-
361.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。 -
362.《春光好(一名愁倚栏令)》 唐·和凝
纱窗暖,画屏闲,亸云鬟。
睡起四肢无力,半春间¤
玉指剪裁罗胜,金盘点缀酥山。
窥宋深心无限事,小眉弯。 -
363.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
364.《河传》 唐·顾夐
燕扬晴景。
小窗屏暖,鸳鸯交颈。
菱花掩却翠鬟欹,慵整,海棠帘外影¤ -
365.《临江仙》 唐·顾夐
碧染长空池似镜,倚楼闲望凝情。
满衣红藕细香清。
象床珍簟,山障掩,玉琴横¤
暗想昔时欢笑事,如今赢得愁生。 -
366.《献衷心》 唐·顾夐
绣鸳鸯帐暖,画孔雀屏欹。
人悄悄,月明时。
想昔年欢笑,恨今日分离。
银釭背,铜漏永,阻佳期¤ -
367.《黄钟乐》 唐·魏承班
池塘烟暖草萋萋,惆怅闲宵含恨,愁坐思堪迷。
遥想玉人情事远,音容浑似隔桃溪¤
偏记同欢秋月低,帘外论心花畔,和醉暗相携。
何事春来君不见,梦魂长在锦江西。 -
368.《菩萨蛮》 唐·毛熙震
梨花满院飘香雪,高楼夜静风筝咽。
斜月照帘帷,忆君和梦稀¤
小窗灯影背,燕语惊愁态。 -
369.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
370.《生查子》 唐·孙光宪
寂寞掩朱门,正是天将暮。
暗澹小庭中,滴滴梧桐雨¤
绣工夫,牵心绪,配尽鸳鸯缕。
待得没人时,偎倚论私语。 -
371.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
372.《木兰花》 唐·许岷
小庭日晚花零落,倚户无聊妆脸薄。
宝筝金鸭任生尘,绣画工夫全放却¤
有时觑著同心结,万恨千愁无处说。 -
373.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
374.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
375.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
376.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
377.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
378.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
379.《笛家弄(仙吕宫)》 宋·柳永
花发西园,草薰南陌,韶光明媚,乍睛轻暖清明后。
水嬉舟动,禊饮筵开,银塘似染,金堤如绣。
是处王孙,几多游妓,往往携纤手。
遣离人、对嘉景,触目伤情,尽成感旧。 -
380.《尉迟杯(双调)》 宋·柳永
宠佳丽。
算九衢红粉皆难比。
天然嫩脸修蛾,不假施朱描翠。
盈盈秋水。