-
301.《酬严中丞晚眺黔江见寄》 唐·白居易
江水三回曲,愁人两地情。
磨围山下色,明月峡中声。
晚后连天碧,秋来彻底清。
临流有新恨,照见白须生。 -
302.《九日思杭州旧游,寄周判官及诸客》 唐·白居易
忽忆郡南山顶上,昔时同醉是今辰。
笙歌委曲声延耳,金翠动摇光照身。
风景不随宫相去,欢娱应逐使君新。
江山宾客皆如旧,唯是当筵换主人。 -
303.《和梦得冬日晨兴》 唐·白居易
漏传初五点,鸡报第三声。
帐下从容起,窗间曨昒明。
照书灯未灭,暖酒火重生。
理曲弦歌动,先闻唱渭城。
主 -
304.《酬思黯相公见过弊居戏赠》 唐·白居易
轩盖光照地,行人为裴回。
呼传君子出,乃是故人来。
访我入穷巷,引君登小台。
台前多竹树,池上无尘埃。 -
305.《裴常侍以题蔷薇架十八韵见示因广为三十韵以和之》 唐·白居易
托质依高架,攒花对小堂。
晚开春去后,独秀院中央。
霁景朱明早,芳时白昼长。
秾因天与色,丽共日争光。 -
306.《寄献北都留守裴令公》 唐·白居易
天上中台正,人间一品高。
休明值尧舜,勋业过萧曹。
始擅文三捷,终兼武六韬。
动人名赫赫,忧国意忉忉。 -
307.《和河南郑尹新岁对雪》 唐·白居易
白雪吟诗铃阁开,故情新兴两裴回。
昔经勤苦照书卷,今助欢娱飘酒杯。
楚客难酬郢中曲,吴公兼占洛阳才。
铜街金谷春知否,又有诗人作尹来。 -
308.《游峡山寺》 唐·杨衡
结构天南畔,胜绝固难俦。
幸蒙时所漏,遂得恣闲游。
路石荫松盖,槛藤维鹤舟。
雨霁花木润,风和景气柔。 -
309.《访请上人》 唐·牟融
曲径绕丛林,钟声杂梵音。
松风吹定衲,萝月照禅心。
抚景吟行远,谈玄入悟深。
不能尘鞅脱,聊复一登临。 -
310.《玉清行》 唐·柳泌
遥遥寒冬时,萧萧蹑太无。
仰望蕊宫殿,横天临不虚。
下看白日流,上造真皇居。
西牖日门开,南衢星宿疏。 -
311.《瓜洲闻晓角》 唐·张祜
寒耿稀星照碧霄,月楼吹角夜江遥。
五更人起烟霜静,一曲残声遍落潮。 -
312.《华清宫三十韵》 唐·杜牧
绣岭明珠殿,层峦下缭墙。
仰窥丹槛影,犹想赭袍光。
昔帝登封后,中原自古强。
一千年际会,三万里农桑。 -
313.《往年随故府吴兴公夜泊芜湖口今赴官西去…因成十六韵》 唐·杜牧
南指陵阳路,东流似昔年。
重恩山未答,双鬓雪飘然。
数仞惭投迹,群公愧拍肩。
驽骀蒙锦绣,尘土浴潺湲。 -
314.《梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示…走笔依韵》 唐·杜牧
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。 -
315.《秋晚登城》 唐·许浑
城高不可下,永日一登临。
曲槛凉飙急,空楼返照深。
苇花迷夕棹,梧叶散秋砧。
谩作归田赋,蹉跎岁欲阴。 -
316.《秋晚登城》 唐·许浑
城高不可下,永日一登临。
曲槛凉飙急,空楼返照深。
苇花迷夕棹,梧叶散秋砧。
谩作归田赋,蹉跎岁欲阴。 -
317.《赠萧炼师》 唐·许浑
曾试昭阳曲,瑶斋帝自临。
红珠络绣帽,翠钿束罗襟。
双阙胡尘起,千门宿露阴。
出宫迷国步,回驾轸皇心。 -
318.《酬江西卢端公蓝口阻风见寄之什》 唐·许浑
又携刀笔泛膺舟,蓝口风高桂楫留。
还似郢中歌一曲,夜来春雪照西楼。 -
319.《送千牛李将军赴阙五十韵》 唐·李商隐
照席琼枝秀,当年紫绶荣。
班资古直阁,勋伐旧西京。
在昔王纲紊,因谁国步清。
如无一战霸,安有大横庚。 -
320.《自桂林奉使江陵途中感怀寄献尚书》 唐·李商隐
下客依莲幕,明公念竹林。
纵然膺使命,何以奉徽音。
投刺虽伤晚,酬恩岂在今。
迎来新琐闼,从到碧瑶岑。