-
221.《寄呈座主李左史三首》 宋·程公许
九万云程不作遥,暂教六月息鹏游。
骚情吟彻湖天晓,义胆寒生石剑秋。
想见床头谈屑堕,时浇碗面乳花浮。
云山不隔师墙恋,凭仗缄书乞点头。 -
222.《除夕立春送侄女归句氏娣家兄弟侄皆会席上》 宋·程公许
岁除还有岁更新。
华发相看手足亲。
千古风流企王谢,两家情味匹朱陈。
缠红饮彻椒觞晓,剪彩欢生绮席春。
瓜葛绸缪宁易有,况兼乐事与良辰。 -
223.《春月白鹤吟寄魏鹤山》 宋·王迈
鹤去兮渠阳,发衣佤相羊。
啄芳洲兮饮碧湘。
如青城之棲兮流矢中伤。
鹤来兮钱塘,朱顶兮昂藏。 -
224.《和史司直韵五首》 宋·吴潜
疑怪虚窗彻夜明,晓看积雪与阶平。
虽知乐岁无捐瘠,尚恐祁寒有怨情。
天地浑沦方返朴,国家霈泽正哀惸。
区区甚愿祈三白,只怕人閒忌满盈。 -
225.《题承庵二首》 宋·王柏
十年足不到承庵,抚事兴思重怆然。
风急雁行斜漠漠,夜深蟾影弄娟娟。
炉亭暖彻通宵火,鱼板惊残向晓眠。
欲识本来真面目,杖藜未免再留连。 -
226.《送迁客》 宋·周弼
自谓别离难会面,如何此地又相寻。
往来云物他乡意,轻薄风尘久客心。
夜雨泥涂三里郭,夕阳烟火数家林。
送君好去加餐饭,莫听哀猿彻晓吟。 -
227.《送赵山台赴江阴》 宋·周弼
匆匆何事解朝衣,甫为君王领一麾。
历考近来成故事,就迁长是未多时。
寒更夜彻防淮柝,晓舶晴翻出海旗。
不久赤蹄应已到,只须略赋练江诗。 -
228.《题雪岩胡则潜诗卷首》 宋·姚勉
君有雪岩余雪坡,坡中雪少岩雪多。
试将二雪平章看,坡中雪比岩如何。
有人问我坡间雪,一色平铺寒玉洁。
夜深明月可中庭,化作冰壶底俱彻。 -
229.《和杨监簿咏梅》 宋·姚勉
不知年换山无历,日短著书阴自惜。
臞仙谁与伴清孤,竹里梅花破幽寂。
月窗看影嗔晓夺,雪径寻花惊夜失。
绝怜一点清淡意,不作群芳妖艳质。 -
230.《元夕恩霈即事》 宋·仇远
馹骑中宵至,圜扉彻晓空。
天恩何旷荡,春意亦冲融。
灯火千家市,弦歌一亩宫。
明知和气聚,瑞雪舞东风。 -
231.《枕上吟》 宋·华岳
画角梅花吸晓寒,数声清彻碧云端。
谁知有客愁无寐,一掬乡心不奈酸。 -
232.《解佩令 爱看柳词,遂成》 元·王哲
平生颠傻,心猿轻忽。
乐章集、看无休歇。
逸性摅灵,返认过、修行超越。
仙格调,自然开发。
四旬七上,慧光崇兀。
词中味、与道相谒。
一句分明,便悟彻、耆卿言曲。
杨柳岸、晓风残月。 -
233.《望蓬莱·能下手》 元·王哲
能下手,便晓这元元。
为甚得通三一法,都缘悟彻五千言。
立起本根源。
重著脚,跳入水晶盘。
唤出那人人不识,至今有自自扬掀。
越越害风 -
234.《双雁儿 自述》 元·王哲
意马心猿休放劣。
害风姓、王名*。
一从心破做颠厥。
恐怕消、些旧业。
真性真灵有何说。
恰似晓风残月。
杨柳崖头是清彻。
我咱瓷情攀折。 -
235.《无调名 以上三首原误作临江仙》 元·王哲
昌时须默默,清彻名澄。
总弃总无能。
轩好景,便依登。
赵州茶味好,悟晓如冰。
云友与霞朋。
分别得,正升腾。 -
236.《声声慢·心浮易动》 元·侯善渊
心浮易动,熟景难忘。
驱驰镇日忙忙。
已过中年,有若日暮之光。
恰如残灯怕晓,似风飘、败叶凋黄。 -
237.《次韵和吴侍郎佳雪应祈丰年有望》 宋·宋庠
使节驰群望,神休答帝祈。
同云先北合,馀霰遂西飞。
近野银开界,遥山玉吐辉。
梅飘知腊破,絮舞误春归。 -
238.《雪晴》 宋·项安世
颠风围屋暖盈襟,满意成霜却做阴。
昨夜风休寒彻骨,晓霜呼日上平林。 -
239.《送客北关回赴省宿次韵和杨秘书》 宋·项安世
扰扰送征行,匆匆赴北城。
隔关愁暝早,入直爱官清。
夏屋连云冷,冬宵彻晓明。
不眠身百转,无计决平生。 -
240.《寓舍听雨忆园中梅花》 宋·张镃
阴霏非是妒春华,薄命诗人带累花。
烟逼艳低侵竹冷,风拦香横逐溪斜。
开时数日曾邀客,别后连旬阻到家。
檐溜可堪声彻晓,梦中余恨亦无涯。