-
121.《郢城西楼吟(一作郎士元诗)》 唐·张继
连山尽塞水萦回,山上戍门临水开。
珠帘直下一百丈,日暖游鳞自相向。
昔人爱险闭层城,今人复爱闲江清。
沙洲枫岸无来客,草绿花开山鸟鸣。 -
122.《郢城西楼吟(一作张继诗)》 唐·郎士元
连山尽处水萦回,山上戍门临水开。
朱栏直下一百丈,日暖游鳞自相向。
昔人爱险闭层城,今日爱闲江复清。
沙洲枫岸无来客,草绿花红山鸟鸣。 -
123.《鸣雁》 唐·韩愈
嗷嗷鸣雁鸣且飞,穷秋南去春北归。
去寒就暖识所依,天长地阔栖息稀。
风霜酸苦稻粱微,毛羽摧落身不肥。 -
124.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
125.《江南春》 唐·张籍
江南杨柳春,日暖地无尘。
渡口过新雨,夜来生白蘋.
晴沙鸣乳燕,芳树醉游人。
向晚青山下,谁家祭水神。 -
126.《早冬》 唐·白居易
十月江南天气好,可怜冬景似春华。
霜轻未杀萋萋草,日暖初干漠漠沙。
老柘叶黄如嫩树,寒樱枝白是狂花。
此时却羡闲人醉,五马无由入酒家。 -
127.《和微之诗二十三首·和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晓,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沈沈,东方白漫漫。 -
128.《雪中即事答微之》 唐·白居易
连夜江云黄惨澹,平明山雪白模糊。
银河沙涨三千里,梅岭花排一万株。
北市风生飘散面,东楼日出照凝酥。 -
129.《春山三朅来》 唐·李涉
钓鱼朅来春日暖,沿溪不厌舟行缓。
野竹初栽碧玉长,澄潭欲下青丝短。
昔人避世兼避雠。 -
130.《寄令狐绹相公》 唐·贾岛
驴骏胜羸马,东川路匪赊。
一缄论贾谊,三蜀寄严家。
澄彻霜江水,分明露石沙。
话言声及政,栈阁谷离斜。 -
131.《早春浐水送友人》 唐·温庭筠
青门烟野外,渡浐送行人。
鸭卧溪沙暖,鸠鸣社树春。
残波青有石,幽草绿无尘。
杨柳东风里,相看泪满巾。 -
132.《芳树》 唐·罗隐
细萼慢逐风,暖香闲破鼻。
青帝固有心,时时漏天意。
去年高枝犹堕地,今年低枝已憔悴。
吾所以见造化之权, -
133.《汉江行次》 唐·韩偓
村寺虽深已暗知,幡竿残日迥依依。
沙头有庙青林合,驿步无人白鸟飞。
牧笛自由随草远,渔歌得意扣舷归。
竹园相接春波暖,痛忆家乡旧钓矶。 -
134.《汉江行次》 唐·韩偓
村寺虽深已暗知,幡竿残日迥依依。
沙头有庙青林合,驿步无人白鸟飞。
牧笛自由随草远,渔歌得意扣舷归。
竹园相接春波暖,痛忆家乡旧钓矶。 -
135.《闲望》 唐·吴融
三点五点映山雨,一枝两枝临水花。
蛱蝶狂飞掠芳草,鸳鸯稳睡翘暖沙。
阙下新居成别业,江南旧隐是谁家。
东迁西去俱无计,却羡暝归林上鸦。 -
136.《东归次瀛上》 唐·吴融
暖烟轻淡草霏霏,一片晴山衬夕晖。
水露浅沙无客泛,树连疏苑有莺飞。
自从身与沧浪别,长被春教寂寞归。
回首青门不知处,向人杨柳莫依依。 -
137.《句》 唐·褚载
相逢多是醉醺然,应有囊中子母钱。
(下见《海录碎事》)
有兴欲沽红曲酒,无人同上翠旌楼。
星斗离披烟霭收,玉蟾蜍耀海东头。 -
138.《芳草》 唐·虚中
绵绵芳草绿,何处动深思。
金谷人亡后,沙场日暖时。
龙鳞藏有瑞,风雨洒无私。
欲采兰兼蕙,清香可赠谁。 -
139.《念奴娇》 宋·秦观
画桥东过,朱门下,一水闲萦花草,独驾一舟千里去,心与长天共渺。
乍暖扶春,轻寒弄晓,是处人踪少。
黯然望极,酒旗茅屋斜嬝。
少年无限风流,有谁念我,此际情难表。 -
140.《风流子》 宋·秦观
新阳上帘幌,东风转,又是一年华。
正驼褐寒侵,燕钗春袅。
句翻词客,簪斗宫娃。
堪娱处,林莺啼暖树,渚鸭睡睛沙。