-
121.《陪崔璞侍御和崔gC春日有怀》 唐·赵嘏
诗家本多感,况值广陵春。
暖驻含窗日,香馀醉袖尘。
浮名皆有分,一笑最关身。
自此容依托,清才两故人。 -
122.《发青山》 唐·赵嘏
凫鹥声暖野塘春,鞍马嘶风驿路尘。
一宿青山又前去,古来难得是闲人。 -
123.《发青山》 唐·赵嘏
凫鹥声暖野塘春,鞍马嘶风驿路尘。
一宿青山又前去,古来难得是闲人。 -
124.《感怀陈情》 唐·姚鹄
恩重空感激,何门誓杀身。
谬曾分玉石,竟自困风尘。
阴谷非因暖,幽丛岂望春。
升沉在言下,应念异他人。 -
125.《升平词十首(乐府作升平乐)》 唐·薛能
瑞气绕宫楼,皇居信上游。
远冈连圣祚,平地载神州。
会合皆重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
126.《夏日蒲津寺居二首》 唐·薛能
日日闲车马,谁来访此身。
一门兼鹤静,四院与僧邻。
雨室墙穿溜,风窗笔染尘。
空馀气长在,天子用平人。 -
127.《夏日蒲津寺居二首》 唐·薛能
日日闲车马,谁来访此身。
一门兼鹤静,四院与僧邻。
雨室墙穿溜,风窗笔染尘。
空馀气长在,天子用平人。 -
128.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
129.《鸡鸣埭曲》 唐·温庭筠
南朝天子射雉时,银河耿耿星参差。
铜壶漏断梦初觉,宝马尘高人未知。
鱼跃莲东荡宫沼,濛濛御柳悬栖鸟。
红妆万户镜中春,碧树一声天下晓。 -
130.《遐水谣》 唐·温庭筠
天兵九月渡遐水,马踏沙鸣惊雁起。
杀气空高万里情,塞寒如箭伤眸子。
狼烟堡上霜漫漫,枯叶号风天地干。 -
131.《照影曲》 唐·温庭筠
景阳妆罢琼窗暖,欲照澄明香步懒。
桥上衣多抱彩云,金鳞不动春塘满。
黄印额山轻为尘,翠鳞红稚俱含嚬。
桃花百媚如欲语,曾为无双今两身。 -
132.《太子西池二首(一作齐梁体)》 唐·温庭筠
梨花雪压枝,莺啭柳如丝。
懒逐妆成晓,春融梦觉迟。
鬓轻全作影,嚬浅未成眉。
莫信张公子,窗间断暗期。 -
133.《早春浐水送友人》 唐·温庭筠
青门烟野外,渡浐送行人。
鸭卧溪沙暖,鸠鸣社树春。
残波青有石,幽草绿无尘。
杨柳东风里,相看泪满巾。 -
134.《春风扇微和》 唐·公乘亿
丽日催迟景,和风扇早春。
暖浮丹凤阙,韶媚黑龙津。
澹荡迎仙杖,霏微送画轮。
绿摇宫柳散,红待禁花新。
舞席潜回雪,歌筵暗起尘。
幸当阳候律,一顾及佳晨。 -
135.《雪诗》 唐·张孜
长安大雪天,鸟雀难相觅。
其中豪贵家,捣椒泥四壁。
到处爇红炉,周回下罗幂。
暖手调金丝,蘸甲斟琼液。
醉唱玉尘飞,困融香汗滴。
岂知饥寒人,手脚生皴劈。 -
136.《下方》 唐·司空图
三十年来往,中间京洛尘。
倦行今白首,归卧已清神。
坡暖冬抽笋,松凉夏健人。
更惭征诏起,避世迹非真。 -
137.《秋燕》 唐·司空图
从扑香尘拂面飞,怜渠只为解相依。
经冬好近深炉暖,何必千岩万水归。 -
138.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
139.《羽林贾中丞》 唐·曹唐
四十年前百战身,曾驱虎队扫胡尘。
风悲鼓角榆关暮,日暖旌旗陇草春。
铁马惯牵邀上客,金鱼多解乞佳人。
胸中别有安边计,谁睬髭须白似银。 -
140.《寒食二首》 唐·李山甫
柳带东风一向斜,春阴澹澹蔽人家。
有时三点两点雨,到处十枝五枝花。
万井楼台疑绣画,九原珠翠似烟霞。