-
1.《夜渡江(一作柳中庸诗)》 唐·姚崇
夜渚带浮烟,苍茫晦远天。
舟轻不觉动,缆急始知牵。
听草遥寻岸,闻香暗识莲。
唯看孤帆影,常似客心悬。 -
2.《和马伯庸尚书四绝句》 宋·王迈
步障随车起暗尘,画罗难隔艳阳春。
水边争羡春阳柳,一岁东风一岁新。 -
3.《呈王君庸》 宋·华岳
主人意重出霓裳,客子愁多欲断肠。
眉黛暗传春去恨,脸红犹带夜来妆。
竹根稚子肌肤滑,叶底荷花语笑香。
多少行云在巫峡,谩将诗思恼襄王。 -
4.《次余主簿仲庸梅韵》 宋·裘万顷
春醪欲冰木欲折,急雨风吹不成雪。
玉妃夜堕广寒宫,开作寒花赛清绝。
未须千树插山巅,且要几枝横水边。
暗香疎影尚无恙,凭谁唤起西湖仙。
不妨琢句更驰送,一洗十年尘土梦。
铁心元不为渠回,眼底珠玑聊簸弄。 -
5.《送綦毋秘书弃官还江东》 唐·王维
明时久不达,弃置与君同。
天命无怨色,人生有素风。
念君拂衣去,四海将安穷。
秋天万里净,日暮澄江空。 -
6.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
7.《和侯协律咏笋(侯喜也)》 唐·韩愈
竹亭人不到,新笋满前轩。
乍出真堪赏,初多未觉烦。
成行齐婢仆,环立比儿孙。
验长常携尺,愁乾屡侧盆。 -
8.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
9.《春六十韵》 唐·元稹
节应寒灰下,春生返照中。
未能消积雪,已渐少回风。
迎气邦经重,斋诚帝念隆。
龙骧紫宸北,天压翠坛东。 -
10.《和蜀后主题剑门》 唐·王仁裕
孟阳曾有语,刊在白云棱。
李杜常挨托,孙刘亦恃凭。
庸才安可守,上德始堪矜。
暗指长天路,浓峦蔽几层。 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
13.《读《玄宗幸蜀记》》 唐·贯休
宋璟姚崇死,中庸遂变移。
如何游万里,只为一胡儿。
泣溻乾坤色,飘零日月旗。
火从龙阙起,泪向马嵬垂。 -
14.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
15.《霅溪夜宴诗(屈大夫歌)》 唐·水神
凤鶱鶱以降瑞兮,患山鸡之杂飞。
玉温温以呈器兮,因碔砆之争辉。
当侯门之四辟兮,墐嘉谟之重扉。 -
16.《词笑令(③崔徽)》 宋·秦观
诗曰:蒲中有女号崔徽。
轻似南山翡翠儿。
使君当日最宠爱,坐中对客常拥持。
一见裴郎心似醉。 -
17.《定风波(八·陈丞相宅西楼)》 宋·仲殊
南徐好,樽酒上西楼。
调鼎勋庸还世事,镇江旌节从仙游。
楼下水空流。
桃李在,花月更悠悠。
侍燕歌终无旧梦,画眉灯暗至今愁。
香冷舞衣秋。 -
18.《定风波(八·陈丞相宅西楼)》 宋·仲殊
南徐好,樽酒上西楼。
调鼎勋庸还世事,镇江旌节从仙游。
楼下水空流。
桃李在,花月更悠悠。
侍燕歌终无旧梦,画眉灯暗至今愁。
香冷舞衣秋。 -
19.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
20.《黄天荡怀古》 清·黄燮清
八千劲旅走熊罴,曾断金人十万师。
骢马宣威临阵日,羯胡丧胆渡江时。
风鸣环佩军中鼓,谷暗云霞战士旗。
从古庸臣好和议,寒潮呜咽使人悲。