-
21.《江神子令》 元·刘志渊
一江九曲虎龙奔。
意雄雄。
气融融。
匝转昆仑,霹雳震乾坤。 -
22.《迎神词》 宋·黄应龙
真人福地金庭宫,身佩含景苍精龙。
坐朝五岳位显宗,威仪卫从行虚空。
杳眇浊世不寺溟蒙,神符道契浮丘公。
英爽莹澈表里融,倏忽飞驭凌刚风。 -
23.《诗美校书郎彭方迥》 宋·黄庄
庐陵间气欧阳公,宗主文脉魁兰宫。
给纪诏来简眷浓,职居馆阁誉望隆。
圣明天子是仁宗,拔贤招俊萃群工。
希文何为去匆匆,谏官不言祗蔽蒙。 -
24.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
25.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
26.《若耶溪杳郭深居精舍》 明·刘基
上人好山居,入山惟恐浅。
纡余涉渊沄,结构依嶘嵃。
冈峦外挺拔,水木终隐显。
其前对鹅鼻,突兀正冠冕。 -
27.《马口》 宋·陈造
氛昏翳春晓,瞠目如堂蒙。
停舟少须之,红日碾高空。
是时群山间,积雪未肯融。
岩雾不尽收,似角藻绘功。 -
28.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
29.《赠修水黄君子行》 宋·程公许
雨润莘野犁,水给汉阴瓮。
一为大烹鼎,玉食此焉供。
一如朽木偶,肯受关索弄。
显晦势则然,达观等一梦。 -
30.《太庙瑞芝颂》 宋·王炎
宋绍天命,列圣重光。
丕绪舄奕,施于无疆。
少海日升,庆元五祀。
渊默面南,格于天地。 -
31.《解红·冻云凝住》 元·王哲
冻云凝住。
积琼瑶、祥瑞唯同遇。
轻抛细舞。
风刀剪旋旋甫布。 -
32.《酹江月》 元·侯善渊
幽微精粹,混阳光、一点殷红清绝。
上下融和开慧目,跃出心珠凝结。
阐化灵明,神光显现,内外相通彻。
浮云消散,放开天外心月。 -
33.《偈颂三十首》 宋·释印肃
显老明禅,入理深渊。
文殊为体,妙用普贤。
凤山得旨,妙契南源。
三株树下,坐断云烟。 -
34.《洪钟歌》 宋·释印肃
昭文昭文施一钟,悬空随叩警盲聋。
圆音不断周沙界,纯体金刚空不空。
虽含响,击即通,十方诸佛应声中。 -
35.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
36.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
衲僧只麽是家风,隐显磨砻入混融。
归子返掷全归火,羚羊挂角不同功。 -
37.《偈二十二首》 宋·释子淳
碧玉界中无变异,虚明地上有虽微。
妙圆一句如何说,隐显含融岂间违。