-
321.《沁园春(寿太守·十二月十三日)》 宋·刘子实
腊后寒收,柳眼青归,梅花笑生。
正阳和有脚,日边送暖,洪钧换轴,天上回星。
试巧春盘,介眉春酒,生意从头乐意新。
须知道,是东风近也,玉燕逢辰。 -
322.《沁园春(寿太守·十二月十三日)》 宋·刘子实
腊后寒收,柳眼青归,梅花笑生。
正阳和有脚,日边送暖,洪钧换轴,天上回星。
试巧春盘,介眉春酒,生意从头乐意新。
须知道,是东风近也,玉燕逢辰。 -
323.《过秦楼》 宋·邓有功
燕蹴飞红,莺迁新绿,几阵晚来风急。
谢家池馆,金谷园林,还又把春虚掷。
年时恨雨愁云,物换星移,有谁曾忆。
把一尊试酹,落花芳草,总成尘迹。 -
324.《倦寻芳》 宋·汤恢
饧箫吹暖,蜡烛分烟,春思无限。
风到楝花,二十四番吹遍。
烟湿浓堆杨柳色,昼长间坠梨花片。
悄帘栊,听幽禽对语,分明如翦。 -
325.《秋蕊香》 宋·杨泽民
向晓银瓶香暖。
宿蕊犹残娇面。
风尘一缕透窗眼。
恨入春山黛浅。
短书封了凭金线。
紧双燕。
良人贪逐利名远。
不忆幽花静院。 -
326.《恋绣衾》 宋·张枢
屏绡裛润惹篆烟。
小窗闲、人泥昼眠。
正雪暖、荼コ架,奈愁春、尘锁雁弦。
杨花做了香云梦,化池萍、犹泛翠钏。
自不怨、东风老,怨东风、轻信杜鹃。 -
327.《木兰花慢》 宋·张枢
歌尘凝燕叠,又软语、在雕梁。
记剪烛调弦,翻香校谱,学品伊凉。
屏山梦云正暖,放东风、卷雨入巫阳。
金冷红条孔雀,翠间彩结鸳鸯。 -
328.《绮寮怨(宫人斜吊古)》 宋·石正伦
绿野春浓停骑,暖风飘醉襟。
渐触目、景物凄悲,花无语、曲径沈沈。
重檐缭垣静锁,丹青暗、断轴尘半侵。
欢绛纱、玉臂封时,何期掩、夜泉流恨深。 -
329.《临江仙》 宋·郑元秀
江上小春来几许,湘桃已发微妍。
开云今夕降飞仙。
花神回暖律,天女炷祥烟。
见说士元方展骥,低回共应尘缘。
人间更住一千年。
却骑丹凤去,归到五云边。 -
330.《水龙吟(水仙花)》 宋·赵闻礼
几年埋玉蓝田,绿云翠水烘春暖。
衣薰麝馥,袜罗尘沁,凌波步浅。
钿碧搔头,腻黄冰脑,参差难翦。
乍声沈素瑟,天风佩冷,蹁跹舞、霓裳遍。 -
331.《水龙吟(水仙花)》 宋·赵闻礼
几年埋玉蓝田,绿云翠水烘春暖。
衣薰麝馥,袜罗尘沁,凌波步浅。
钿碧搔头,腻黄冰脑,参差难翦。
乍声沈素瑟,天风佩冷,蹁跹舞、霓裳遍。 -
332.《踏莎行》 宋·杜龙沙
波暖芹汀,风香兰圃。
清尘几点茸茸雨。
画船丝竹载梁州,彩旗绳板欢游女。
修禊初三,禁烟百五。
年华恰到风流处。
一生只当百回春,一回春到休轻负。 -
333.《祝英台近(为自得齐赋)》 宋·止禅师
水空流,心不竞,门掩柳阴早。
芸暖书芗,声压四檐悄。
断尘飞远清风,人间醒醉,任蝶梦、何时分晓。
古音少。 -
334.《念奴娇(瑞香)》 宋·刘景翔
甚情幻化,似流酥围暖,酣春娇寐。
不数锦篝烘古篆,沁入屏山沈水。
笑吐丁香,紫绡衬粉,房列还同蒂。
翠球移影,媚人清晓风细。 -
335.《庆长春(寿戴一轩)》 宋·铁笔翁
有酒如渑,便开怀痛饮,我歌君拍。
世事轮云都莫问,只要颜红鬓黑。
鹂燕风清,鸳鸯水暖,打当生申节。
薰风来也,几人感戴翁德。 -
336.《燕姬曲》 元·萨都剌
燕京女儿十六七,颜如花红眼如漆。
兰香满路马尘飞,翠袖笼鞭娇欲滴。
春风驰荡摇春心,锦筝银烛高堂深。
绣衾不暖锦鸳梦,紫帘垂雾天沉沉。
芳年谁惜去如水,春困著人倦梳洗。
夜来小雨润天街,满院杨花飞不起。 -
337.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
338.《送虚白上人序》 明·高启
余始不欲与佛者游,尝读东坡所作《勤上人诗序》,见其称勤之贤曰:“使勤得列于士大夫之间,必不负欧阳公。
”余于是悲士大夫之风坏已久,而喜佛者之有可与游者。
去年春,余客居城西,读书之暇,因往云岩诸峰间,求所谓可与游者,而得虚白上人焉。
虚白形癯而神清,居众中不妄言笑。 -
339.《摸鱼儿·送春》 元·张翥
涨西湖、半篙新雨,麯尘波外风软。
兰舟同上鸳鸯浦,天气嫩寒轻暖。
帘半卷,度一缕、歌云不碍桃花扇。
莺娇燕婉。 -
340.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。