-
161.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
162.《夜闻琵琶》 宋·胡仲弓
金波西流云路洁,千星万星犹点缬。
身世如在冰壶中,高卧风棂赏清绝。
谁家拟动郁轮袍,自抱心声细推说。
猝然闻之耳亦清,徐听令人心欲裂。 -
163.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
164.《被弹》 唐·沈佺期
知人昔不易,举非贵易失。
尔何按国章,无罪见呵叱。
平生守直道,遂为众所嫉。
少以文作吏,手不曾开律。 -
165.《燕支行(时年二十一)》 唐·王维
汉家天将才且雄,来时谒帝明光宫。
万乘亲推双阙下,千官出饯五陵东。
誓辞甲第金门里,身作长城玉塞中。 -
166.《送郭秀才》 唐·顾况
故人曾任丹徒令,买得青山拟独耕。
不作草堂招远客,却将垂柳借啼莺。 -
167.《东都遇春》 唐·韩愈
少年气真狂,有意与春竞。
行逢二三月,九州花相映。
川原晓服鲜,桃李晨妆靓。
荒乘不知疲,醉死岂辞病。 -
168.《赛神》 唐·元稹
村落事妖神,林木大如村。
事来三十载,巫觋传子孙。
村中四时祭,杀尽鸡与豚。
主人不堪命,积燎曾欲燔。 -
169.《和李校书新题乐府十二首·立部伎》 唐·元稹
胡部新声锦筵坐,中庭汉振高音播。
太宗庙乐传子孙,取类群凶阵初破。
戢戢攒枪霜雪耀,腾腾击鼓云雷磨。 -
170.《和微之诗二十三首·和三月三十日四十韵》 唐·白居易
送春君何在,君在山阴署。
忆我苏杭时,春游亦多处。
为君歌往事,岂敢辞劳虑。
莫怪言语狂,须知酬答遽。 -
171.《上翰林李舍人》 唐·朱庆馀
记得早年曾拜识,便怜孤进赏文章。
免令汩没惭时辈,与作声名彻举场。
一自凤池承密旨,今因世路接馀光。
云泥虽隔思长在,纵使无成也不忘。 -
172.《和李舍人使君纾题云明府道室》 唐·皎然
许令如今道姓云,曾经西岳事桐君。
流霞手把应怜寿,黄鹤心期拟作群。
金箓时教弟子检,砂床不遣世人闻。
桂阳亦是神仙守,分别无嗟两地分。 -
173.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
174.《归东阳临岐上杜使君七首》 唐·贯休
小谢清高大谢才,圣君令泰此方来。
一从到后常无事,铃阁公庭满绿苔。
红锦帐中歌白雪,乌皮几畔抚青英。
不知何物为心地,赛却澄江彻底清。 -
175.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
176.《满江红》 宋·杨炎正
典尽春衣,也应是、京华倦客。
都不记、麹尘香雾,西湖南陌。
儿女别时和泪拜,牵衣曾问归时节。
到归来、稚子已成阴,空头白。 -
177.《玉楼春(同官载酒为叔母寿次韵为谢时自潼过遂)》 宋·魏了翁
射洪官酒元曾醉。
又六十八年重至。
长江驿畔水如蓝,也应似、向人重翠。
人生岂必高官贵。
愿长对、诗书习气。
陶家髻子作宾筵,有如个、嘉宾也未。
(外祖谯公,初任射洪簿,再为长江令,叔母生于射洪,故云) -
178.《玉楼春(同官载酒为叔母寿次韵为谢时自潼过遂)》 宋·魏了翁
射洪官酒元曾醉。
又六十八年重至。
长江驿畔水如蓝,也应似、向人重翠。
人生岂必高官贵。
愿长对、诗书习气。
陶家髻子作宾筵,有如个、嘉宾也未。
(外祖谯公,初任射洪簿,再为长江令,叔母生于射洪,故云) -
179.《永叔寄诗八首并祭子渐文一首因采八诗之意警》 宋·梅尧臣
昔闻退之与东野,相与结交贱微时。
孟不改贫韩渐贵,二人情契都不移。
韩无骄矜孟无腼,直以道义为己知。
我今与子亦似此,子亦不愧前人为。 -
180.《灵芝篇》 魏晋·曹植
灵芝生王地。
朱草被洛滨。
荣华相晃耀。
光采晔若神。