-
61.《春分投简阳明洞天作》 唐·元稹
中分春一半,今日半春徂。
老惜光阴甚,慵牵兴绪孤。
偶成投秘简,聊得泛平湖。
郡邑移仙界,山川展画图。 -
62.《履道春居》 唐·白居易
微雨洒园林,新晴好一寻。
低风洗池面,斜日拆花心。
暝助岚阴重,春添水色深。
不如陶省事,犹抱有弦琴。 -
63.《题徐俞山居》 唐·牟融
青山重叠巧裁攒,引水流泉夜激湍。
岚锁岩扉清昼暝,云归松壑翠阴寒。
不因李相门前见,曾向袁生画里看。
老我不堪诗思杳,几回吟倚曲栏干。 -
64.《生公讲台》 唐·殷尧藩
暝色护楼台,阴云昼未开。
一尘无处著,花雨遍苍苔。 -
65.《野寺寓居即事二首》 唐·姚鹄
南山色当户,初日半檐时。
鹤去卧看远,僧来嫌起迟。
窗明云影断,庭晓树阴移。
何处题新句,连溪密叶垂。 -
66.《登宜春醉宿景星寺寄郑判官兼简空上人》 唐·李群玉
晓发碧水阳,暝宿金山寺。
松风洒寒雨,淅沥醒馀醉。
夜中香积饭,蔬粒俱精异。
境寂灭尘愁,神高得诗思。 -
67.《兴善寺贝多树》 唐·张乔
还应毫末长,始见拂丹霄。
得子从西国,成阴见昔朝。
势随双刹直,寒出四墙遥。
带月啼春鸟,连空噪暝蜩。 -
68.《题龙瑞观兼呈徐尊师》 唐·方干
或雨或云常不定,地灵云雨自无时。
世人莫识神方字,仙鸟偏栖药树枝。
远壑度年如晦暝,阴溪入夏有凌澌。
此中唯有师知我,未得寻师即梦师。 -
69.《寄司勋张员外学士》 唐·郑谷
平昔偏知我,司勋张外郎。
昨来闻俶扰,忧甚欲颠狂。
烟暝搔愁鬓,春阴赖酒乡。
江楼倚不得,横笛数声长。 -
70.《王逸人隐居》 唐·崔涂
一径入千岑,幽人许重寻。
不逢秦世乱,未觉武陵深。
石转生寒色,云归带夕阴。
却愁危坐久,看尽暝栖禽。 -
71.《题净众寺古松》 唐·崔涂
百尺森疏倚梵台,昔人谁见此初栽。
故园未有偏堪恋,浮世如闲即合来。
天暝岂分苍翠色,岁寒应识栋梁材。
清阴可惜不驻得,归去暮城空首回。 -
72.《同旧韵》 唐·韦庄
大火收残暑,清光渐惹襟。
谢庄千里思,张翰五湖心。
暮角迎风急,孤钟向暝沈。
露滋三径草,日动四邻砧。 -
73.《晚秋同何秀才溪上》 唐·伍乔
闲步秋光思杳然,荷藜因共过林烟。
期收野药寻幽路,欲采溪菱上小船。
云吐晚阴藏霁岫,柳含馀霭咽残蝉。
倒尊尽日忘归处,山磬数声敲暝天。 -
74.《题东兰若》 唐·灵一
上人禅室路裴回,万木清阴向日开。
寒竹影侵行径石,秋风声入诵经台。
闲云不系从舒卷,狎鸟无机任往来。
更惜片阳谈妙理,归时莫待暝钟催。 -
75.《落日》 唐·齐己
晚照背高台,残钟残角催。
能销几度落,已是半生来。
吹叶阴风发,漫空暝色回。
因思古人事,更变尽尘埃。 -
76.《落日》 唐·齐己
晚照背高台,残钟残角催。
能销几度落,已是半生来。
吹叶阴风发,漫空暝色回。
因思古人事,更变尽尘埃。 -
77.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
78.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
79.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
80.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。