-
21.《过毛竹山》 宋·章鉴
一重关复一重关,一步难于一步难。
地僻林深晴亦湿,山高风猛夏犹寒。
断崖云影挂枯树,劈涧雷声走怒湍。
不信世间陵欲变,野樵偏识旧衣冠。 -
22.《中秋乌石山》 明·傅汝舟
良夜孤峰顶,秋天阴复晴。
大江烟下灭,低月雨边明。
雁过声犹湿,云收意未平。
狂歌谁独和,渔笛隔洲鸣。 -
23.《初春幽居》 宋·陆游
小筑园林浅凿池,身闲随事得游嬉。
幽花折得露犹湿,嘉木移来根不知。
小蝶弄晴飞不去,珍禽喜静语多时。
风光未忍轻抛掷,聊付诗囊与酒卮。 -
24.《大雨踰旬既止复作江遂大涨一》 宋·陆游
墙角蚊雷喧甲夜,湿星昏昏出云罅。
临堂仰占久叹吒,悬知龙君未税驾。
行人困苦泥没胯,居人悲啼江入舍。
便晴犹可望秋稼,努力共祷城南社。 -
25.《二月十四日晓起看海棠八首》 宋·杨万里
过雨天犹湿,新晴月尚寒。
悬知晓妆好,破雾急来看。 -
26.《秋雨初霁》 宋·杨万里
松竹阴寒分外苍,芭蕉花湿梦中香。
抽身朱墨尘埃里,入眼山林气味长。
今日更无秋热去,晓晴犹带雨余凉。
却将白发三千丈,缲作霜丝补锦囊。 -
27.《晴》 宋·梅尧臣
风扫天如监,云开日似萍。
苑花犹带湿,蔬甲已微青。
蝶翅粉应薄,塘漘波更渟。
寻春不惜醉,莫笑发星星。 -
28.《和袁望回春雪》 宋·王之道
白雪嫌春晚,从横布玉霙。
柳花随处发,瑶砌逐门成。
旌别寒松茂,摧残冻芋萌。
飘飖无限思,料峭有余清。 -
29.《小疾中元恕相别往长安信笔成篇奉送》 宋·强至
一春三月少见晴,湿云不飞压花老。
君来别我西出关,病里伤离似翁媪。
和风吹面才几程,即入风流洛阳道。
司农水利无留行,洛城花开为谁好。 -
30.《早题》 宋·赵蕃
夜雨晓犹湿,晓天晴未分。
澄波静如练,秀野绿于云。
禽语无殊听,乡音有异闻。
要知皆可隐,鸟兽讵同群。 -
31.《新晴》 宋·宋庠
夕雾休残雨,霏霞侧半轮。
溪河虽早夏,陇麦尚馀春。
灰月收全晕,泥龙落故鳞。
高花树端湿,芳篠箨梢新。
雷去壶犹电,风来扇未尘。
横琴聊坐啸,何必垫游巾。 -
32.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
33.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
34.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
35.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
36.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
37.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈 -
38.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
39.《折杨柳十首》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁见轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
40.《古诗》 宋·刘过
凉生见砚窗未糊,秋风射入如相呼。
床头吴钩作龙吼,便欲乘此捣穹庐。
丈夫诗胆如斗大,摩挲笑与歌楚些。
生平柔肠作铁坚,挑尽寒灯拥襟坐。