-
41.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
42.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
43.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
44.《齐桓晋文之事》 先秦·孟子及弟子
齐宣王问曰:“齐桓、晋文之事,可得闻乎?”孟子对曰:“仲尼之徒,无道桓、文之事者,是以后世无传焉,臣未之闻也。
无以,则王乎?”曰:“德何如则可以王矣?”曰:“保民而王,莫之能御也。
”曰:“若寡人者,可以保民乎哉?”曰:“可。
”曰:“何由知吾可也?”曰:“臣闻之胡龁曰:‘王坐于堂上,有牵牛而过堂下者,王见之,曰:“牛何之?”对曰:“将以衅钟。 -
45.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
46.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
47.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
48.《出郊观稼》 宋·陈垲
数月两出郊,劝农复观稼。
始言麦垄春,今已稻畦夏。
女红彩紝余,丁黄耘耔暇。
暄凉虽不齐,晴雨倏忽乍。 -
49.《和郑闳中仙居十一首》 宋·陈襄
我爱仙居好,临民必以诚。
簿书无日暇,狱讼积年生。
百疾求箴补,千钧待准平。
嗟予不如古,斯道未能宏。 -
50.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
51.《和苏子瞻观百步洪原韵》 宋·舒焕
先生何人堪并席,李郭相逢上舟日。
残霞明灭日脚沈,水面浮空天一色。
磷磷石若铁林兵,翻激奔冲精甲白。
岸头旌旗簇五马,一橹飞艎信东下。 -
52.《应符生日大人作诗以示恭次元韵》 宋·孙应符
初度追思夜向晨,敢安暇逸负青春。
鴒原友悌同三益,鹤发康宁拱二亲。
未遂功名酬诲育,勉将诚孝信乡邻。
从今且愿蒙天佑,日待慈颜拜北辰。 -
53.《众乐亭》 宋·吴充
使君新自四明归,邀我同为众乐诗。
山川可爱惜不见,昼想夕思心为罢。
怳然神遇若有得,齎身乃在天之涯。
涨海连空四无岸,天吴却坐鲛人观。 -
54.《送钤辖馆使王公》 宋·姚涣
家傅勋力世能贤,四载坤维领师权。
南诏酋豪弥款附,西州士庶赖蕃宣。
输忠感慨由诚府,接下恩勤自意筌。
月夕过从多命席,花时酬唱旋成编。 -
55.《安山待闸憩大柳下见蜣螂转丸及窟穴埋藏之状》 明·顾清
蜣螂抟土丸,其智竟莫测。
中包实粪秽,外裹疑橡栗。
后推前复挽,圜转何捷疾。
端如趁严程,又似衒巧术。 -
56.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
57.《园中十首》 明·唐时升
郁郁千尺松,所忧斧与斨。
离离三寸草,所患牛与羊。
圣贤逢浊世,处身复何当。
高明畏摧折,忠信虞毁伤。 -
58.《二马图为陈明之题》 明·王弼
壮哉陈明之,有此两玉骢。
一骢色作葡萄锦,一骢雪尾云为鬃。
咄哉明之此非画,两胡碧眼睛相射。
手中绿绳三尺捶,人马意态俱闲暇。 -
59.《前有尊酒行》 未知·王偁
前有尊酒,我为君寿。
有瑟在筵,有螯在手。
青年既徂,白发被首。
于今不乐,古人奚有。 -
60.《题义方书舍》 明·王绂
我昔童丱时,蒙养绝浮靡。
朝夕常趋庭,颇解学诗礼。
奈何才弱冠,早已失怙恃。
徒怀风木悲,没齿殊未已。