-
41.《举富铺》 宋·安鏖
漠漠烟横草树青,依稀风景似兰亭。
小桥疏竹人沽酒,曲径落花僧掩扃。 -
42.《登韬光绝顶》 近代·宋教仁
日出雪蹬滑,山枯林叶空。
徐寻屈曲径,竟上最高峰。
村市沉云底,江帆走树中。
海门潮正涌,我欲挽强弓。 -
43.《题北郭外前汤普济庵》 宋·陈炤
一尖龙舌地,兰若此中开。
曲径深依竹,荒池浅凿苔。
要令溪水接,莫碍野云来。
只恐庵居兴,难淹出世材。 -
44.《和夫子三出西郊之作》 明·邓氏
幽人问水更携琴,好傍清池发妙音。
曲径横穿花意密,重台斜拂竹情深。
荒笼媚菊含金笑,疏木寒禽弄玉吟。
欲攀艳日留歌席,纵迫归心恋暮岑。 -
45.《句》 宋·强彦文
远山初见疑无路,曲径徐行渐有付。
-
46.《和黄叔万游西湖韵》 宋·沈继祖
城西去天才尺五,溯游从之不修阻。
西湖春水涨旧痕,葡萄盎盎浮春醑。
鱼成队阵影虚游,禽呼友朋声乐与。
船行是处有佳趣,芳草和烟为断浦。 -
47.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
暖律还吹岭上梅,数枝先发日徘徊。
苔封曲径无人到,付与春风自在开。 -
48.《入道诗十九首》 宋·王庆升
羲文孔子一先天,互把精微著易篇。
不用阴阳真正理,旁蹊曲径是徒然。 -
49.《过多福寺次王龟龄壁间韵》 宋·熊应亨
七尺枯藤手自摩,閒过僧寺坐横坡。
花开曲径霜前密,云压层城雨后多。
田舍竹林分鹫岭,山城芦水漾鱼波。
禅床处处堆黄叶,独乘寒松不改柯。 -
50.《山居苦》 宋·赵庚夫
栽松成曲径,洗石出秋屏。
米价占新月,更筹认曙星。
买牛邻共契。
祭灶妇看经。
不觉成头白,频看烧地青。 -
51.《题张应鹤郊居》 明·陈言
曲径幽人宅,藩篱插槿齐。
裁衣延野客,分食养山鸡。
古木生云际,回塘绕郭西。
寂寥人境外,何事武陵溪? -
52.《水竹居诗》 明·练子宁
高人结宇修篁里,轩户玲珑映流水。
庭皋月转翠阴生,溪上风回青浪起。
翠阴青浪映窗扉,曲径台深客到稀。
林下移床挥麈坐,沙头系艇钓鱼归。 -
53.《追和石田翁落花诗(二首)》 明·罗焘
堆紫堆红曲径边,飞来飞去小庭前。
随风入户最难定,送雨过林真可怜。
青帝不能留一日,玄都重到又经年。
芳菲去去无存迹,恰似生前未结缘。 -
54.《晚步宣氏庄山麓》 明·阮自华
群峰回合鸟争飞,曲径迢遥送晚晖。
碧岫坐间明月出,青山行处白云归。
几家茅屋春多酒,千壑桃花昼掩扉。
何事驱车穷宛洛,无人知道昨年非。 -
55.《落花八首》 明·申时行
剩紫残红惨不禁,狂蜂醉蝶杳难寻。
闲阶半蚀苔痕浅,曲径全埋草色深。
游子骤惊风雨梦,美人长抱岁时心。
枝头取次成青子,且共携尊坐绿阴。
¤ -
56.《吴兴唐子华画云山小景图》 明·宋讷
君不见夏圭昔写渔村春雾时,江山半入无声诗。
又不见马麟昔作关山秋色图,千里风烟来座隅。
夏圭马麟去已远,一入九原呼不返。
祇今画者乱如麻,吴兴近数唐子华。 -
57.《次沈陶庵题石田有竹庄韵》 明·吴僧善诱
云深树老空山里,日暮舟横野渡边。
绕屋苎长迷曲径,当门花落就流泉。
一藤来果敲诗约,坐断炉头榾柮烟。 -
58.《偶兴》 明·谢迁
曲径疏篱拥薜萝,晚风红落豆花多。
南山夜半牛堪饭,东海门深雀自罗。
遗恨未酬三顾宠,清时谁解《五噫歌》。
谩将旧砚临池洗,莫遣余生待墨磨。 -
59.《次张龙湖吏侍院中观莲》 明·徐阶
曲径方池列馆东,荷开殊胜昔年红。
虚瞻玉井青冥上,似睹金莲紫禁中。
佳实豫知深雨露,苦心原自耐霜风。
亭亭独立烟波冷,肯羡春华在汉宫。 -
60.《过鹿门山》 明·薛瑄
西来汉水浸山根,舟人云此是鹿门。
峭壁苍苍石色古,曲径杳杳藤萝昏。
乱峰幽谷不知数,底是庞公栖隐处。
含情一笑江风清,双橹急摇下滩去。