-
141.《清友堂为吕宾峰题》 宋·李吕
恶草不可近,恶虫不可逢。
草有有钩吻,入口裂其胸。
虫中有细腰,虿尾犹铦锋。
人生涉世故,得不戒游从。 -
142.《次韵陈勉仲登群山观》 宋·王之道
十年放江湖,亲朋益疏散。
不知跬步间,游览有奇观。
因君寄新诗,心目益凄断。
东城俯荻洲,下有鱼鸟乱。 -
143.《赠庆绍上人》 宋·张元干
上人久住湖外游,辛亥春陷孔彦舟。
长沙城中就驱掠,七十七日遭拘留。
眼看杀人等蝼蚁,剑血洗尽湘川流。
张帆方离道林岸,鼓枻已过巴陵楼。 -
144.《石鼓寺晚归》 宋·李新
野鸟音喧豗,苍栾翠轇轕。
冷光雪色陵云端,乱流江势侵天末。
蒙衲老僧初睡美,倚榻陂龙暗摇恬。
竹庵虎子呼未回,石灶茶烟寒不起。
阿昕爱山定忘返,我已兴穷归路晚。
悲风鸣雁一声声,眸寒更觉江城远。 -
145.《次韵叶观文游鼓山》 宋·李弥逊
谢公忧民馀,妙语继两禅。
兹游瞰沧溟,宛在一叶莲。
木密虚可步,石立高莫缘。
从来看山眼,一洗俱茫然。 -
146.《投连泉州显学五十韵》 宋·曹勋
某也多奇蹇,艰艰已十年。
素风惟汗简,生计只韦编。
先业虽殊轨,时流幸比肩,固穷心尚壮,鼓勇气地无前。 -
147.《续潘仲严秋夜叹》 宋·吴芾
秋夜凉,秋夜凉,碧天如水涵月光。
空堂耿耿不成寐,起坐拔剑歌慨慷。 -
148.《归括苍和杨嗣之吏部烟雨楼韵四首》 宋·姜特立
几重绿树暗罗纨,多少空蒙远近山。
物色联翩吟不断,使君佳句玉连环。 -
149.《遂宁社稷坛与风雷雨师师之坛混为一区其间多》 宋·魏了翁
始余求诸社,穷巷窈而曲。
草阴荒蒙茸,林影乱朴樕。
其中有屋庐,其下主以木。
社稷风雨雷。 -
150.《上曹宪使五十韵》 宋·程公许
骥不称其力,文当与德兼。
褊能多悻悻,小器成沾沾。
行世吾谁与,窥公意自厌,秉心漫以格,植操静而廉。 -
151.《登聚远亭》 宋·黎廷瑞
枯筇倚落日,危阑眺西风。
溪中清练练,云山碧丛丛。
仰视天宇阔,俯瞰尘世空。
谪仙有妙音,飞入蓬莱宫。 -
152.《得少顺风又值小雨二首》 宋·董嗣杲
风色幸顺逢小雨,小雨冥蒙细如缕。
矶上积得雪片坚,雨暗烟沈无所睹。
无边无岸江气埋,谁将混沌为胞胎。
送愁急取孤樽开,诗思不知从何来。 -
153.《次韵谢资州侯巡抚》 宋·项安世
学道或五穷,谈兵有三顾。
人情市门朝,世态狙公暮。
坐令直躬人,稍作折腰步。
侯郎器如此,可使终不遇。 -
154.《喜三十二北来》 宋·晁公溯
吾家全盛时,冠盖霭云屯。
上车入华省,下车趋里门。
宗族百余人,圭璋叠璵璠。
胡尘暗河洛,分散各南奔。 -
155.《和林叔己咏福寿林塘韵谢杨守举状》 宋·陈淳
漳台最尊第一峰,分支福寿飞双虹。
寿山左蟠气葱葱,福山右峙状窿窿。
中有洞壶出尘踪,景物簇聚造化功。
不减杜陵门城东,未数漆园旧崆峒。 -
156.《春雨》 宋·陈棣
春雨止复作,无聊终日閒。
殷红悲着地,浅绿暗归山。
云幕久蒙润,风扉每日关。
愁端与诗思,容易减朱颜。 -
157.《懒性》 宋·释文珦
懒性难趋世,深本自养蒙。
得閒真可乐,未死已知空。
阴壑长留雪,乔林易有风。
见闻今又绝,眼暗耳全聋。 -
158.《缘识》 宋·宋太宗
巅峰一望水深潭,谁解缘情语话堪。
暗室自开明日月,道心奇异老山菴。
研穷妙理真消息,诫忌先贤让不贪。
稽古尚为今法则,愚蒙太甚苦惔惔。 -
159.《逍遥咏》 宋·宋太宗
巅峰一望水深潭,谁解缘情语话堪。
暗室自开明日月,道心奇异老山奄。
研穷妙理真消息,诫忌先贤让不贪。
稽古尚为今法则,愚蒙太甚苦谈谈。 -
160.《北帐书事》 宋·苏颂
北海蓬蓬气怒号,厉声披拂昼兼宵。
百重沙漠连空暗,四向茅檐卷地飘。
与日过河流水涸,行天畜物密云遥。
輶轩使者偏蒙福,夙驾阴霾斗顿消。