-
41.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
42.《遣兴十首》 唐·元稹
始见梨花房,坐对梨花白。
行看梨叶青,已复梨叶赤。
严霜九月半,危蒂几时客。
况有高高原,秋风四来迫。 -
43.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
44.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
45.《行路难》 唐·贯休
君不见山高海深人不测,古往今来转青碧。
浅近轻浮莫与交,地卑只解生荆棘。
谁道黄金如粪土,张耳陈馀断消息。 -
46.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
47.《悯黎咏》 明·钱嶫
叶落当归根,云沉久必起。
黎人多良田,征歛苦倍蓰。
诛求尽余粒,尚豢犊与豕。
昨当租吏来,宰割充盘几。 -
48.《金陵九思》 明·邓氏
丁卯,王母归咸京,余母子从。
经浔阳,兼彭泽,自郧、襄入秦岭而之长安。
王母庚午仙矣。
辛未,有先君子之变,夫子频欲以我南,弗能也。 -
49.《西京篇》 明·王廷相
秋风泼泼咸阳道,渭浦千霜白秋草。
秋草秋风暗古城,行人犹说西京好。
西京宫阙郁崔嵬,紫阁终南相向开。
建章长信飞尘杳,千门万户华阳回。 -
50.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
51.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
52.《塞垣行(一作崔融诗)》 唐·崔湜
疾风卷溟海,万里扬砂砾。
仰望不见天,昏昏竟朝夕。
是时军两进,东拒复西敌。
蔽山张旗鼓,间道潜锋镝。 -
53.《塞垣行(一作崔湜诗)》 唐·崔融1
疾风卷溟海,万里扬沙砾。
仰望不见天,昏昏竟朝夕。
是时军两进,东拒复西敌。
蔽山张旗鼓,间道潜锋镝。 -
54.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
55.《和侯协律咏笋(侯喜也)》 唐·韩愈
竹亭人不到,新笋满前轩。
乍出真堪赏,初多未觉烦。
成行齐婢仆,环立比儿孙。
验长常携尺,愁乾屡侧盆。 -
56.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
57.《经李给事旧居》 唐·许浑
归作儒翁出致君,故山谁复有遗文。
汉庭使气摧张禹,楚国怀忧送范云。
枫叶暗时迷旧宅,芳花落处认荒坟。
朱弦一奏沉湘怨,风起寒波日欲曛。 -
58.《秋日》 唐·温庭筠
爽气变昏旦,神皋遍原隰。
烟华久荡摇,石涧仍清急。
柳暗山犬吠,蒲荒水禽立。
菊花明欲迷,枣叶光如湿。 -
59.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
60.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。