-
41.《江馆秋夕》 唐·谭用之
耿耿银河雁半横,梦欹金碧辘轳轻。
满窗谢练江风白,一枕齐纨海月明。
杨柳败梢飞叶响,芰荷香柄折秋鸣。
谁人更唱阳关曲,牢落烟霞梦不成。 -
42.《绣龟形诗》 唐·侯氏
暌离已是十秋强,对镜那堪重理妆。
闻雁几回修尺素,见霜先为制衣裳。
开箱叠练先垂泪,拂杵调砧更断肠。
绣作龟形献天子,愿教征客早还乡。 -
43.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
44.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
45.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
46.《生查子》 唐·欧阳彬
竟日画堂欢,入夜重开宴。
剪烛蜡烟香,促席花光颤¤
待得月华来,满院如铺练。
门外簇骅骝,直待更深散。 -
47.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
48.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
49.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
50.《渔家傲》 宋·欧阳修
九月重阳还又到。
东篱菊放金钱小。
月下风前愁不少。
谁语笑。
吴娘捣练腰肢袅。
槁叶半轩慵更扫。
凭阑岂是闲临眺。
欲向南云新雁道。
休草草。
来时觅取伊消耗。 -
51.《诉衷情(五之二)》 宋·王安石
练巾藜杖白云间。
有兴即跻攀。
追思往昔如梦,华毂也曾丹。
尘自扰,性长闲。
更无还。
达如周召,究似丘轲,祗个山山。 -
52.《满庭芳(重阳前席上次元直韵)》 宋· 舒亶
寒日穿帘,澄江凭槛,练光浮动余霞。
蓼汀芦岸,黄叶衬孤花。
天外征帆隐隐,残云共、流水无涯。
登临处,琼枝潋滟,风帽醉欹斜。 -
53.《念奴娇》 宋·徐俯
素光练静,照青山隐隐,修眉横绿。
鳷鹊楼高天似水,碧瓦寒生银粟。
万丈辉光,奔云涌雾,飞过卢鸿屋。
更无尘翳,皓然冷浸梧竹。 -
54.《潇湘夜雨(濡须对雪)》 宋·周紫芝
楼上寒深,江边雪满,楚台烟霭空濛。
一天飞絮,零乱点孤篷。
似我华颠雪领,浑无定、漂泊孤踪。
空凄黯,江天又晚,风袖倚蒙茸。 -
55.《酹江月》 宋·周紫芝
冰轮飞上,正金波翻动,玉壶新绿。
风帽还欹清露滴,凛凛微生寒粟。
白玉楼高,水精帘卷,十里堆琼屋。
千山人静,怒龙声喷蕲竹。 -
56.《一寸金(太母诞辰)》 宋·曹勋
霜落鸳鸯,绣隐芙蓉小春节。
应运看,月魄分辉,坤顺同符,文母徽音芳烈。
诞育乾坤主,均慈爱、练裙岂别。
经沙塞、涉履烟尘,瑞色怡然更英发。 -
57.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
58.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
59.《浣溪沙》 宋·史浩
湿翠湖山收晚烟。
月华如练水如天。
兴来催上钓鱼船。
青箬一尊汀草畔,霜筠数曲渚花边。
更于何处觅神仙。 -
60.《芰荷香》 宋·仲并
智夫
醉凝眸。
正行云遮断,澄练江头。
皓月今宵何处,不管中秋。