-
81.《晚晴》 宋·陆游
水声赴{左边三点水右边虢}{左边三点水右边虢}回塘,帘影疏疏遶四廊。
静院数杯倾白堕,幽窗一枕梦清湘。
润侵书笥深防蠹,暖彻衣篝剩得香。
解组径归应更乐,偷闲犹足傲羲皇。 -
82.《春晴》 宋·陆游
柳未吹绵笋未抽,春郊风日正清柔。
疏疏帘影供高卧,袅袅舆竿嬾出游。
无客共谋良夜醉,有花空动故年愁。
云生秖恐还成雨,自向园头听鹁鸠。 -
83.《雨晴》 宋·陆游
久雨作我病,今朝身顿轻。
花房避初旭,帘影弄新晴。
漉酒纶巾折,听琴拄杖横。
翛然又终日,未觉负平生。 -
84.《喜晴》 宋·陆游
正厌鸠呼雨,俄闻鹊噪晴。
路开知潦退,书展喜窗明。
日透疏帘影,风传暮角声。
儿童竞相报,门有卖朱樱。 -
85.《喜晴》 宋·陆游
一夜霜风扫积阴,檐间唤起有鸣禽。
满窗零乱梧楸影,邻巷萧条鸡犬音。
文史渐宜精讨阅,湖山仍得饱登临。
园丁也解娱翁意,艺果移花已满林。 -
86.《新晴》 宋·陆游
夜雨空阶滴到明,山云忽敛作新晴。
门前月淡有檐影,墙外泥乾无屐声。
与世日疏愁易遣,入春得暖疾差平。
便当剩作沧洲趣,寄语沙鸥勿败盟。 -
87.《雪晴》 宋·陆游
腊尽春生白帝城,俸钱虽薄胜躬耕。
眼前但恨亲朋少,身外元知得丧轻。
日映满窗松竹影,雪消并舍鸟乌声。
老来莫道风情减,忆向烟芜信马行。 -
88.《雨晴游香山》 宋·陆游
雨打酴醾夜未拆,一晴柳岸先飘雪。
我摇画楫镜湖中,碧水青天两奇绝。
长歌缥缈云不动,横笛清悲竹将裂。
悠然起舞影零乱,卓尔四顾心激烈。 -
89.《初夏新晴》 宋·陆游
曲径泥新晚照明,小轩才受一床横。
翩翩乳燕穿帘影,蔌蔌新篁解箨声。
药物屏除知病减,梦魂安稳觉心平。
深居不恨无来客,时有山禽自赞名。 -
90.《闰月辛酉壬戌连日风雨癸亥早晴》 宋·陆游
残雨在檐犹点滴,断云衔日正苍凉。
清愁偏向暮年觉,少睡不禁秋夜长。
帘影渐生禽语乐,杵声初动药尘香。
诸儿作吏俱安否,那得乘风至汝傍? -
91.《乍晴出游》 宋·陆游
八十山翁病不支,出门也赋喜晴诗。
小楼酒旆阑街处,深巷人家晒练时。
本借微风欹帽影,却乘新暖弄鞭丝。
归来幸有流香在,剩伴儿童一笑嬉。 -
92.《雪晴行益昌道中颇有春意》 宋·陆游
杜陵雁下岁将残,疋马西游雪拥关。
憔悴敢忘双阙路,淹迟遍看两川山。
春回柳眼梅须里,愁在鞭丝帽影间。
安得黄金成大药,为人千载驻颓颜。 -
93.《秋晴见天际飞鸿有感》 宋·陆游
新晴天宇色正青,群鸿高骞在冥冥。
儿童相呼共仰视,我亦扶杖来中庭。
丰年到处稻粱满,胡不暂下栖沙汀?应须江海寄旷快,肯为霜雪嗟飘零!书生可笑不自喜,憔悴久翦笼中翎。
鸥波万里每媿杜,鹤化千载知非丁。 -
94.《午晴至园中》 宋·陆游
老不禁寒起每迟,出门萧散午晴时。
春回九地梅先觉,霜霣千林竹不知。
药圃采苗芒屦湿,石泉照影角巾欹。
归来未过西檐日,袖手悠然独咏诗。 -
95.《春晴怀故园海棠》 宋·杨万里
竹边台榭水边亭,不要人随只独行。
乍暖柳条无气力,淡晴花影不分明。
一番过雨来幽径,无数新禽有喜声。
只欠翠纱红映肉,两年寒食负先生。 -
96.《新晴东园晚步二首》 宋·杨万里
忙里清流也带尘,闲中底物不长新。
水将树影挥空帚,枫换秋容作好春。
自是不皈归便得,老来下笔笔如神。
莺花煎炒无虚日,贱相诚斋一老人。 -
97.《节日新晴归自天庆》 宋·杨万里
初日明鴈腹,酸风迎马头。
如何一雨过,添却满城秋。
楼观色俱喜,槐榆影独愁。
节中公事少,吏散得吾休。 -
98.《雪晴二首》 宋·杨万里
晴光雪色忽相逢,两滴空阶日影中。
珍重北檐殊歆胜,苛留残玉不教融。 -
99.《晓出洪泽霜晴风顺》 宋·杨万里
又从洪泽泝清淮,积雨连宵晓顿开。
霜冻水涯如雪厚,波摇日影入船来。
辛勤送客了未了,珍重顺风催复催。
明早都梁各分手,顺风便借一帆回。 -
100.《雨晴得毗陵故旧书》 宋·杨万里
雀声只喜晓晴新,不管畦蔬雨未匀。
日与山光弄秋色,风将竹影扫窗尘。
多时浙右无消息,匆有书来问老人。
知我近来头白尽,寒暄语外更情亲。