,操刀振风雷。
蠖屈虽百里,鹏鶱望三台。 -
120.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。