-
81.《和王巩六首并次韵》 宋·苏轼
君谈阳朔山,不作一钱直。
岩藏两头虺,瘴落千仞翼。
雅宜驩兜放,颇讶虞舜陟。
暂来已可畏,览镜忧面黑。 -
82.《和陶与殷晋安别》 宋·苏轼
孤生知永弃,末路嗟长勤。
久安儋耳陋,日与雕题亲。
海国此奇士,官居我东邻。
卯酒无虚日,夜棋有达晨。 -
83.《时叙火後,意不释然,作诗解之》 宋·范成大
潘郎晓衾梦蘧蘧,舞马竟与融风俱。
前驱炎官後热属,席卷不贷渊明庐。
君家十年四立壁,震风凌雨啼妻孥。
平生白眼盖九州,闭户不纳结驷车。 -
84.《别贾耘老》 宋·秦观
若有人兮霅之滨,服火齐兮冠切云。
有才不为世所抡,尽入诗句为奇新。
忘归繁弱不浪阵,发必中的疑有神。
目关飞鸟缗苍鳞,俛仰自娱忘贱贫。 -
85.《老态》 宋·陆游
寡欲贫何损,无才老更宜。
挂墙多汉刻,插架半唐诗。
饭已频摩腹,儿来暂解颐。
尚悲吴蜀远,未免故人思。 -
86.《自小云顶上云顶寺》 宋·陆游
素衣虽成缁,不为京路尘,跃马上云顶,欲呼飞仙人。
飞仙不可呼,野僧意甚真,煎茶清樾下,童子拾堕薪。
我少本疏放,一出但坐贫。
缚裤属櫜鞬,哀哉水云身。
此地虽暂寓,失喜忘吟呻。
故溪归去来,岁晚思鲈蓴。 -
87.《冬夜戏作》 宋·陆游
贱贫百年愁,老大万事倦。
起家来牧民,窃语笑丞掾。
拘挛拙徵科,俭陋省游宴;不思返江湖,乃尔辱畿甸。
斯言中吾病,有腼在其面。
行当自劾去,暂寓等邮传。
十月夜正长,岁事到冰霰;膏油幸可具,更尽书一卷。 -
88.《送乔林》 唐·王昌龄
草绿小平津,花开一水滨。
今君不得意,辜负帝乡春。
口不言金帛,心常任屈伸。
阮君唯饮酒,陶令肯羞贫。 -
89.《秋怀十首》 宋·张耒
岁暮无所为,官门聊饮酒。
家贫乏肴果,撷蔬不盈手。
要归一醉尔,宁复计薄厚。
颓然几案间,樗散忘宇宙。 -
90.《寄刘伯声》 宋·张耒
别君几何时,人事浩千万。
身如张射侯,忧愁剧强箭。
崎岖走穷县,艰苦君未见。
未知菽水丰,已感霜露变。 -
91.《草舍》 宋·张耒
草舍芦藩百事贫,有时遇酒暂曛曛。
天边日落未归客,江上春寒多思人。
寄远相思时有梦,感时长啸不无神。
东风又欲催桃李,搔首花前独岸巾。 -
92.《胡朝请见和复次韵》 宋·黄庭坚
人笑庾郎贫,满胸饭寒菜。
春盘食指动,笋茁入市卖。
回首万钱厨,不羡廊庙宰。
民生暂神奇,胞嶲伐性坏。 -
93.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
94.《奉答子华学士安抚江南见寄之作》 宋·欧阳修
百姓病已久,一言难遽陈。
良医将治之,必究病所因。
天下久无事,人情贵因循。
优游以为高,宽纵以为仁。 -
95.《三月二十日游南台》 宋·贺铸
晴春六十日,不与酒杯亲。
吏事岂无闲,风雨复兼旬。
始作南城游,时物固已陈。
扫不见桃李,浓绿迷荆榛。 -
96.《夜坐》 宋·梅尧臣
夜久方虑寂,空堂灯烛明。
落叶有暂响,暗虫无停声。
力学不为己,甘贫且徇名。
聊为咏怀篇,还想阮步兵。 -
97.《和道损喜雪》 宋·梅尧臣
密雪已迎腊,随风来拂巾。
偏知寒夜屋,不管醉归人。
暗积空庭合,偷装众树新。
沃田将望岁,压疠且忘贫。 -
98.《宿州河亭书事》 宋·梅尧臣
远泛千里舟,暂向郊亭泊。
观物趣无穷,适情吟有托。
林中鸦舅狞,席上蝇虎攫。
雨久草苗盛,田芜瓜蔓弱。 -
99.《永叔赠酒》 宋·梅尧臣
大门多奇酝,一斗市钱千。
贫食尚不足,欲饮将何缘。
岂能以口腹,屈节事豪权。
闭户饱於齑,作诗涌如泉。 -
100.《次韵和永叔赠别择之赴陕郊》 宋·梅尧臣
古人相送赠以言,今人相送举以酒。
酒行殷勤意岂疏,酒罢踌躇悲更有。
行当何之来者谁,陕府兵吏争迎走。
壶浆往往过函关,翰林惜别方携手。