-
81.《书香山九老图》 明·王恭
唐家名臣白居易,暮年脱略青云器。
抗节羞趋当路门,拂衣起谢人间事。
以兹疏散爱香山,洛下群公亦遂闲。
玉堂金马俱残梦,流水孤云同去还。 -
82.《述志》 宋·杜濬之
宁往百里步,曲木不可息。
宁忍三日饿,邪蒿不可食。
虽云食息顷,便分淑与慝。
志士当暮年,闻道转历历。
要使此一身,如琢复如滌。
整冠与纳履,微嫌费疏剔。
未若瓜李地,绝不见吾迹。 -
83.《暮春言怀寄浙东转运黄工部》 宋·释简长
花落前林春又残,舍深苍藓拥柴关。
十年霜雪独为客,万里梦魂空到山。
溪竹旧怜同性直,岭云终约伴身间。
遥思谢傅多公暇,应遍留题水石间。 -
84.《贺曾帅得祠二首》 宋·释善珍
台省群飞竞刺天,琳宫散吏管云烟。
长才十月得霜鹘,拙宦三江上水船。
身外声名输饮酒,世间屈曲胜巢仙。
丈夫功业谁能料,起渭征辽尽暮年。 -
85.《钱子孔周久卧沉疴不出奉简律句》 明·汤珍
束发相要及暮年,追陪花月与林泉。
却缘伏枕违春事,自笑无情拍酒船。
炼骨旧传禽戏术,全身新读马蹄篇。
高轩列榭多云气,日盼庭柯芳树前。 -
86.《睹官军赴颍上歌》 明·王九思
银鞍绣甲剑在腰,马鸣十里风萧萧。
羽旗犹转杏花坞,铁骑先过杨柳桥。
将军妙手逞轻捷,一箭飞落双皂雕。
道傍观者众如堵,奔走流汗喜欲舞。 -
87.《致仕虞部曲江谭君挽辞》 宋·王安石
同时献赋久无人,握手悲欢迹已陈。
它日白衣霄汉志,暮年朱绂水云身。
虚容剑几今长夜,小隐山林只旧春。
岂惜埋辞追往事,齿衰才尽独伤神。 -
88.《春日》 宋·陆游
老夫一卧三山下,两见城门送土牛。
贫舍春盘还草草,暮年心事转悠悠。
湖光涨绿分烟浦,柳色摇金映市楼。
药饵及时身尚健,无风无雨且闲游。 -
89.《暮春》 宋·陆游
季子黄金尽,安仁白发新。
无情五更雨,便送一年春。
难续西楼梦,空存北陌身。
海棠应似旧,惆怅又成尘。 -
90.《野步》 宋·陆游
场圃农功毕,村邻醉叟多。
野风吹惨澹,海气起嵯峨。
妇女窥篱看,儿童拾穗歌。
身闲不自乐,如此暮年何! -
91.《幽居戏赠邻曲》 宋·陆游
暮年远屏天所借,落佩倒冠如得谢。
虽无壶酒助歌呼,幸有蠹书供枕藉。
市声不闻耳差静,车辙扫空身转暇。
雨悭葵叶未吐甲,露重榴房初坼罅,深红菱角密覆水,烂紫蒲桃重垂架。 -
92.《夜卧久不得寐复披衣起呼灯作草书数纸乃复酣》 宋·陆游
才下多厄穷,地偏罕人客。
半生走四海,竟无第一策。
暮年忽大悟,惟有紧闭门,朝作一池墨,弄笔招羁魂。
初若奔騄骥,忽如掣蛟鲸,鬼神森出没,雷雨更晦明。 -
93.《或问余近况示以长句》 宋·陆游
天亦知予嬾是真,暮年乞与自由身。
幽寻东浦鹭迎棹,独卧北窗莺唤人。
野卉满头狂取醉,草庐容膝乐忘贫。
死时是处堪藏骨,不用要离更作邻。 -
94.《寄王季夷》 宋·陆游
平生吾子最知心,巴陇飘零岁月侵。
万里喜闻身尚健,五更惟有梦相寻。
插花意气狂如昨,中酒情怀病至今。
共约暮年须强饭,天台庐阜要登临。 -
95.《晚晴闲步邻曲间有赋》 宋·陆游
汤沐身轻念出游,近春原野霁烟浮。
楼阴雪在玉三寸,云罅月生银一勾。
穷巷客稀常足睡,暮年诗退不禁愁。
乡邻无事冬耕罢,独倚篱门数过牛。 -
96.《连日至梅僊坞及花泾观桃花抵暮乃归》 宋·陆游
千载桃源信不通,镜湖西坞擅春风。
舟行十里画屏上,身在西山红雨中。
俗事挽人常故故,夕阳归棹莫匆匆。
豪华无复当年乐,烂醉狂歌亦足雄。 -
97.《夜坐偶书》 宋·陆游
衰发萧疏雪满簪,暮年光景易駸駸。
已甘身作沟中断,不愿人知爨下音。
病鹤摧颓分薄俸,悲蛩断续和微吟。
向来误有功名念,欲挽天河洗此心。 -
98.《饭昭觉寺抵暮乃归》 宋·陆游
身堕黄尘每慨然,携儿萧散亦前缘。
聊凭方外巾盂净,一洗人间匕箸膻。
静院春风传浴鼓,画廊晚雨湿茶烟。
潜光寮里明窗下,借我消摇过十年。 -
99.《书逆旅壁》 宋·陆游
百忧袭暮年,怀抱日骚屑。
虽云归故乡,何异万里客。
穷冬迫寒饿,凛有在陈厄。
驾言适近村,惨惨天欲雪。 -
100.《岁暮出游》 宋·陆游
残历消磨无半纸,一年光景又成非。
瓦沟雪水滴欲尽,江路梅花开尚稀。
竹院篝灯留度宿,旗亭夸酒劝无归。
此身自笑知何似,万里辽天一鹤飞。