-
81.《离巫山好晴,午後入瞿唐关,憩高齐半日》 宋·范成大
一昨题诗诉苦霖,果然连夜卷曾阴。
尽收行雨瑶姬赐,不徇世情巫峡心。
喜鹊满枝朝日淡,哀猿何处宿云深?
水门山径高齐外,一枕清风屏万金。 -
82.《春晴》 宋·陆游
常年春日少春晴,拂面今朝暖吹轻。
水阁家家横小舫,园亭处处听新莺。
桃花不管诗人老,菖叶空催野叟耕。
自笑此生余几许,铜驼荆棘尚关情。 -
83.《新晴》 宋·陆游
宿雨解残雪,新春侵故年。
和风拆冰罅,淡日弄窗妍。
心事绿尊里,岁华乌帽边。
今朝我病减,随处一欣然。 -
84.《新晴》 宋·陆游
雨断归云急,沙乾步屧轻。
风花娇作态,野水细无声。
社酒家家醉,春芜处处耕。
今朝公事少,一笑赋新晴。 -
85.《新晴》 宋·陆游
兼甸不雨亦常阴,一日新晴抵万金。
浦面波纹春縠细,桥头柳色麴麈深。
关山满眼愁千斛,岁月催人雪一簪。
犹有强宽怀抱处,午窗睡起听鸣禽。 -
86.《冬晴与子坦子聿游湖上》 宋·陆游
一榼无时可醉吟,一藤随处得幽寻。
先须挽取银河水,净洗人间尘雾心。 -
87.《春晴出游》 宋·陆游
芳树参差叶已成,园林随处听莺声。
游人正乐还兴叹,造物无心却有情。
糁径落红犹可藉,涨溪分绿已堪耕。
兰亭禹庙年年好,剩伴乡邻醉太平。 -
88.《春晴泛湖入城》 宋·陆游
春色初回杜若洲,隔烟时见矫轻鸥。
嵩云缑月年年梦,楚柁吴樯处处愁。
鱼跃银刀论网买,酒倾绿蚁满杯浮。
前生杜牧吾身是,又向江南遍倚楼。 -
89.《晴和出游湖山间》 宋·陆游
日出气稍和,呼船渡烟津。
微风西南来,水面生鱼鳞。
适此一日佳,聊娱百年身。
捋须俯船舷,一笑彼何人?闰余春事早,已觉阳和新,梅花处处开,幽香袭衣巾。
久病喜我出,问讯倾乡邻。
舟回不须速,看涌白玉轮。 -
90.《乍晴出游》 宋·陆游
八十山翁病不支,出门也赋喜晴诗。
小楼酒旆阑街处,深巷人家晒练时。
本借微风欹帽影,却乘新暖弄鞭丝。
归来幸有流香在,剩伴儿童一笑嬉。 -
91.《梅雨初晴迓客东郊》 宋·陆游
霁色澄鲜已断梅,江郊隐隐尚轻雷。
层峦正对孤城落,健席遥看大艑来。
幼妇髻鬟簪早稻,近村坊店卖新醅。
吾行在处皆诗本,锦段虽残试剪裁。 -
92.《雪晴至後园》 宋·陆游
宝马东风拥犊车,碧鸡坊里擅豪华。
南来强作寻春梦,何处如今更有花。 -
93.《初晴野步》 宋·陆游
入市路三叉,缘山港半斜。
疏篱带残雪,幽窦泻湍沙。
好鸟晴相语,芳兰暖欲芽。
病余无脚力,随处憩人家。 -
94.《秋晴欲出城以事不果》 宋·陆游
古人已去不可回,今人日夜归泉台。
浮生细看只此是,到死自苦何为哉?矜名饰诈竟一世,忍寒触热忘其骸。
不令金樽映翠杓,坐待白骨生苍苔。
清秋九月瘴如洗,白盐千仞高崔嵬。 -
95.《春晴登小台》 宋·陆游
不管筇枝破绿苔,闲穿万竹上荒台。
幽花经雨自开落,啼鸟喜晴时去来。
河岸家家装彩舫,儿曹处处唱青梅。
谁知老子痴顽甚,看改新元十一回。 -
96.《秋晴见天际飞鸿有感》 宋·陆游
新晴天宇色正青,群鸿高骞在冥冥。
儿童相呼共仰视,我亦扶杖来中庭。
丰年到处稻粱满,胡不暂下栖沙汀?应须江海寄旷快,肯为霜雪嗟飘零!书生可笑不自喜,憔悴久翦笼中翎。
鸥波万里每媿杜,鹤化千载知非丁。 -
97.《新晴野步》 宋·陆游
吹尽浮云旋作晴,郊原高下水纵横。
烟芜漫漫如添色,谷鸟关关已变声。
迨酒贱时须痛饮,得人扶处尽闲行。
隔湖遥指兰亭路,邻叟追随羡眼明。 -
98.《雨後快晴步至湖塘》 宋·陆游
齿豁从教道字讹,负薪陌上且行歌。
古人亦自逢时少,吾辈何疑忤俗多。
山扫黛痕如尚湿,湖开镜面似新磨。
亦知大有抓髯处,无奈西流白日何! -
99.《丁亥正月新晴晚步二首》 宋·杨万里
急下柴车蹈晚晴,青鞋步步有沙声。
忽逢野沼无人处,两鸭浮沉最眼明。 -
100.《积雨新晴,二月八日东园少步二首》 宋·杨万里
醉来忽随锦网窝,无柰桃园李绕何。
八角小亭无处坐,见花多处背花多。