-
141.《年根雨雪行》 宋·舒岳祥
雾雨弊弊生穷岁,鸡寒入屋犬窦吠。
老衾破絮少温存,湿薪吐汁无气势。
一冬已近四月晴,残岁垂垂点滴声。
人心无底难为德,一日不作将不食。
年头未有五日粮,井花水满人闭仓。 -
142.《晨起嚼雪老齿生冰亦一快事》 宋·舒岳祥
布衾温燠似春晴,睡足窗前一鸟鸣。
起挽梅梢拈雪嚼,五行谁带许多清。 -
143.《离广平》 宋·苏颂
归骑駸駸踏去尘,数朝晴日暖如春。
向阳渐喜闻南雁,炙背何妨问野人。
度漠兼程閒鼠褐,据鞍浓睡侧乌巾。
穷冬荒景逢温煦,自是皇家覆育仁。 -
144.《上皇八十庆寿赦书至海陵敬成三十二韵》 宋·孙应时
禹迹乾坤旧,尧天日月新。
龙躔临丙午,凤历首庚辰。
卦直三阳泰,时通万物屯。
暖音鸣嶰律,淑气鼓鸿钧。 -
145.《母氏生日阴晴晏温夜后虽小雨或作或止而帖然》 宋·孙应时
草草称觞寿我亲,每惭天意俯从人。
连宵又似去的雨,淑景偏回此日春。
富贵何如长得健,诗书元自不羞贫。
秫田五亩犹堪酿,愿作尧天百岁民。 -
146.《和赵倅兼善观徐园诗》 宋·王洋
雨暗长亭去驿赊,褰帷那免欢年华。
应缘问俗颁温诏。
却得名园看好花。
晴入郊圻初浩荡,春随杖屦得津涯。
仙郎不解收珠玉,别乘归时载满车。