-
141.《满庭芳 看清静经,因作是词,赠徐司判》 元·马钰
孤眠独处,不迷外境。
常常留心内认。
悟彻男清女浊,男动女静。
即非世间男女,是无中、些儿结正。 -
142.《郡圃观春物有感》 宋·宋庠
河桥烟北寂寥城,山圃虽春气尚清。
戏蝶有时飞自远,野禽终日语无情。
露痕浥浥添花重,风意沾沾助絮轻。
看遍物华还自看,乾坤同是一浮生。 -
143.《晚出池上观秋物》 宋·宋庠
临溪长是见归乌,摇落初惊岁物徂,虎掌烟芒金穗密,雁头霜叶绀轮枯。
差差去幕东西燕,两两随波上下凫。
更向岸边横饮舫,便疑狂醉宿江湖。 -
144.《行建溪上是晚同宿小桥感怀书事》 宋·张嵲
上庸乱石满微水,建平孤屿横中流。
惊涛穹隆旋云绕,经过亲见客沉舟。
建溪物色两相似,使我恻貯悲西州。
闽中穷腊春欲动,陈荄已见新萌抽。 -
145.《张冠卿以前诗怀哉各努力人物古来少句为十诗》 宋·陈傅良
冥心观宇宙,孰是同与各。
夜旦无反恶,日出星河落。
此有齐人瑟,彼有荆人璞。
嗟余耳目短,岂故重然诺。 -
146.《十一月四日雪中小饮是月十日冬至》 宋·赵汝鐩
书云犹七日,阴极刚未长。
风吹六花开,飞舞隘穹壤。
一阳方欲来,和气已摩荡。
著地寂不声,入林发余响。 -
147.《咏物》 宋·陈杰
天成不挫节根完,底是园工出相端。
花面索回银凤舞,苔身宛转翠虬蟠。
由来疏散林壑性,稍就规绳廊庙看。
至竟负流无改度,雾窗玉立雪篱寒。 -
148.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
149.《是日天明复书》 宋·方回
一夕不饮酒,至晓不能眠。
无疮体自痒,若有虫啮然。
黠鼠肆侮慢,鸣斗窥余饘。
书灯稍已暗,一萤窗隙穿。 -
150.《释临邛记方物戏作》 宋·方回
昔人注尔雅,大儒以为诮。
学诗贵多识,圣言厥有诏。
下博梯上约,后进曷克劭。
矧于点{左黑右南}间,懵弗省体要。 -
151.《以诗句咏梅·一枝风物便清和》 宋·方蒙仲
尽是矜风日,谁能耐雪霜。
难中见工巧,黑常胜青皇。 -
152.《予细侍先人作邑夏阳元丰五年来摄是邑过瀵泉》 宋·李复
井邑依然旧物华,行穿溪树踏溪沙。
路傍故老遥惊认,十七年前县令家。 -
153.《江阴有桃源图方圆尺许宫室人物如针粟可数相》 宋·陆文圭
不自柴桑记裹来,似傅晨记入天台。
世间多少荒唐事,何独神仙有是哉。 -
154.《江阴有桃源图方圆尺许宫室人物如针粟可数相》 宋·陆文圭
人说桃源是隐民,神仙纪景即非真。
如何谷口渔舟路,不许人间再问津。 -
155.《观物》 宋·丘葵
气聚则明施,气散则明匿。
孰能知其妙,聚散乃为客。
法象乃糟糠,真机乃虚寂。
太哉无方体,是谓神与易。 -
156.《物我》 宋·释文珦
物我两俱忘,隤然入道乡。
空为真命脉,静是悟肝肠。
竹月光零乱,松风韵短长。
色声皆妙契,曾不费思量。 -
157.《李参政转物庵》 宋·释宗杲
若能转物,即同如来。
咄哉瞿昙,诳唬痴獃。
物无自性,我亦非有。
转者为谁,徒劳心手。
知无自性,复是何物。
瞥起情尘,扪空揣骨。
此庵无作,住者何人。
具顶门眼,试辨疏亲。 -
158.《会计家酿得十石日饮三升可周一岁是日一饮成》 宋·舒岳祥
朱朱石榴树,白白水栀花。
振鹭青溪客,迁莺碧柳家。
衰年新旅食,小雨梦京华。
贫有杯中物,宾来未用赊。 -
159.《六月》 先秦·佚名
六月栖栖,戎车既饬。
四牡骙骙,载是常服。
玁狁孔炽,我是用急。
王于出征,以匡王国。 -
160.《烝民》 先秦·佚名
天生烝民,有物有则。
民之秉彝,好是懿德。
天监有周,昭假于下。
保兹天子,生仲山甫。