-
61.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
62.《新燕》 唐·齐己
栖托近佳人,应怜巧语新。
风光华屋暖,弦管牡丹晨。
远采江泥腻,双飞麦雨匀。
差池自有便,敢触杏梁尘。 -
63.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
64.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
65.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
66.《尾犯(林钟商)》 宋·柳永
晴烟幂幂。
渐东郊芳草,染成轻碧。
野塘风暖,游鱼动触,冰澌微坼。
几行断雁,旋次第、归霜碛。 -
67.《鹧鸪天》 宋·晁端礼
日日仙韶度曲新。
万机多暇宴游频。
歌余兰麝生纨扇,舞罢珠玑落绣裀。
金屋暖,璧台春。
意中情态掌中身。
近来谁解辞同辇,似说昭阳第一人。 -
68.《念奴娇》 宋·秦观
画桥东过,朱门下,一水闲萦花草,独驾一舟千里去,心与长天共渺。
乍暖扶春,轻寒弄晓,是处人踪少。
黯然望极,酒旗茅屋斜嬝。
少年无限风流,有谁念我,此际情难表。 -
69.《平阳兴》 宋·贺铸
凉叶辞风,流云卷雨。
寥寥夜色沈钟鼓。
谁调清管度新声,有人高卧平阳坞。
草暖沧洲,潮平别浦。
双凫乘雁方容与。
深藏华屋锁雕笼,此生乍可输鹦鹉。 -
70.《蓦山溪》 宋·毛滂
自吴兴刺史府与五县令舍,无得与东堂争广丽者。
去年仆来,见其突兀出翳荟间,而菌生梁上,鼠走户内,东西两便室,蛛网黏尘,蒙络窗户。
守舍者云:前大夫忧民劳苦,眠饭于簿书狱讼间。
是堂也,盖无有大夫履声,姑以为田廪耳。 -
71.《洞仙歌(次李伯纪韵)》 宋·李弥逊
残烟薄雾,仗东风排遣。
收拾轻寒做轻暖。
问墙隅屋角,多少青红,春不语,行处随人近远。
穿帘花影乱。 -
72.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
73.《喜迁莺(癸酉岁元宵与绍兴守曹景游)》 宋·史浩
征鸿回北。
正雪洗烧痕,千岩匀绿。
鱼纵新漪,梅繁断岸,春到鉴湖一曲。
满城绣帘珠幌,暖响聒天丝竹。 -
74.《念奴娇(次郢州张推韵)》 宋·袁去华
满城风雨近重阳,云卷天空垂幕。
林表初阳光似洗,屋角呼晴双鹊。
香泽方熏,烘帘初下,森森霜华薄。
发妆酒暖,_人须要同酌。 -
75.《兰陵王(郴州作)》 宋·袁去华
晓阴薄。
隔屋呼晴噪鹊。
长烟袅、轻素望中,林表初阳照城郭。
秋容自寂寞。 -
76.《汉宫春(乙未正月和李汉老韵,简严子文)》 宋·丘崈
横笛吹梅,记南楼夜月,疏蕊纤枝。
香尘软红自暖,不怕寒欺。
人归梦悄,怅凭阑、密约深期。
身渐老,风流纵在,逢花那似当时。 -
77.《一丛花(和张子野)》 宋·赵长卿
当歌临酒恨难穷。
酒不似愁浓。
风帆正起归与兴,岸东西、芳草茸茸。
楚梦乍回,吴音初听,谁念我孤踪。 -
78.《沁园春》 宋·葛长庚
乍雨还晴,似寒而暖,春事已深。
是妇鸠乳燕,说教鱼跃,豪蜂醉蝶,撩得莺吟。
斗茗分香,脱禅衣夹,回首清明上已临。
芳菲处,在梨花金屋,杨柳琼林。 -
79.《烛影摇红》 宋·赵以夫
乍冷还暄,小春时候今朝转。
三分历日二分休,镜里清霜满。
云幕低垂不展。
矮窗明、红麟初暖。 -
80.《柳梢青》 宋·吴潜
衬步花茵,穿帘柳絮,堆地榆钱。
乍暖仍寒,欲晴还雨,春事都圆。
午窗睡起厌厌。
屋角外、初啼杜鹃。
百种凄凉,几般烦恼,没个人怜。