-
101.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。 -
102.《题山宫法安院》 宋·章得象
路入青青数里松,上方楼阁一重重。
千寻练挂双流瀑,六曲屏开四面峰。
幽鹭独翘藏翠竹,啼猿相对答疏钟。
留连不忍催归骑,回首斜阳烟雾浓。 -
103.《濯缨亭》 宋·折彦质
澄练正萦槛,高屏近拥门。
偏宜云惨澹,更好月黄昏。 -
104.《梦游庐山》 明·胡奎
我有紫霞想,梦游匡庐峰。
仙人凌绝顶,手掉金芙蓉。
亭亭九天上,叠嶂崩腾涌波浪。
五色云中白鹿鸣,三更海底金鸡唱。 -
105.《四时词》 明·胡俨
银河星淡流云湿,苍苔露滴莎鸡泣。
久客萧条未授衣,谁家捣练声声急。
嘹呖惊闻过雁低,更堪乌鹊又争栖。
援琴欲鼓清商调,月冷风凄意转迷。
¤ -
106.《费将军凯还歌》 明·黄哲
费侯佐国文且武,礼乐从容在军旅。
汉家卿相谁得如,云台功臣祭征虏。
王师转战下山东,大将平燕无限功。
复有奇兵专节制,将军同日度居庸。 -
107.《送待诏文徵仲先生致仕》 明·陆粲
文星南指斗牛遥,先生拂袖归江皋。
平原苍莽晨车发,霜天突兀玄云高。
忆昨先生登玉堂,千钧笔力开混茫。
手翻翠虹霓,翰飞赤凤凰。 -
108.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
109.《缺题》 明·童琥
竹外松边一两稍,迥临村落傍谿桥。
堪将乱蕊添云肆,芳被芳风透绮寮。
春事顿随花片薄,清吟半逐梦魂销。
却思前载孤山下,踏雪相寻岂惮遥。 -
110.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
缟裙练帨玉川家,肝胆清新冷不邪。
穠李争春犹办此,更教踏雪看梅花。 -
111.《伯父送先人下第归蜀诗云人稀野店休安枕路入》 宋·苏轼
索漠齐安郡,従来著放臣。
如何风雪里,更送独归人。
瘦骨寒将断,衰髯摘更稀。
未甘为死别,犹恐得生归。 -
112.《江月五首》 宋·苏轼
五更山吐月,窗迥室幽幽。
玉钩还挂户,江练却明楼。
星河澹欲晓,鼓角冷知秋。
不眠翻五咏,清切变蛮讴。 -
113.《江月五首(并引)》 宋·苏轼
岭南气候不常。
吾尝云:菊花开时乃重阳,凉天佳月即中秋,不须以日月为断也。
今岁九月,残暑方退,既望之后,月出愈迟。
予尝夜起登合江楼,或与客游丰湖,入栖禅寺,叩罗浮道院,登逍遥堂,逮晓乃归。 -
114.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
115.《嘉定甲戌孟秋二十有七日起居舍人兼直学士院》 宋·戴复古
禁城鸡唱金门开,起居舍人携疏来。
榻前一奏一万字,历历写出忠义怀。
顿首惶恐臣昧死,越录敢言天下事。
百年河洛行胡朔,恨满东南天一角。 -
116.《刺濆淖》 宋·范成大
峡江饶暗石,水状日千变。
不愁滩泷来,但畏濆淖见。
人言盘涡耳,夷险顾有间。
仍于非时作,未可一理贯。 -
117.《云间湖光亭》 宋·范成大
微风不动敛涛湍,组练晶晶色界寒。
斜照发挥犹未尽,月明残夜更来看。 -
118.《拟郡学试东风解冻》 宋·秦观
宝历开新岁,春回斗柄东。
漪生天际水,冻解日边风。
浩荡依苹起,侵寻带雪融。
江河霜练静,池沼玉奁空。
鱼藻雍容里,云霄俯仰中。
更无舟楫碍,从此百川通。 -
119.《排闷》 宋·陆游
造物冥冥中,与我无一面,不知获罪由,动辄被诃遣;又若哀其愚,救以药瞑眩。
我亦揣此心,安受不敢怨。
中间戍蜀汉,十载困邮传。
骑壒蒙陇干,阵云暗秦甸,齎粮杂沙墋,掬水以三咽,传烽东骆谷,倏忽若流电。 -
120.《夜坐忆剡溪》 宋·陆游
早睡苦夜长,晚睡意复倦;歛膝傍残灯,拭眦展书卷。
时时搔短发,稍稍磨冻砚。
更阑月入户,皎若舒白练。
便思泛樵风,次第入剡县。
名山如高人,岂可久不见?