-
101.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
102.《水调歌头(寿衡守季国正)》 宋·舒邦佐
问讯金华伯,自是地行仙。
只为朱轮画戟,句引到湘川。
用个狎鸥心地,做就烹鲜时政,民化我何言。
但贵衡阳纸,纸落尽云烟。 -
103.《水龙吟(庆齐年诸丈)》 宋·危稹
洛阳九老图中,当时司马年犹小。
争如今夕,举杯相劝,十人齐寿。
已幸同庚,何分雌甲,本无多少。
但有头可白,无愁可解,只如此、都赢了。 -
104.《贺新郎(丁未守邵武,宴同官)》 宋·王迈
此是河清宴。
觉朝来、薰风满入,生绡团扇。
太守愁眉才一展,且喜街头米贱。
且莫管、官租难办。 -
105.《沁园春(迎方右史德润)》 宋·王迈
首尾四年,台省好官,都做一回。
便前头更有,合当做底,何妨且恁,猛省归来。
甲第新成,开尊行乐,脆管繁弦十二钗。
回头笑,这狂生无用,削尽官阶。 -
106.《沁园春(官满作)》 宋·雷应春
问讯故园,今如之何,还胜昔无。
想旧耘兰惠,依然葱蒨,新栽杨柳,亦已扶疏。
韭本千畦,芋根一亩,雨老烟荒谁为鉏。
难忘者,是竹吾爱甚,梅汝知乎。 -
107.《东风第一枝》 宋·赵崇霄
妒雪梅苏,迷烟柳醒,游丝轻飏新霁。
卷帘看燕初归,步履为花早起。
春来犹浅,便做出、十分春意。
喜凤钗、才卸珠幡,早换巧梳描翠。 -
108.《念奴娇》 宋·陈郁
没巴没鼻,霎时间、做出漫天漫地。
不论高低并上下,并白都教一例。
鼓动膝六,招邀巽二,一任张威势。
识他不破,只今道是祥瑞。 -
109.《贺新郎》 宋·郑元秀
三月桃花浪。
涌荆红、浮光散彩,倚空千丈。
杨柳阴中长堤路,一片笙歌暖响。
春待晚、气清天亮。 -
110.《卖花声(春雨)》 宋·萧汉杰
湿逗晚香残。
春浅春寒,洒窗填户著幽兰。
惨惨凄凄仍滴滴,做出多般。
和霰撒珠盘。
枕上更阑。
芭蕉怨曲带愁弹。
绿遍阶前苔一片,晓起谁看。 -
111.《沁园春(送友人归蜀)》 宋·姚勉
拂剑整装,光射紫霄,斗牛色寒。
大丈夫不作,儿曹离别,何须更唱,三叠阳关锦还乡,油幢佐幕,谁道青天行路难。
从今去,听声名焰焰,飞动岷山。
征途少饮加餐。 -
112.《酹江月》 宋·王易简
暗帘吹雨,怪西风梧井,凄凉何早。
一寸柔情千万缕,临镜霜痕惊老。
雁影关山,蛩声院宇,做就新怀抱。
湘皋遗佩,故人空寄瑶草。 -
113.《木兰花慢(元夕郡侯邀赋)》 宋·刘应雄
梅妆堪点额,觉残雪、未全消。
忽春递南枝,小窗明透,渐褪寒骄。
天公似怜人意,便挽回、和气做元宵。
大守公家事了,何妨银烛高烧。 -
114.《哨遍·高祖还乡》 元·睢景臣
社长排门告示,但有的差使无推故,这差使不寻俗。
一壁厢纳草也根,一边又要差夫,索应付。
又是言车驾,都说是銮舆,今日还乡故。
王乡老执定瓦台盘,赵忙郎抱着酒胡芦。 -
115.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
116.《雁儿落兼得胜令》 元·张养浩
往常时为功名惹是非,如今对山水忘名利;往常时趁鸡声赴早朝,如今近晌午犹然睡。
往常时秉笏立丹墀,如今把菊向东离;往常时俯仰承极贵,如今逍遥谒故知;往常时狂痴,险犯着笞杖徒流罪;如今便宜,课会风花雪月题。
云来山更佳,云去山如画。
出因云晦明,云共山高下。 -
117.《宴山亭·北行见杏花裁剪冰绡》 宋·赵佶
北行见杏花裁剪冰绡,轻叠数重,淡着燕脂匀注。
新样靓妆,艳溢香融,羞杀蕊珠宫女。
易得凋零,更多少无情风雨。
愁苦!问院落凄凉,几番春暮?凭寄离恨重重,这双燕何曾,会人言语?天遥地远,万水千山,知他故宫何处?怎不思量,除梦里有时曾去。 -
118.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
119.《燕山亭·裁翦冰绡》 宋·赵佶
裁翦冰绡,打叠数重,冷淡燕脂匀注。
新样靓妆,艳溢香融,羞杀蕊珠宫女。
易得凋零,更多少、无情风雨。
愁苦。 -
120.《再和二首》 宋·包恢
洞要穷源入莫閒,初头底事做成山。
开先水独为乾始,判后山方立地间。
气浊下流泥作土,滓坚中结石成关。
奇哉故迹皆堪验,何日重来更共攀。