-
121.《立春日呈宫傅侍郎》 唐·皇甫曙
朝旦微风吹晓霞,散为和气满家家。
不知容貌潜消落,且喜春光动物华。
出问池冰犹塞岸,归寻园柳未生芽。
摩娑酒瓮重封闭,待入新年共赏花。 -
122.《古镜歌》 唐·周匡物
轩辕铸镜谁将去,曾被良工泻金取。
明月中心桂不生,轻冰面上菱初吐。
蛟龙久无雷雨声,鸾凤空踏莓苔舞。
欲向高台对晓开,不知谁是孤光主。 -
123.《立春日呈宫傅侍郎》 唐·皇甫曙
朝旦微风吹晓霞,散为和气满家家。
不知容貌潜消落,且喜春光动物华。
出问池冰犹塞岸,归寻园柳未生芽。
摩娑酒瓮重封闭,待入新年共赏花。 -
124.《送崔玄亮赴果州冬夜宴韩卿宅》 唐·姚合
兰烛照重茵,飞杯复几分。
主人寒不寐,上客晓离群。
骑吏缘青壁,旌旗度白云。
剑铭生藓色,巴字叠冰文。
华省思仙侣,疲民爱使君。
泠泠唯自适,郡邸有谁闻。 -
125.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
126.《游春十二首》 唐·姚合
正月一日后,寻春更不眠。
自知还近僻,众说过于颠。
看水宁依路,登山欲到天。
悠悠芳思起,多是晚风前。 -
127.《和门下李相饯西蜀相公》 唐·姚合
圣朝同舜日,作相有夔龙。
理化知无外,烝黎尽可封。
燮和皆达识,出入并登庸。
武骑增馀勇,儒冠贵所从。 -
128.《冬日山居思乡》 唐·周贺
大野始严凝,云天晓色澄。
树寒稀宿鸟,山迥少来僧。
背日收窗雪,开炉释砚冰。
忽然归故国,孤想寓西陵。 -
129.《题池州弄水亭》 唐·杜牧
弄水亭前溪,飐滟翠绡舞。
绮席草芊芊,紫岚峰伍伍。
螭蟠得形势,翚飞如轩户。
一镜奁曲堤,万丸跳猛雨。 -
130.《题池州弄水亭》 唐·杜牧
弄水亭前溪,飐滟翠绡舞。
绮席草芊芊,紫岚峰伍伍。
螭蟠得形势,翚飞如轩户。
一镜奁曲堤,万丸跳猛雨。 -
131.《十二月拜起居表回》 唐·许浑
一章西奏拜仙曹,回马天津北望劳。
寒水欲春冰彩薄,晓山初霁雪峰高。
楼形向日攒飞凤,宫势凌波压抃鳌。
空锁烟霞绝巡幸,周人谁识郁金袍。 -
132.《李夫人三首》 唐·李商隐
一带不结心,两股方安髻。
惭愧白茅人,月没教星替。
剩结茱萸枝,多擘秋莲的。
独自有波光,彩囊盛不得。 -
133.《李夫人三首》 唐·李商隐
一带不结心,两股方安髻。
惭愧白茅人,月没教星替。
剩结茱萸枝,多擘秋莲的。
独自有波光,彩囊盛不得。 -
134.《幽居冬暮》 唐·李商隐
羽翼摧残日,郊园寂寞时。
晓鸡惊树雪,寒鹜守冰池。
急景忽云暮,颓年浸已衰。
如何匡国分,不与夙心期。 -
135.《今月二日不自量度辄以诗一首四十韵…咏叹不足之义也》 唐·李商隐
家擅无双誉,朝居第一功。
四时当首夏,八节应条风。
涤濯临清济,巉岩倚碧嵩。
鲍壶冰皎洁,王佩玉丁东。 -
136.《赠巩畴》 唐·郑薰
密雪松桂寒,书窗导馀清。
风撼冰玉碎,阶前琴磬声。
榻静几砚洁,帙散缣缃明。
高论展僧肇,精言资巩生。 -
137.《平戎(时谏官谕北虏未回,天德军帅请修城备之)》 唐·赵嘏
边声一夜殷秋鼙,牙帐连烽拥万蹄。
武帝未能忘塞北,董生才足使胶西。
冰横晓渡胡兵合,雪满穷沙汉骑迷。
自古平戎有良策,将军不用倚云梯。 -
138.《初秋寓直三首》 唐·郑畋
晓星独挂结麟楼,三殿风高药树秋。
玉笛数声飘不住,问人依约在东头。
宿鸟翩翩落照微,石台楼阁锁重扉。
步廊无限金羁响,应是诸司扈从归。
幽阁焚香万虑凝,下帘胎息过禅僧。
玉堂分照无人后,消尽金盆一碗冰。 -
139.《早春》 唐·刘威
晓来庭户外,草树似依依。
一夜东风起,万山春色归。
冰消泉派动,日暖露珠晞。
已酝看花酒,娇莺莫预飞。 -
140.《登宜春醉宿景星寺寄郑判官兼简空上人》 唐·李群玉
晓发碧水阳,暝宿金山寺。
松风洒寒雨,淅沥醒馀醉。
夜中香积饭,蔬粒俱精异。
境寂灭尘愁,神高得诗思。