-
1.《同外孙文九新春五绝句》 宋·苏辙
菊叶萱芽初出土,冻虀冷面欲宜人。
老人脾病难随汝,洗釜磨刀待晚眷。 -
2.《秋晚度废关》 唐·李行言
秦郊平旧险,周德眷遗黎。
始闻清夜柝,俄见落封泥。
物色来无限,津途去不迷。
空亭谁问马,闲戍但鸣鸡。
山月寒弥净,河风晓更凄。
赠言杨伯起,非复是关西。 -
3.《晚次东亭献郑州宋使君文》 唐·储光羲
自初宾上国,乃到邹人乡。
曾点与曾子,俱升阙里堂。
武皇恢大略,逸翮思寥廓。
三居清宪台,两拜文昌阁。 -
4.《奉和常阁老晚秋集贤院即事,寄赠徐、薛二侍郎》 唐·包佶
秘殿掖垣西,书楼苑树齐。
秋烟凝缥帙,晓色上璇题。
门接承明近,池连太液低。
疏钟文马驻,繁叶彩禽栖。 -
5.《秋晚溪中寄怀大理齐司直(时齐分司洛下,有东山之期)》 唐·李益
凤翔属明代,羽翼文葳蕤。
昆仑进琪树,飞舞下瑶池。
振仪自西眷,东夏复分釐。
国典唯平法,伊人方在斯。 -
6.《令狐相公与梦得交情素深眷予分亦不浅一闻薨逝…继和》 唐·白居易
缄题重叠语殷勤,存没交亲自此分。
前月使来犹理命,今朝诗到是遗文。
银钩见晚书无报,玉树埋深哭不闻。
最感一行绝笔字,尚言千万乐天君。 -
7.《夏晚有怀平泉林居(宜春作)》 唐·李德裕
孟夏守畏途,舍舟在徂暑。
愀然何所念,念我龙门坞。
密竹无蹊径,高松有四五。
飞泉鸣树间,飒飒如度雨。 -
8.《谒金门(春晚)》 宋·吴礼之
风乍扇。
帘外落红千片。
飞尽落花春不管。
斗忙莺与燕。
往事上心撩乱。
睡起日高犹倦。
料得伊家情眷眷。
近来长梦见。 -
9.《晚菊》 宋·陆游
蒲柳如懦夫,望秋已凋黄;菊花如志士,过时有余香。
眷言东篱下,数柣弄秋光。
粲粲滋夕露,英英傲晨霜。
高人寄幽情,采以泛酒觞。
投分真耐久,岁晚归枕囊。 -
10.《春晚往永和》 宋·杨万里
眷事巳如许,山居殊未知。
绿光风度麦,白碎日翻池。
景好怀翻恶,人嬉我独悲。
郊行聊著眼,兴到漫成诗。