-
1.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
2.《红树》 唐·吴融
一声南雁已先红,神女霜飞叶叶同。
自是孤根非暖地,莫惊他木耐秋风。
暖烟散去阴全薄,明月临来影半空。
长忆洞庭千万树,照山横浦夕阳中。 -
3.《江南春》 唐·张籍
江南杨柳春,日暖地无尘。
渡口过新雨,夜来生白蘋.
晴沙鸣乳燕,芳树醉游人。
向晚青山下,谁家祭水神。 -
4.《偈颂七首》 宋·释思岳
炉已开,炭未有,衲僧暖地且相守。
忽然乞得火种来,切忌烧脚又烧手。 -
5.《劝农十首》 宋·熊克
百昌萌动戴芒芽,小廪先储种自嘉。
天暖地腴当亟播,好蠲甲穀润田家。 -
6.《三月十九日夜极冷》 宋·范成大
谁勒余寒不放回,春深犹暖地炉灰。
乡心忽向烛前动,夜雨先从竹里来。
鶗鴃已如莺百啭,酴醾那复雪千堆。
调糜煮药东风老,惭愧茶瓯与酒杯。 -
7.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是闲观蔬圃时。
暖地春初才欎欎,宿根秋末却披披。
韭葱蒜薤青遮陇,蓣芋姜蘘绿满畦。
时到皆能弄精彩,尧夫非是爱吟诗。 -
8.《山居三首》 宋·廖行之
暖地池塘早绿,春和笋蕨先肥。
惯作田家活计,懒随廛市关机。 -
9.《余识頔云岑已三十年晚居觉际又八载矣近因山》 宋·郑清之
懒把无生话更参,月移梅影到枝南。
身心识破梦中蝶,头角老来春后蚕。
笑斸野泉畦露菊,巧寻暖地圃霜柑。
蒲团睡足书遮眼,贝叶丛间会孔聃。 -
10.《游棲霞观》 宋·释智愚
海上多幽迹,寻碑始得名。
仙成丹灶冷,霞暖地花生。
有鹤久不死,见人长欲鸣。
坛西羽衣子,知我不虚行。 -
11.《雪后》 宋·宋伯仁
暖地难为雪,春天易得晴。
落梅狂客意,啼鸟故园声。
秋乐从他事,湖山寄此生。
愿将身与世,浑似柳梢轻。 -
12.《西枝村寻置草堂地,夜宿赞公土室二首》 唐·杜甫
出郭眄细岑,披榛得微路。
溪行一流水,曲折方屡渡。
赞公汤休徒,好静心迹素。
昨枉霞上作,盛论岩中趣。 -
13.《杂言奉和圣制至承光院见自生藤感其得地因以成咏应制》 唐·崔元翰
新藤正可玩,得地又蓬时。
罗生密叶交绿蔓,欲布清阴垂紫蕤。
已带朝光暖,犹含轻露滋。
遥依千华殿,稍上万年枝。 -
14.《日暖万年枝》 唐·蒋防
新阳归上苑,嘉树独含妍。
散漫添和气,曈曨卷曙烟。
流辉宜圣日,接影贵芳年。
自与恩光近,那关煦妪偏。
结根诚得地,表寿愿符天。
谁道凌寒质,从兹不暧然。 -
15.《早春寄岳州李使君,李善棋爱酒,情地闲雅》 唐·杜牧
城高倚峭巘,地胜足楼台。
朔漠暖鸿去,潇湘春水来。
萦盈几多思,掩抑若为裁。
返照三声角,寒香一树梅。 -
16.《游暖泉精舍》 唐·喻凫
坞木殿前空,山河泽国同。
鸟闲沙影上,泉落树阴中。
缆舸蒲花水,萦幡柳絮风。
翛然方寸地,何事更悲蓬。 -
17.《日暖万年枝》 唐·郭求
旭日升溟海,芳枝散曙烟。
温仁临树久,煦妪在条偏。
阳德符君惠,嘉名表圣年。
若承恩渥厚,常属栋梁贤。
生植虽依地,光华只信天。
不才堪仄陋,徒望向荣先。 -
18.《日暖万年枝》 唐·郑师贞
禁树敷荣早,偏将丽日宜。
光摇连北阙,影泛满南枝。
得地方知照,逢时异赫曦。
叶和盈数积,根是永年移。
宵露犹残润,薰风更共吹。
馀晖诚可托,况近凤凰池。 -
19.《遍地花(孙守席上咏牡丹)》 宋·毛滂
白玉阑边自凝伫。
满枝头、彩云雕雾。
甚芳菲、绣得成团,砌合出、韶华好处。
暖风前、一笑盈盈,吐檀心、向谁分付。
莫与他、西子精神,不枉了、东君雨露。 -
20.《酹江月 游钟山紫微赠谢道士,其地乃文宗驻》 元·萨都剌
金陵王气,绕道人丹室,紫霞红雾。
一夜神光雷电转,江左云龙飞去。
翠辇金兴,绮窗朱户,总是神游处。
至今花草,承恩犹带风雨。