-
221.《吕禹城见过》 明·华察
直道多见黜,故人俱罢官。
偶来栖隐处,一尽平生欢。
日暮鸟飞疾,雪晴山气寒。
相过宁厌数,岁晚论交难。 -
222.《拟云松次韵》 明·蓝仁
徐邈频中圣,刘伦善祷神。
醉乡存古意,老景笑时人。
岁晚独无褐,日高犹未巾。
从遭长官骂,或与达生伦。 -
223.《暮宿田家作》 明·蓝智
木落天正寒,山空日将暮。
荒林倦鸟归,乱水行人渡。
穷年滞草莽,短褐被霜露。
晚宿依田家,主人情亦故。 -
224.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
225.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
226.《除夕答秦京》 明·王一鸣
孤城留翰墨,高咏豁心神。
岁晚悲游子,官卑忆古人。
鼓钟迎曙急,梅柳报春匀。
愧作长安梦,衣冠拜紫宸。 -
227.《病中怀黄世显李宾之》 明·谢铎
十日高眠昼起迟,缓寻方药得中医。
不才岂是官无事,多病惟应志未衰。
门巷雪深妨过马,江湖岁晚益多歧。
衣冠论说今如此,旧简残灯亦自疑。 -
228.《奉怀潘松溪先生》 明·许伯旅
壮日劬书尽五车,攀龙曾上太清家。
老归栗里惟耽酒,官满河阳尚有花。
岁晚骅骝知道路,天寒鸿雁啄汀沙。
英贤出处关机运,亦欲东溟理钓槎。 -
229.《送楚岩往支硎山》 明·杨循吉
昔有支公者,曾为此山客。
至今石磴上,犹存马蹄迹。
寒泉出傍涧,散漫流不息。
何人作大字,笔势甚奇特。 -
230.《种茶》 宋·苏轼
松间旅生茶,已与松俱瘦。
茨棘尚未容,蒙翳争交构。
天公所遗弃,百岁仍稚幼。
紫笋虽不长,孤根乃独寿。 -
231.《九月二十日微雪,怀子由弟二首》 宋·苏轼
江上同舟诗满箧,郑西分马涕垂膺。
未成报国惭书剑,岂不怀归畏友朋。
官舍度秋惊岁晚,寺楼见雪与谁登。
遥知读易东窗下,车马敲门定不应。 -
232.《送千乘千能两侄还乡》 宋·苏轼
治生不求富,读书不求官。
譬如饮不醉,陶然有余欢。
君看庞德公,白首终泥蟠。
岂无子孙念,顾独遗以安。 -
233.《正月二十四日与儿子过赖仙芝王原秀才僧昙颖》 宋·苏轼
断桥隔胜践,脱屦欣小憩。
瘴花已繁红,官柳犹疏细。
斜川二三子,悼叹吾年逝。
凄凉罗浮馆,风壁颓雨砌,黄冠常苦饥,迎客羞破袂。 -
234.《寄吴氏女子》 宋·王安石
伯姬不见我,乃今始七龄。
家书无虚月,岂异常归宁。
汝夫缀卿官,汝儿亦搢綎。
儿已受师学,出蓝而更青。 -
235.《平甫归饮》 宋·王安石
无田士相吊,亦以废燕乐。
我官虽在朝,得饮乃不数。
诗书向墙户,宾至无杯杓。
空取上古言,酬之等糟粕。 -
236.《次韵乐先生吴中见寄八首》 宋·范成大
粟囊聊复寄三餐,埋没缁尘懒濯冠。
红紫百般纷过眼,乡山岁晚自苍官。 -
237.《西楼夜坐》 宋·范成大
抗尘怀抱若为宽?绕屋蛙声亦在官。
岩桂无香秋逐晚,江鲈有约岁将寒。
文书散乱嘲痴绝,灯火凄清语夜阑。
病倦百骸非复我,但思禅板与蒲团。 -
238.《长安道》 宋·陆游
千夫登登供版筑,万手丁丁供斲木。
歌楼舞榭高入云,复幕重帘昼烧烛。
中使传宣骑飞鞚,达官侯见车击毂。
岂惟炎热可炙手,五月瞿唐谁敢触。 -
239.《秋日怀东湖》 宋·陆游
罨画池边小钓矶,垂竿几度到斜晖,青苹叶动知鱼过,朱阁帘开看燕归。
岁晚官身空自闵,途穷世事巧相违。
边州客少巴歌陋,谁与愁城略解围? -
240.《送陈德邵宫教赴行在二十韵》 宋·陆游
相从何必早,白头或如新;登门虽尚疏,数面自成亲。
昨者始见公,凛然须如银,败席留煮茗,寒厅无杂宾。
平生事贤意,寸心渴生尘,乐哉得所从,贫病忘吟呻。
恭惟大雅姿,信是邦国珍。