-
121.《寒夜闻霜钟》 唐·卢景亮
洪钟发长夜,清响出层岑。
暗入繁霜切,遥传古寺深。
何城乱远漏,几处杂疏砧。
已警离人梦,仍沾旅客襟。
待时当命侣,抱器本无心。
倘若无知者,谁能设此音。 -
122.《秋夜对月怀李正封》 唐·鲍溶
援琴怅独立,高月对秋堂。
美人远于月,徒望空景光。
坐忆执手时,七弦起凄凉。
平生知音少,君子安可忘。 -
123.《冬夜书事寄两省阁老》 唐·姚合
天寒渐觉雁声疏,新月微微玉漏初。
海峤只宜今日去,故乡已过十年馀。
发稀岂易胜玄冕,眼暗应难写谏书。
阁下群公尽高思,谁能携酒访贫居。 -
124.《乌夜啼》 唐·张祜
忽忽南飞返,危丝共怨凄。
暗霜移树宿,残夜绕枝啼。
咽绝声重叙,愔淫思乍迷。
不妨还报喜,误使玉颜低。 -
125.《乌夜啼》 唐·张祜
忽忽南飞返,危丝共怨凄。
暗霜移树宿,残夜绕枝啼。
咽绝声重叙,愔淫思乍迷。
不妨还报喜,误使玉颜低。 -
126.《南楼夜》 唐·杜牧
玉管金樽夜不休,如悲昼短惜年流。
歌声袅袅彻清夜,月色娟娟当翠楼。
枕上暗惊垂钓梦,灯前偏起别家愁。
思量今日英雄事,身到簪裾已白头。 -
127.《早秋韶阳夜雨》 唐·许浑
宋玉含凄梦亦惊,芙蓉山响一猿声。
阴云迎雨枕先润,夜电引雷窗暂明。
暗惜水花飘广槛,远愁风叶下高城。
西归万里未千里,应到故园春草生。 -
128.《七月二十八日夜与王郑二秀才听雨后梦作》 唐·李商隐
初梦龙宫宝焰然,瑞霞明丽满晴天。
旋成醉倚蓬莱树,有个仙人拍我肩。
少顷远闻吹细管,闻声不见隔飞烟。 -
129.《昨夜》 唐·李商隐
不辞鶗鴂妒年芳,但惜流尘暗烛房。
昨夜西池凉露满,桂花吹断月中香。 -
130.《昨夜》 唐·李商隐
不辞鶗鴂妒年芳,但惜流尘暗烛房。
昨夜西池凉露满,桂花吹断月中香。 -
131.《秋夜寄友人二首》 唐·刘得仁
永夜无他虑,长吟毕二更。
暗灯摇碧影,滞雨滴阶声。
道进愁还浅,年加睡自轻。
如何得深术,相与舍浮名。 -
132.《春夜樊川竹亭陪诸同年宴》 唐·项斯
相知皆是旧,每恨独游频。
幸此同芳夕,宁辞倒醉身。
灯光遥映烛,萼粉暗飘茵。
明月分归骑,重来更几春。 -
133.《夜下湘中》 唐·马戴
洞庭人夜别,孤棹下湘中。
露洗寒山遍,波摇楚月空。
密林飞暗狖,广泽发鸣鸿。
行值扬帆者,江分又不同。 -
134.《离夜二首》 唐·马戴
东征辽水迥,北近单于台。
戎衣挂宝剑,玉箸衔金杯。
红烛暗将灭,翠蛾终不开。
凝夜照离色,恐闻啼晚鸦。
前年营雁塞,明月戍龙沙。
曾与五陵子,休装孤剑花。 -
135.《雨夜呈长官》 唐·李群玉
远客坐长夜,雨声孤寺秋。
请量东海水,看取浅深愁。
愁穷重于山,终年压人头。
朱颜与芳景,暗赴东波流。 -
136.《湖寺清明夜遣怀》 唐·李群玉
柳暗花香愁不眠,独凭危槛思凄然。
野云将雨渡微月,沙鸟带声飞远天。
久向饥寒抛弟妹,每因时节忆团圆。
饧餐冷酒明年在,未定萍蓬何处边。 -
137.《夜宴谣》 唐·温庭筠
长钗坠发双蜻蜓,碧尽山斜开画屏。
虬须公子五侯客,一饮千钟如建瓴。
鸾咽奼唱圆无节,眉敛湘烟袖回雪。
清夜恩情四座同,莫令沟水东西别。 -
138.《奉和鲁望寒夜访寂上人次韵》 唐·皮日休
院寒青霭正沈沈,霜栈干鸣入古林。
数叶贝书松火暗,一声金磬桧烟深。
陶潜见社无妨醉,殷浩谭经不废吟。
何事欲攀尘外契,除君皆有利名心。 -
139.《途中除夜》 唐·高蟾
南北浮萍迹,年华又暗催。
残灯和腊尽,晓角带春来。
鬓欲渐侵雪,心仍未肯灰。
金门旧知己,谁为脱尘埃。 -
140.《夜蝉》 唐·唐彦谦
翠竹高梧夹后溪,劲风危露雨凄凄。
那知北牖残灯暗,又送西楼片月低。
清夜更长应未已,远烟寻断莫频嘶。
羁人此夕如三岁,不整寒衾待曙鸡。