-
61.《望终南春雪》 唐·李子卿
山势抱西秦,初年瑞雪频。
色摇鹑野霁,影落凤城春。
辉耀银峰逼,晶明玉树亲。
尚寒由气劲,不夜为光新。
荆岫全疑近,昆丘宛合邻。
馀辉倘可借,回照读书人。 -
62.《智达上人水精念珠歌》 唐·欧阳詹
水已清,清中不易当其精。
精华极,何宜更复加磨拭。
良工磨拭成贯珠,泓澄洞澈看如无。
星辉月耀莫之逾, -
63.《赋得秋河曙耿耿送郭秀才应举》 唐·欧阳詹
月没天欲明,秋河尚凝白。
皑皑积光素,耿耿横虚碧。
南斗接,北辰连,空濛鸿洞浮高天。
荡荡漫漫皆晶然, -
64.《夏夜苦热登西楼》 唐·柳宗元
苦热中夜起,登楼独褰衣。
山泽凝暑气,星汉湛光辉。
火晶燥露滋,野静停风威。
探汤汲阴井,炀灶开重扉。
凭阑久彷徨,流汗不可挥。
莫辩亭毒意,仰诉璿与玑。
谅非姑射子,静胜安能希。 -
65.《客有为余话登天坛遇雨之状,因以赋之》 唐·刘禹锡
清晨登天坛,半路逢阴晦。
疾行穿雨过,却立视云背。
白日照其上,风雷走于内。
滉漾雪海翻,槎牙玉山碎。 -
66.《海阳十咏·飞练瀑》 唐·刘禹锡
晶晶掷岩端,洁光如可把。
琼枝曲不折,云片晴犹下。
石坚激清响,叶动承馀洒。
前时明月中,见是银河泻。 -
67.《八月十五日夜玩月》 唐·刘禹锡
天将今夜月,一遍洗寰瀛。
暑退九霄净,秋澄万景清。
星辰让光彩,风露发晶英。
能变人间世,攸然是玉京。 -
68.《奉和中书崔舍人八月十五日夜玩月二十韵》 唐·刘禹锡
暮景中秋爽,阴灵既望圆。
浮精离碧海,分照接虞渊。
迥见孤轮出,高从倚盖旋。
二仪含皎澈,万象共澄鲜。 -
69.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
70.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。 -
71.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。 -
72.《和答诗十首·答桐花》 唐·白居易
山木多蓊郁,兹桐独亭亭。
叶重碧云片,花簇紫霞英。
是时三月天,春暖山雨晴。
夜色向月浅,暗香随风轻。 -
73.《浊水求珠》 唐·王起
行潦沈明月,光辉也不浮。
识珍能洞鉴,精宝此来求。
几被泥沙杂,常随混浊流。
润川终自媚,照乘且何由。
的皪终难掩,晶荧愿见收。
蛇行无胫至,饮德已闻酬。 -
74.《悲善才》 唐·李绅
穆王夜幸蓬池曲,金銮殿开高秉烛。
东头弟子曹善才,琵琶请进新翻曲。
翠蛾列坐层城女,笙笛参差齐笑语。 -
75.《悲善才》 唐·李绅
穆王夜幸蓬池曲,金銮殿开高秉烛。
东头弟子曹善才,琵琶请进新翻曲。
翠蛾列坐层城女,笙笛参差齐笑语。 -
76.《荐冰》 唐·卢钧
荐冰朝日后,辟庙晓光清。
不改晶荧质,能彰雨露情。
且无霜共洁,岂与水均明。
在捧摇寒色,当呈表素诚。
凝姿陈俎豆,浮彩映窗楹。
皎皎盘盂侧,棱棱严气生。 -
77.《日南长至》 唐·独孤铉
玉历颁新律,凝阴发一阳。
轮辉犹惜短,圭影此偏长。
晷度经南斗,流晶尽北堂。
乍疑周户耀,可爱逗林光。
积雪销微照,初萌动早芒。
更升台上望,云物已昭彰。 -
78.《明月楼》 唐·杨汉公
吴兴城阙水云中,画舫青帘处处通。
溪上玉楼楼上月,清光合作水晶宫。 -
79.《中秋越台看月》 唐·李群玉
海雨洗尘埃,月从空碧来。
水光笼草树,练影挂楼台。
皓曜迷鲸目,晶荧失蚌胎。
宵分凭槛望,应合见蓬莱。 -
80.《太湖诗·入林屋洞》 唐·皮日休
斋心已三日,筋骨如烟轻。
腰下佩金兽,手中持火铃。
幽塘四百里,中有日月精。
连亘三十六,各各为玉京。