-
121.《淮阳》 宋·张耒
淮阳古帝墟,鄙夫少所游。
最爱城西路,槐榆拱高秋。
城下古濠水,清澄泓不流。
嗟哉始封君,千古留一丘。 -
122.《腊日二首》 宋·张耒
异乡怀旧人千里,胜日难忘酒一杯。
不恨北风催短景,最怜残雪冷疏梅。
江边寒色雁催尽,天上春光斗挹回。
我独呼儿剩丸药,微功聊取助衰骸。 -
123.《宿凤翅山悬泉寺》 宋·张耒
秋山晚景凉,幽路转石壁。
稍知步武峻,渐与鸡犬隔。
层崖恃我西,悬瀑垂百尺。
崩腾捣重泓,昼夜碎珪璧。 -
124.《宣九家赋雪》 宋·黄庭坚
都城穷腊月半破,晚来雪云应朝课。
虚檐稍闻飘瓦声,六花连空若推堕。
翩翩恐逐歌吹来,皎皎不受尘泥涴。
试寻高处望双阙,佳气葱葱寒贴妥。 -
125.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
126.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
能狂直须狂,会意自不恶。
蚤知筋力衰,此事属先觉。
公诗应锺律,岂异赵人铎。
我为折腰吏,王役政敦薄。 -
127.《寄题安福李令爱竹堂》 宋·黄庭坚
渊明喜种菊,子猷喜种竹。
托物虽自殊,心期俱不俗。
千载得李侯,异世等风流。
为官恐是陶彭泽,爱竹最知王子猷。 -
128.《樊笼雀》 元·王冕
野雀不向山林宿,如何却傍人家屋?山林怕遭罗纲围,人家又恐人驱逐。
饮啄频惊殊不足,辛苦营巢随养育。
昨日雨狂风拔木,人家屋倒巢亦覆。
雄悲雌泣无所施,堕地最苦黄口儿。 -
129.《和景仁缑氏别后见寄求决乐议虽用其韵而不依》 宋·司马光
至乐存要眇,失易求之难。
昔从周道衰,畴人旷其官。
声律久无师,文字多缺漫。
仁皇闵崩坏,广庭集危冠。 -
130.《谢胡文学惠水牛图二卷》 宋·司马光
牛生天地间,益物用最大。
其功配坤地,彖爻参众卦。
血毛类上帝,胖蚃景福介。
宗庙及宾客,百礼无不在。 -
131.《洛阳牡丹图》 宋·欧阳修
洛阳地脉花最宜,牡丹尤为天下奇。
我昔所记数十种,於今十年半忘之。
开图若见故人面,其间数种昔未窥。
客言近岁花特异,往往变出呈新枝。 -
132.《沧浪亭》 宋·欧阳修
子美寄我沧浪吟,邀我共作沧浪篇。
沧浪有景不可到,使我东望心悠然。
荒湾野水气象古,高林翠阜相回环。
新篁抽笋添夏影,老◇乱发争春妍。 -
133.《尝新茶呈圣俞》 宋·欧阳修
建安三千里,京师三月尝新茶。
人情好先务取胜,百物贵早相矜夸。
年穷腊尽春欲动,蛰雷未起驱龙蛇。
夜闻击鼓满山谷,千人助叫声喊呀。 -
134.《初至夷陵答苏子美见寄》 宋·欧阳修
三峡倚迢嶢,同迁地最遥。
物华虽可爱,乡思独无聊。
江水流青嶂,猿声在碧霄。
野篁抽夏◇,丛橘长春条。 -
135.《送徐生之渑池》 宋·欧阳修
河南地望雄西京,相公好贤天下称。
吹嘘死灰生气焰,谈笑暖律回严凝。
曾陪◇俎被顾盻,罗列台阁皆名卿。
徐生南国後来秀,得官古县依崤陵。 -
136.《次韵再作》 宋·欧阳修
吾年向世味薄,所好未衰惟饮茶。
建溪苦远虽不到,自少尝见闽人夸。
每嗤江浙凡茗草,丛生狼藉惟藏蛇。
岂如含膏入香作金饼,蜿蜒两龙戏以呀。 -
137.《送李太傅知冀州》 宋·欧阳修
吾慕李汉超,为将勇无俦。
养士三千人,人人百貔貅。
关南三十年,天子不北忧。
吾爱李允则,善觇多计筹。 -
138.《天启惠酥》 宋·周邦彦
南朝珍馔一时无,尚见休文谢北酥。
陶罋解汤香出屋,铜铛掠面乳供厨。
中都价重无钱买,京兆书迟怪路迂。
闻道加餐最肥泽,异时烦与致醍醐。 -
139.《东风第一枝·溪侧风回》 宋·无名氏
溪侧风回,前村雾散,寒梅一枝初绽。
雪艳凝酥,冰肌莹玉,嫩条细软。
歌台舞榭,似万斛、珠玑飘散。
异众芳,独占东风,第一点装琼苑。 -
140.《月华清慢/月华清》 宋·无名氏
雨洗天开,风将云去,极目都无纤翳。
当遇中秋夜,静月华如水。
素光晃、金屋楼台,清气彻、玉壶天地。
此际。