-
121.《寄永平友人》 唐·牟融
故人千里隔天涯,几度临风动远思。
贾谊上书曾伏阙,仲舒陈策欲匡时。
高风落落谁同调,往事悠悠我独悲。 -
122.《闲居遣怀十首》 唐·姚合
身外无徭役,开门百事闲。
倚松听唳鹤,策杖望秋山。
萍任连池绿,苔从匝地斑。
料无车马客,何必扫柴关。 -
123.《将赴京题陵阳王氏水居》 唐·杜牧
帘卷平芜接远天,暂宽行役到樽前。
是非境里有闲日,荣辱尘中无了年。
山簇暮云千野雨,江分秋水九条烟。
马蹄不道贪西去,争向一声高树蝉。 -
124.《将赴京题陵阳王氏水居》 唐·许浑
帘卷平芜接远天,暂宽行役到尊前。
是非境里有闲日,荣辱尘中无了年。
山簇暮云千野雨,江分秋水九条烟。
马蹄不道贪西去,争向一声高树蝉。 -
125.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
126.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
127.《下第东归别友人》 唐·杜荀鹤
不得同君住,当春别帝乡。
年华落第老,岐路出关长。
芳草缘流水,残花向夕阳。
怀亲暂归去,非是钓沧浪。 -
128.《下第东归别友人》 唐·杜荀鹤
不得同君住,当春别帝乡。
年华落第老,岐路出关长。
芳草缘流水,残花向夕阳。
怀亲暂归去,非是钓沧浪。 -
129.《上李补阙》 唐·黄滔
十洲非暂别,龙尾肯慵登。
谏草封山药,朝衣施衲僧。
月留江客待,句历钓船征。
终恐林栖去,餐霞叶上升。 -
130.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
131.《白云歌寄陆中丞使君长源》 唐·皎然
一见西山云,使人情意远。
凭高发咏何超遥,道妙如君有舒卷。
萦空叠景多丽容,众峰峰上自为峰。 -
132.《贺新郎(游水东周家花园)》 宋·刘克庄
溪上收残雨。
倚画栏、薄绵乍脱,日阴亭午。
闹市不知春色处,散在荒园废墅。
渐小白、长红无数。 -
133.《拟行路难》 南北朝·鲍照
春禽喈喈旦暮鸣。
最伤君子忧思情。
我初辞家从军侨。
荣志溢气干云霄。 -
134.《题清远峡和光洞》 宋·安昌期
蕙帐将辞去,猨猱不忍啼。
琴书自为乐,朋友孰相攜。
丹灶非无药,青云别有梯。
峡山余暂隐,人莫拟夷齐。 -
135.《效杜甫七歌在长洲县作》 清·余怀
有客有客字船子,平生赤脚踏海水。
身经战斗少睡眠,功名富贵徒为尔。
自比稷契何其愚,非薄汤武良有以。
呜呼一歌兮歌激昂,日月惨淡无晶光。 -
136.《和鲍守次韵林德祖十四首》 宋·傅察
佐县三年敢意轻,掾曹还许暂平亭。
齿延屡醉争扶白,嗣响非工愧取青。
自此浮鸥容海浪,幸同驯鹿傍车屏。
从今已恐终更去,怅望参商量别星。 -
137.《游东屯》 宋·关耆孙
呼船渡西嚷,策马行东屯。
犹有竹下屋,依然柴作门。
林深多鸟雀,山对有猱猿。
世隔券尤在,堂非基自存。 -
138.《和王龟龄惠诗》 宋·释宗觉
少年词赋客,昔与山翁游。
暂抑骅骝姿,聊伴盐车留。
幽坡赏春色,明月同高秋。
君才如鲍照,顾我非汤休。 -
139.《表兄丁行之俾予作山水一轴》 宋·王当
秃发管城书不中。
麝煤满砚随轻浓。
烟云变怪本无定,丹青故匪能形容。
解衣盘礴无人久,妙迹於今复何有。 -
140.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。