-
101.《秋胡行 其二》 魏晋·曹操
愿登泰华山,神人共远游。
愿登泰华山,神人共远游。
经历昆仑山,到蓬莱。
飘遥八极,与神人俱。 -
102.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
103.《赠白马王彪》 魏晋·曹植
序曰:黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝师,会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止。 -
104.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
105.《秋怀》 宋·曾巩
天地四时谁主张,纵使群阴入风日。
日光在天已苍凉,风气吹人更憀慄。
树木惨惨颜色衰,燕雀啾啾群侣失。
我有愁轮行我肠,颠倒回环不能律。 -
106.《望江南 四时四首 鸣鹤馀音卷之二》 元·丘处机
山中好,最好是春时。
红白野花千种样,间关幽鸟百般啼。
空翠湿人衣。
茶自采,笋蕨更同薇。
百结布衫忘世虑,几壶村酒适天机。
一醉任东 -
107.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
108.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
109.《翠微亭》 宋·张履信
朝朝乌北出,放夜乌南归。
所谋在一食,所息在一枝。
人生竟何得,与乌同此机。
身世忽过虑,泉石良自怡。
月上飞来峰,更谁登翠微。 -
110.《山居二首寄朝中故旧》 宋·谢直
苒苒年华渐向西,可能回脚下涂泥。
静收营虑远书卷,少有工夫入菜畦。
洁甚水蒲边白鸟,翩然风柳下黄鹂。
犹嫌宿处闻鸡犬,更待移深过虎蹊。 -
111.《游烂柯山》 唐·薛戎
登岩已寂历,绝顶更岧峣。
响像如天近,窥临与世遥。
悠然畅心目,万虑一时销。
圣游本无迹,留此示津梁。 -
112.《奉寄赵伯器参政尹时中员外五十韵》 元·王逢
诏立淮南省,符张阃外兵。
风雷朝焕发,牛斗夜精明。
参政材超伟,元僚器老成。
武林多树政,禁御旧蜚英。 -
113.《夜坐》 元·陶宗仪
披衣散发坐南荣,漏点迟迟欲二更。
风约沼萍云影淡,月栖径竹露华明。
石床凉意浮珍簟,宝鼎沈烟喷玉笙。
世虑不关心似洗,此身只觉在蓬瀛。 -
114.《酹江月》 元·刘处玄
寿过彭祖,更官高一品,石崇贵富。
古往今来人世事,觉了不堪重虑。
归去渊明,乘舟范蠡,先已超升去。
真通道德,*却死沉阴路。 -
115.《满江红 令门人和》 元·李道纯
采药归来,这鼎器、乾金铸写。
那些儿道理,全凭主者。
先把根尘都扫尽,从前熟处休沾惹。
问行工、进火事如何,凭般若。 -
116.《暮春联句九首》 宋·许月卿
寸心元有雨,八面更当风。
精卫海能涸,杜鹃天可通。
君臣知有义,褒贬岂无公。
一展霹雳手,九吞云梦胸。 -
117.《暮春联句九首》 宋·许月卿
贺公雅吴语,文靖咏唐风。
我自儒多误,心惭佛六通。
将焉用彼相,不肯为渠公。
明月夜满目,晴云晓盪胸。 -
118.《醉歌行 姜大行宴中作》 清·魏耕
明州布衣家已倾,几岁亡命乞余生。
褴褛百结脚不袜,伶仃枯槁无人形。
奔走东吴与西楚,满城尽是商与贾。
各自全躯保妻子,捶胸何处诉愁苦。 -
119.《偶题三首》 宋·蔡沈
暮年无杂虑,何事更关情。
入市非求利,居山岂为名。
诚存心自逸,足健步常轻。
却是行游处,春风日日生。 -
120.《南楼》 宋·瘳德明
三里之城渺大荒,两江横截壮金汤。
唐家设险基犹在,圣代增陴虑更长。