-
21.《浣溪沙》 宋·赵彦端
过雨园林绿渐浓。
晚霞明处暮云重。
小桥东畔再相逢。
睡起未添双鬓绿,汗融微退小妆红。
几多心事不言中。 -
22.《浣溪沙》 宋·陈三聘
越浦潮来信息通。
吴山不见暮云重。
人生何事各西东。
烟外好花红浅淡,寸余芳草绿葱茏。
苦无欢意敌春浓。 -
23.《江神子(晚泊分水)》 宋·黄铢
秋风袅袅夕阳红。
晚烟浓。
暮云重。
万叠青山,山外叫孤鸿。 -
24.《蓝溪次曾状元韵》 宋·林伯春
羊肠路入最高峰,倦倚东风点瘦筇。
芳草有情春意远,青山依旧暮云重。
新来梵阁添奇观,前度时人带老容。
寄我此身天地裹,梦回林杪一声钟。 -
25.《送句吴豪士重游大梁三首》 明·宋登春
魏王台上草纷纷,落日中原低暮云。
匹马浪游孤剑在,酬恩谁说信陵君。 -
26.《寄成都监库石屯田远叔》 宋·文同
一年同往夹城中,小圃高斋幸见容。
吟尽物题春唱和,讲穷人事夜过从。
寻芳待去门前约,访古邀回道上逢。
别后西楼不堪倚,满川林木暮云重。 -
27.《次韵聪父见遗二首》 宋·张元干
鸡屿洋边桃李穠,岸沙遮海暮云重。
乘槎我自犯牛斗,掘狱谁何藏剑锋。
世路肯遵前覆辙,交游谁识后凋松。
此生但得长相见,一笑能轻禄万钟。 -
28.《初冬山居即事十首》 宋·吴芾
节物随时变,斜阳一望中。
暮云重叠碧,远树浅深红。
菊色滋寒露,芦花荡晚风。
一樽谁与共,独立意无穷。 -
29.《和弟邦佐邦达贺得节》 宋·姜特立
初出乡关叹屡空,行人愁见暮云重。
倦投山馆怜吾足,踏遍千峰与万峰。 -
30.《寄一贯通》 宋·释行海
别君容易见君难,三载无书去问安。
身在异乡春又老,梦回孤馆雨生寒。
江山有待人皆往,桃李无言客自看。
东望沃洲何处是,暮云重叠锁峰峦。 -
31.《木兰花·秋千院落重帘暮》 宋·晏几道
秋千院落重帘暮,彩笔闲来题绣户。
墙头丹杏雨余花,门外绿杨风后絮。
朝云信断知何处?应作襄王春梦去。
紫骝认得旧游踪,嘶过画桥东畔路。 -
32.《诉衷情近·雨晴气爽》 宋·柳永
雨睛气爽,伫立江楼望处。
澄明远水生光,重叠暮山耸翠。
遥认断桥幽径,隐隐渔村,向晚孤烟起。
残阳里。 -
33.《满江红·赣州席上呈陈季陵太守》 宋·辛弃疾
落日苍茫,风才定、片帆无力。
还记得、眉来眼去,水光山色。
倦客不知身近远,佳人已卜归消息。
便归来、只是赋行云,襄王客。 -
34.《喜迁莺·鸠雨细》 宋·许棐
鸠雨细,燕风斜。
春悄谢娘家。
一重帘外即天涯。
何必暮云遮。
钏金寒,钗玉冷。
薄醉欲成还醒。
一春梳洗不簪花。
孤负几韶华。 -
35.《凛凛岁云暮》 两汉·佚名
凛凛岁云暮,蝼蛄夕鸣悲。
凉风率已厉,游子寒无衣。
锦衾遗洛浦,同袍与我违。
独宿累长夜,梦想见容辉。 -
36.《从军行七首》 唐·王昌龄
烽火城西百尺楼,黄昏独上海风秋。
(独上 一作:独坐)
更吹羌笛关山月,无那金闺万里愁。
琵琶起舞换新声,总是关山旧别情。 -
37.《摸鱼儿·掩凄凉黄昏庭院》 宋·程垓
掩凄凉、黄昏庭院,角声何处呜咽。
矮窗曲屋风灯冷,还是苦寒时节。
凝伫切。
念翠被熏笼,夜夜成虚设。 -
38.《月下笛·万里孤云》 宋·张炎
孤游万竹山中,闲门落叶,愁思黯然,因动《黍离》之感。
时寓甬东积翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处?寒窗梦里,犹记经行旧时路。
连昌约略无多柳,第一是难听夜雨。 -
39.《春日忆李白》 唐·杜甫
白也诗无敌,飘然思不群。
清新庾开府,俊逸鲍参军。
渭北春天树,江东日暮云。
何时一樽酒,重与细论文。 -
40.《杂诗》 唐·无名氏
劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。
有花堪折直须折,莫待无花空折枝。
青天无云月如烛,露泣梨花白如玉。
子规一夜啼到明,美人独在空房宿。